Bir ömür geçti,belki asırlar,yıllar... Daha doğrusu bir ay daha,onu kalbimin ağrıtacak şekilde çekip gitmesinden sonra ki bir ay.Gerçekten zormuş gerçek sevgi,ona bağlanmak sonra bir anda kaybetmek.Içinden gidip öpmek gelir ama yapamazsın.Ama ben şuna şaşırdım: Ben hala nasıl ayaktayım?
Nasıl hala hiç bir şey olmamış gibi durabildim.Merak konusu.Her neyse bir vakit geçtikten sonra kalbim durucak gibi ağrımaya başlamıştı.Komik ama aynı zamanda tek dostumu aradım , dertleşmek istediğimi söyledim.O ise "Tamam" dedi.Onun benim için yapabiliceği çok şey vardı,tek çaremdi.Sabredip daha dayanıklı olmam konusunda beni uyardı.Beni "o sana layık değil" diye avutuyordu.Gerçekten kafam karışmıştı kalbim onu istiyor beynim ise "o sana zarar veriyor" diyordu.Neyi seçmeliydim bilmiyordum.Tek ilaç zamandı ve sonu gelmeyen bir bekleyişe geçtim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKINI BUL
Genç Kız EdebiyatıBir sene sırf onun için . Her baktığımda kalbi bende olması için .❤
