[ PORZUCONA ] Miraculum Biedronka i Czarny Kot Najpotężniejsza z Akum

2. Gdzie się wszyscy podziali?

Biedronka i Kotek uważnie rozglądali się za nieznaną im ofiarą Akumy, ale bez rezultatów póki nie zwrócili uwagi na kobietę. Kobieta był ubrana w płaszcz i wyraźnie było widać, że próbuje ukryć swoją tożsamość pod kapturem. Szła rozglądając się,  czegoś szukała, ale czego?. To pytanie męczyło Biedronkę. Dziewczyna zaczęła uważnie śledzić tą kobietę...

-Biedronko nie-

-Cii... postaraj się nie odzywać przez kilka minut- Wyszeptała Biedronka

-Ale- Kot znów próbował wydusić z siebie słowo

-Cii...

Kobieta przemierzała paryskie ulice aż dotarła do studia telewizyjnego po czym weszła do środka. Biedronka chciała ruszyć za nią lecz kot ją powstrzymał.

-Biedronko, po co ją śledzisz?

-Nie wydaje ci się podejrzana i jest jedyną osobą którą widzieliśmy.

-I dlatego, że jest jedyną osobą która nie boi się braku prądu ma być podejrzana?

-Kocie tu nie o to chodzi, nie widziałeś jak się zachowywała?

-Ee...- Czarny Kot mruczał coś pod nosem nie wiedząc co odpowiedzieć

-Nie musisz odpowiadać. Lepiej zajmijmy się znalezieniem ofiary Akumy

Podeszli pod drzwi studia

-Kocie ja wejdę do środka a ty pilnuj jeżeli próbowałaby uciec.

-I znów to samo. Dlaczego zawsze dajesz mi nudne zadana?

-Ymm...- Biedronka zastanawiała się co mu odpowiedzieć bez rezultatów.

-Nic nie mów. Idź sobie na akcję a ja umrę z nudów.- Przerwał jej Czarny Kot po czym usiadł na ziemi przed drzwiami studia.

-Och, kiciu nie zadręczaj się, niedługo ty będziesz mieć lepsze akcje ode mnie- Biedronka starała się pocieszyć kota.

Dziewczyna podeszła do Czarnego Kota i pogłaskała go po głowie po czym weszła do studia. Wewnątrz było ciemno i nic nie widziała. Przez kilka minut błądziła w nieznane kąty albo potykała się o fotele, stoliki aż w końcu zrozumiała, że bez kota nic nie zdziała. Biedronka złapała kota za rękę i pociągnęła za sobą do ciemnego wewnątrz studia.

-Kocie prowadź, biedronki nie widzą w ciemności-  oznajmiła zdruzgotana Biedronka 

-Och, Księżniczko zawszę będę prowadził cię przez ciemność-

 To były ostatnie słowa jakie dziewczyna od niego usłyszała i ruszył przodem ciągnąc ją za rękę w ciemne zakątki studia. Biedronka ukrywała swoje obawy i myślała dlaczego ta kobieta weszła do studia, nagle Czarny Kot zatrzymał się mówiąc aby była cicho, przyłożył ucho do ściany i nasłuchiwał.Biedronka oczywiście zrobiła to samo, niestety nie usłyszała za dużo.

Bohaterowie usłyszeli fragment rozmowy, ale wyraźnie było słychać, że to rozmowa kobiety i mężczyzny.

-Wszytko idzie zgodnie  z planem?- Zapytał mężczyzna

-Owszem w całym Paryżu...prąd a kiedy nadejdzie noc będzie można bardzo łatwo zaatakować i... Wielkiego Strażnika, nie będzie się niczego spodziewać- Z pewnym siebie głosem odparła nieznana kobieta

-Wróć na swoją pozycję wszystko zacznie się...- Odpowiedział mężczyzna

Po studiu rozbrzmiewały stukoty które przeszkodziły bohaterom w usłyszeniu rozmowy i bardzo utrudniło im to pracę. Pędem ukryli się w najbliższym pomieszczeniu aby porozmawiać.

-Wiesz kim jest Wielki Strażnik?- Spytał Kot

-W pewnym sensie.- Odparła Biedronka

-Jak to w pewnym sensie, nie rozumiem.

-Później ci powiem a teraz chodź za mną musimy go ostrzec! 

Czarny Kot nie miał pojęcia co się dzieje i z niepewnością ruszył za Biedronką. Oboje zbliżali się w kierunku uzdrowiska.

W tym samym czasie

-Nuru, wszystko idzie zgodnie z planem, Biedronka i Czarny Kot zaprowadzą nas do Wielkiego Strażnika i ją odnajdę- Odparł Władca Ciem.

-Kogo, panie?- Odparła wystraszona kwami

-Och, Nuru, nie pamiętasz, nic nie szkodzi wkrótce się dowiesz a teraz przemień mnie.

Nuru zniknęła w broszce a z stada motylów wyłonił się Władca Ciem i rozpoczął rozmowę z swoją najsilniejszą ofiarą.

-Elektryku osiągnąłeś swój cel a teraz czas na przysługę, zdobądź Miracula Biedronki i Czarnego Kota

-Plan został osiągnięty, Biedronka i Czarny Kot wpadną wprost w naszą pułapkę.

-Nie zawiedź mnie! Pamiętaj nie mogą cię zauważyć.

-Oczywiście Władco Ciem mam swojego podwładnego który się tym zajmie...

Biedronka pędziła naprzód aby jak najszybciej ostrzec mistrza przed niebezpieczeństwem jakie mu grozi.

-Biedronko, gdzie się tak śpieszysz, może trochę zwolnisz?

-A co nie nadążasz? Spokojnie już niedaleko.

Dotarli przed budynek, weszli do środka po czym Biedronka zapukała do pewnych drzwi. Czarny Kot  był zdziwiony sytuacją, wiedziała coś o czy nie wiedział on, trochę go to przytłoczyło i weszli do środka.

-Witaj Biedronko i Czarny Kocie wiem o wszystkim.- Odparł Mistrz Fu

-Skąd?- Spytała Biedronka

-To pradawny chiński sekret- Odpowiedział Mistrz Fu

Czarny Kot z ciekawością rozglądał się po całym pomieszczeniu póki nie przerwał mu Mistrz

-Czarny Kocie jesteś bardzo podobny do swojej matki nie tylko z wyglądu ale i charakter .Kiedy pojawiła się tu pierwszy raz również rozglądała się w poszukiwaniu czegoś nadzwyczajnego.

-Zaraz, znałeś moją matkę? Jak? Kiedy?

-To nie czas aby o tym rozmawiać, macie ważniejszą sprawę na głowie, idźcie zanim będzie za późno

Czarny Kot był szokowany zaistniałą sytuacją ale ochrona Paryża jest ważniejsza. Wraz z Biedronką wyszli z budynku, nie wiedzieli co mają zrobić aby znaleźć złoczyńcę, a jeżeli on w ogóle nie istnieje i jest to spowodowane z jakiegoś innego powodu...

                                                                                      C.D.N