KAYIP

BÖLÜM- 1

-SİL BAŞTAN-

Yedi yıl sonra...

"Hadi bunu kutlayalim."

Ev arkadasimin bu bastan çıkarıcı önerisi hiç şaşırtmadı beni. En küçük basarilari ve gelismeyi bahane ederek kutlama konusu yapardi Kivanc Onat. Bu coşku ve ictenliginin beni ayakta tuttuğunu hissetmisimdir hep.

"Büyük bir vakıf toplantısından önceki gece içmenin kötü bir seçim olduguna eminim.

"Yapma Lina,"

Kivanc mutfak tezgahimiza yaslanmış tatli tatlı gülümsüyordu. Haftalardir yarin ki evsiz cocuklar icin duzenlenen vakif toplantisina hazirlaniyorduk, ikimizde yordgunduk. Ama o hala yakisikli görünüyordu. Ince yapisi, acik renk saclari ve yesil gozleriyle Kivanc 'in mükemmel görünmediği gun sayisi yok denecek kadar azdı. Tek dostum olmasi bu durumu kiskanmami engelliyordu.
"Alem yapalim demiyorum ki" diye üsteledi.
"Yalnizca iki kadeh merlot " kaslarini kaldirmis benden olumlu tepki vermemi bekliyordu.

"Ardından birer şişe hoegarden ve ardindan birkac kadeh blush, belki jack... hmm ve bıkana kadar mojito. Ah hayir-"
Tam kendini savunacakken isaret parmagimla onu susturdum.

"Iki kadehle durmayacagimizi mezuniyet gecesi anlamistim. Ve ne biliyor musun ?"
"6 yıldır duramiyoruz, Kıvanç Onat!"
Suratını buruşturdu.
"Hey, biz alkolik degiliz." Diye homurdandi küçük bir çocuk gibi.

"Ben de bundan bahsediyorum "

"Az evvel kendimi alkol kaçakçısı gibi hissettim."

Kafasi karışmış gibi gozlerini mutfak barina odaklamis kaslari çatilmisti. Muhtemelen Şuanda 6 yildir ne kadar ictigimizi düşünüyordur.
Arkadasimin bu haline gülerken bana ters bir bakış atti.
"Lina, seninle baş etmek imkansız. "

"Ah, elbette."

"Ama bu vazgeçeceğim anlamina gelmiyor."

"Tanrım... Kıvanç! "

"Gidiyoruz bebeğim. "

...