AŞKINI BUL

1 ay sonra...

3 haftalık ilişki yaramıştı belli ki, arkadaş olmaya devam ettik.Arkadaş,arkadaş,arkadaş... Yanına gittim oturduk biraz sohbet ettik arkadaşlarımızı çağırıp biraz şişi çevirmece oynamaya başladık.Sevdiğim çocuğa kankam sordu"En mutlu anın ne zamandı?"diye.Acaba ne diyecekti?Sonra "Benimle çıktığı zamanmış öyle dedi tabi ben bir şok , kalbim davul gibi ..." demek çok isterdim.Malesef.O kızla olduğu zamanmış.Güldüm ama canım acıdı.Ağladım aslında ama içimden çünkü ne kadar güçsüzsen o kadar uzaksın.O yüzden hiç bir şey olmamış gibi devam ettik.Daha sonra oyun bitmeye yakın şunu fark ettim o kız, orda yoktu.Galiba çıkmıyorlardı.Şansım arttı.Bir özgüven geldi gittim yanına çıkma teklifi ettim.Şaşırdı hem de çok şaşırdı ama etraf ne demiş yada o ne düşünüyor hiç umrumda değildi.Evet dedi ama isteksiz ondan sonra bir öpücük kondurdum yanağına.Nerden bir özgüven geldi bilmiyorum ama iyi ki gelmiş.Çok mutlu oldum ama hala tereddütteydim.Yine aynı acıyı yaşıyacak mıydım?
      Ama ne olursa olsun yapmak zorundaydım çünkü okul biticekti ve bir daha asla o benim için olmayacaktı belki.O yüzden kalbimi ona adadım.Şimdi bekliyorum ne zaman ayrılacaz diye çünkü eninde sonunda bu da biticekti ve ben yine mutsuz olucaktım...