ÖLÜM BENİ BULANA KADAR(Askıda)

BÖLÜM1

Genc kız bu gün çok mutluydu kardeşi gelecekti amerikadan çok özlemişti onu her şeyden çok, tek tutunacağı kardeşiydi
Evdeki her şeyi kontrol etdi, güzel yemekler hazırlatmışdı kardeşi için,mutfaka geçtiyinde hiç istemediyi sahne ile karşılaşmışdı çok utandı genc kız yakın arkadaşı buğra ile evin  yıllardır çalışanı aynı zamanda onlara anne gibi olan ayşe teyzenin kızı, Name ile sarmaş dolaşdı.
Genc kız

" siz hiç utanmıyormusunuz hemen,ayrılım bakayım"

Buğra arkadaşının bu haline gülerek
"Ne var be arkadaşım!zaten ayda, yılda bir defa görüyorum"

"Ne bir defası ya, her gün burda olduğunun farkındamısın?"

"Gideyim diyorsun yani"

"Hayır tabii ki, ama gidin başka yerde sarılın"

"Tamam tamam bir sardıtmadın ya,hem sen ne anlarsın sevmekten, iyirmi bir yıldır bir erkeğin elini bile tutmadın".

Genç kızın bir anda yüzü düştü

"Neyse ben gidiyim akşamki programımıza bir göz atıyım akslik çıkmasın"

Odasına doğru yürüdü, o da hoşlanmışdı birinden o, da tutmuştu birinin elinden o,da sarılmışdı birine çok kısada olsa bağlanmıştı,bağlanmasıyla bile kalmıştı zaten bir daha görmemişti onu,bir daha  görmüyecekdide  belki, o adam ona sarılmıştı hoşlandığını söylemişti korumuştu,kız düşündükce boğuluyordu,odasına girib jasmini aradı

"merhaba canım arkadaşım! akşamkı programımızda bir aksilik yok dimi"

"hayır canım benim, her şey hazır biz sizi burda beklicez"

"tamam görüşürüz"

"Görüşürüz"

Abisi için parti düzenlemişti hem onu da,özlüyenleri görmüş olucaktı, pek hoşlanmazdı abisi böyle şeylerden amma kardeşinide kıramazdı.

Odanın kapısı tıklatıldı gelen ayşe hanımdı.

"buyrun ayşe hanım"

Ayşe hanım!
derdi hep anne gibiydi bu evin çalışanı diyildi annesiydi o, bu iki gençe annelik etmişti

"Kızım! abin bir saate geliyormuş,yanındada bir arkadaşı var,burda kalacakmış bir müddet"

"tamam ayşe hanım teşekkür ederim heber verdiyiniz için"

"kızım senden bir şey rica edicem"

-"buyur ayşe hanım"
-"bu resmiyetten bıkdım hem ben sizin anneniz diyilmidim lütfen artık resmiyet olmasın"
- tamam ayşe hanım denerim"

Çok saçma cavab olduğunu düşündü genc kız zor olucakdı ama yapıcakdı çok seviyordu çünki, ayşe hanımı

-"off bari bende uzanıyım yoruldum zaten"

"aman kızım uyuya kalma kalk gel bana yardım et sonra yatıb kalırsın kardeşini karşılaya bilmezsin"

"Doğru söylüyorsunuz"

Aşyşe hanım demiyordu ama yinede resmiyet kullanıyordu artık kullanmayacaktı.

"gidelim ayşe abla"

Ayşe hanım şaşırmıştı ona abla demişti ne kadar mutlu olduğunu bir Allah birde kendisi biliyordu.
Aşağıya indiler,yine kontrol etdi genç kız her yeri.
Ayşe ablasına yardım etti.
Zamangeçmek bilmiyordu sanki
  Heyacanlanmıştı uzun süredir görmüyordu abisini hemde, arkadaşının kim bilmiyordu
Evin hizmetçilerinden biri

"efendim geldiler"

Kız hemen kapıya koştu evin önünde duran arabadan abisi indi. Genç kız koşarak abisine sarıldı.

" abicim çok özlemişim"
Arabdam biri daha indi ama genc kız abisine o kadar odaklanmıştı ki,onu görmüyordu bile.
"bende özledim miram ,nasılsın? canım benim"
"iyim abicim"
Sarılmayı bitirdikden sonra

-"seni en yakın arkadaşımla tanıştırayım"

Genç kız gözlerini yanındakı adama çevirdi.Inanamıyordu karşısındaydı tam dört yıl geçmişti.Genç kız resmen şok geçiriyordu,demeli abisinin en yakın arkadaşıydı.Kız gözlerini adama çevirdi inanmıyordu karşısındaydı tam dört yıl geçmişdi resmen şok geçiriyordu,demeli abisinin en yakın arkadaşıyıdı
"miram bu benim en yakın arkadaşım Baran"
"Baran buda benim biricik kardeşim mira"
Genç adam
" merhaba mira hamın! diyerek  eyilip kızın elini öpdü

Medya miracık