Nagising na lang ako dahil sa pag-alog nang driver sakin. Nakakahiya naman kay Kuyang driver.
Dun naman ako lumabas.
Halos malaglag naman ang mata ko sa ganda nang lugar. Juicecolored! Ang bongga! Nasa Disney ba ako ? O sa Shin Hwa high? Nandito ba si Lee min ho? Omagash!.
Kaya parang ayaw humakbang nang paa ko sa amusement ko.
Piiiip-piiiip-piiip (tunog nang busina)
Kaya napatingin ako sa kotse na kung makabusina . Wagas!
Kaya tumabi na lang ako for peace.
At dire-diretso naman ang andar nang kotse.
Tinandaan ko ang plate number. XYZ 615 .
MAYABANG!
Ganito pala dito. Naka-audi sport si kuyang mayabang. Mata pobre!.
Pero--Paano na ako ngayon? Alangan naman papasok ako nang ganito ang ayoos ko? Hindi bat may uniform sila at ang dami kong dala.
Wala akong dalang Cellphone. Saan ba nakatira si Cath dito.
May dorm ba siya?
Kaya napaupo na lang ako dito sa pavement.
Ang bigat din nang dala ko eh.
Halos 2 oras na akong naririto pero wala akong taong pwedeng tanongin para sa problema ko.
Pano naman kaya ako matutulungan nila mama? Kung di man lang nila naisip bigyan ako nang phone?. Tssk.
Langyanaman oh!.
Dahil namamanhid na ang pwetan ko sa kakaupo at kakamukmok dito kaya naglakad pa ako.
Ang busy nang Mga estudyante dito ni hindi man lang nila ako napansin.
Hindi ba alam nang driver na yun ang tirahan ni Ate Kambal?Aisshh.
Hanggang di ko namalayan na nasa harap na pala ako nang isang basketball court.
Kaya napahinto ako para panoorin ang mga lalaking maglaro nito.
Well, magagaling ah. Kaya naupo ako sa bench na nandito at nanood na parang movie lang ang pinapanood.
Ito ang pinakapaborito kong sport sa lahat eh.
Kaya kuntento na akong manood nang biglang natapon sa akin yung bola nila at dahil flexible ako . Nasalo ko ito.
Langyatalaga!.
Yung ineexpect ko na na magsosorry sila eh."Tsssk. dapat pala nilaksan ko pa yun para tumama sakto sa mukha mo!. Hahaha" saad niya.
Dahil dito kumulo ang dugo ko.
"Eh kung sa mukha mo tumama ang bola na to! Ang yabang mo ah!" Cool kong sagot.
Tumaas naman ang kilay nang lalaking nasa harap ko.
"How dare you! D'you know me?!" He asked.
Pang telenovela pala ang dialogue nito eh."How dare you! D'you know me?!" Ganti ko.
"Whoawh!" Kantyaw nang mga lalaking kalaro niya kanina. Nagsilapitan na pala sila.
"Alam mo Miss! kakalimutan ko ang sinabi mong ito dahil alam kong pagsisihan mo din ang mga nasabi mo. For return, lumuhod ka sa harap ko!"
"Aba! Ang kapal din pala talaga nang apog mo eh. Ikaw akala mo kung sino kang magaling magbasketball, eh laos ka naman. Mas magaling pa yung mga barkada ko sayo eh. Bano!!" Sagot ko habang hawak hawak ang bola sa right hand ko at sinimulang ipaikot sa daliri ko.

BINABASA MO ANG
Mischievously Pretty
FanfictionOne thing for u to know. It's a Kathreid story. No to hates. If u don't like it then, Just read and keep your bad thoughts on yourself and be free to read other story and if u like it! THANKYOU!(^-^)