KORUYUCU

Bölüm 9

Can ve ben kahvaltıyı evde etmemeye karar verdik evin huzursuzluğumdan iştahamızın kaçacağını biliyorduk çünkü.
Can motorunu çıkardı ve bana bir sürprizi olduğunu söyledi.geldiğimizde kahvaltılık restoranın arka bahçesine hazırlatılmış iki kişilik tatlı bir masa gördüm.Can burası çok çok beğendim diyerek koşarken;
-Bizim masamız burası değil.
Diyerek moralimi bozdu. Yaptığının farkına varınca da;
-Şakaydı gel otur.
Diyerek yüzümü güldürdü oturuyoruz kahvaltımızı ederken yine aynı konular açılıyor
Soruyorum;
-Can ?
-Efendim deniz.
-Neden bu evde çalışıyorsun ?
Yüzü düşüyor ve sevdiğim hali gidiyor.
-Sana bunun cevabını vermedim mi zaten ?
-Hayır geçiştirdin sadece
-Tamam anlatıyorum ama başka soru yok.
Tamam diyorum heyecanlı bir şekilde
-Ben ailemi uzun zaman önce kaybettim Deniz ve beni küçükken buldular ve onlara mahküm oldum ve kaç yıldır borcumu ödüyor ama tek fark ettiğim şey birşeyler döndüğüydü
Söyledikleri beni üzüyor ve kendi halimden çok ona üzülüyorum Can 22 yaşında ve bu yaşadıklarını uzun zamandır çekiyor.
-üzgünüm.
-Üzülme.Ben alıştım.
                                      ***
Kalkma vakti geldi eve gitmek istemiyorduk bu yüzden dolaşmaya karar verdik.Sahile gittik Can motoru kenara çekti. Sahildeki kayaların üstüne oturduk ve ne kadar acınacak halde olduğumuzu düşündük Can bi an bana baktı ve dediki
-Denizden korkardım senle alıştım
Gülümsüyorum..
-Daha alışacağım çok şey var.
Motora biniyorum ve eve doğru gidiyoruz.
Eve geldiğimizde Can yüne sert koruma rolüne bürünüyor.Mehmet bey;
-Neredeydin ?
-Seni ilgilendirmez.
-Evet ilgilendirir,sen benim kızımsın.
Sinirleniyorum bunu nasıl diyebilir kimle dalga geçiyor bu??
-Senin kızın falan değilim buraya senin tehditin yüzünden geldim ve kalıyorum bana kızım diyemezsin seni daha tanımıyorum bile!!!
Çok sinirleniyorum koca evde bir tek benim sesim duyuluyor.
Ben bunları söylerken Can evdekiler daha fazla sinirlenmesin diye beni odama çıkıyor,odaya geldiğimizde hala sinirliyim ordan oraya hareketler yapıyorum Can beni durduruyor ve beni tutarak;
-Yüzüme bak !!
Bakmıyorum tekrar ediyor.
-Yüzüme bak dedim !!
-Ne var
-Bunu kendine yapma Deniz kendine sinirlenme..
-Kendime sinirlendiğimi nerden çıkardın ?
-Çünkü ben senin gözlerini kaydettim gözlerime.. Herşeyi ordan anlıyorum
Sinirimi dindiriyor ve ağlamamı kesiyor bu sözleri o anlar bir rüyaymış gibi geliyor ve rüya olmadığına inanmak için ona sımsıkı sarılıyorum upuzun ve sevgi dolu.