KORUYUCU

Bölüm 7

Haftasonu Mehmet bey ve Esra hanım evde yok evde sadece Can,ben ve görevliler var.
-Sıkıldım birşeyler mi yapsak ?
-Hayır.
-O zaman birşeyler izleyelim
-Nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun ?
-Anlamıyorum
-Bu eve tanımadığın birinin evine geldin ve burda yaşıyorsun
-Ailemle tehdit ettiler ne yapsaydım ?
-Neden burada olduğunu bir araştır.
Ne demekti şimdi bu o getirmedi mi zaten beni buraya ?
-Beni sen buraya getirdin unuttun mu ?
-Söyleyebileceklerimi söyledim.
Can ı anlayamıyordum ne demeye çalıştığınıda.. ama bu işte bir iş vardı ve Can haklıydı araştırmam gerekiyor.
                                       ***
Dışarıdayım İstanbul sokaklarında yürüyorum bu aileyle ilişkili bütün herşeyi ve herkezi soruşturmak için yürüyorum Can ın söylediklerinden sonra kuşkulandım ve odalarına girdim bir kaç şey bulabilirim umuduyla küçük bir not ve üzerine yazılmış bir not buldum. Bir sokak ve bina adı yazılıydı bu yüzden attım kendimi İstanbul sokaklarına yazan adresi oraya buraya soruşturarak bulmaya çalışıyorum yaklaştığımı hissediyorum o sıradada etrafımda olup bitenleri gözlüyorum.
Sokağı ve binayı buldum etrafıma buranın ne binası olduğunu sorarken binanın büyük süslü bir yapısı olduğunu fark ettim  tam o sırada yanımdaki esnaf adam buranın Hazarfanoğulları grup binası olduğunu öğrendim içeri girecekken sordum buranın müdürü ile görüşmeliyim adam kısa ve öz şekilde "olmaz." Yanıtını verdi sinirlendim ve;
-Ne demek olmaz ?!
-Randevu olmadan sizi görüştüremem.
-Bana bak hemen beni müdürle görüştürüyorsun ben efendioğullarının büyük kızıyım!
Adam bu söylediğimin üzerine şaşırdı ancak bu şaşkınlık fazla sürmedi ve beni kolumdan tuttuğu gibi bilmediğim bir yöne götürüyor
-Burada bekle!
Bağırarak;
-Ne yapıyorsun sen!
Adam arkasına bakmadan gitti.
Yine mi bu haldeyim diyorum içimden ben bu şekilde bir şeyler düşünürken bir ses geliyor tak,tuk..
-Kalk hemen burdan gidiyoruz!!!
Can bu beni bulmuş oysa ona izimi kaybettirdiğimi sanıyordum.
-Hemen geliyorum
Can elimden tuttu ve beni peşinden götürmeye başladı geçerken beni getiren adamı görüyorum ağzı yüzü kanıyor.
-Sen mi vurdun ?
-Az konuş çok yürü
Gibi ters bir cevap veriyor yine.arabaya bindiğimizde bana sarılıyor
-Birdaha sakın beni ekmeye çalışma !
Gülümsüyorum.