KAYRA

His

Bana ne olmuştu sahiden ? İçinde olduğum durum da neydi böyle ? Birisine bunları anlatsam kesinlikle benim aklımı kaçırmış olduğumu düşünürdü, buna hiç şüphem yok. Tanımadığım bir kadının evindeyim. Komik olan şey ise hiç söylenmeden paşa paşa gittim bende aptal gibi ! Çünkü bunu Yağız benden istedi. Yağız'a karşı acaba bir şeyler felan mı hissediyordum? Yok artık Kayra. Mal mısın kızım kendine gell!

İçimdeki sesler bile çelişki yaşıyordu. Neler oluyor bana ? Yağız'ı daha tam tanımıyorum bile. Ondan hoşlanmak mı ? Yani kabul ediyim görünce bir değişik olmuyor değilim. Çekici birisi. Her kızın etkileneceği cinsten. Amaan Kayra bunları düşünmenin hiç sırası değil !

İsmini bilmediğim kadın koltuğuna oturup "Benim gibisin öyle mi? O zaman gel sana öğretelim şu işi." dediğinde tamda zil çaldı. Hiç birimizden ses çıkmadı. Kim gelmiş olabilirdi ki bu saatte. Kadın bize bir şey demeden ayağa kalkarak kapıya doğru yöneldi. Yağız da oturduğu yerden kalkarak bakışlarını bana doğru çevirdi. Gözlerimiz buluştuğunda içim yine bir garip olmuştu. Ne yapacağımı bilemedim. Hemen başımı öne eğdim. Tam o sırada 'Umarım bir şey kaçırmamışımdır' diye yüksek sesle konuşarak içeriye daha önce hiç görmediğim birisi girdi. Kapının tam karşısında olduğum için dışarıdan biri girince ilk beni görecek şekilde göze çarpıyordum. Sesini duyduğum o çocuk beni süzercesine inceliyordu. Ben ise kaşlarımı çatarak kötü bir bakış atıyordum. Gözlerini benden ayırmayarak 'Yağız baya hızlı davranmışsın.' dedi.Bıyık altından gülüyor gibiydi. Sanki memnun değilmişcesine. Yağız'a döndü. Ondan cevap bekliyor gibiydi. Ben daha ne olduğunu anlamamıştım. Bunlar tanışıyor muydu ? Hızlı davranmışsın da ne demekti böyle ? Beni biliyorlar mıydı önceden yoksa iddia gibi bir şey miydi bu ? Bir kaç saniye içinde aklımdan saçma sapan düşünceler geçti.

Yağız olduğu yerden doğrularak 'Ne saçmalıyorsun Baran' diye çıkıştı. Demek o çocuğun adı Baran imiş. Baran'a baktığımda yüzündeki o gülümseme kaybolmuş gibiydi. Baran hiçbir şey demedi.Biraz sessizlikten sonra Baran :

'Kabalığımı affedin. Kötü bir giriş yaptığımın farkındayım. Yağız buraya yabancı birisini getirmezde kolay kolay o yüzden şaşkınlığımı gizleyemedim. Tekrardan kusura bakma ..' gözümün içine bakarak sanki ismimi söylememi bekler gibiydi. İfadesiz bir şekilde 'Kayra.' dediğimde 'Kayra' diye ismimi tekrarladı.

Madem bu duruma şaşırdı neden 'Baya hızlı davranmışsın.' demişti ? Aklımda bir sürü soru işareti vardı fakat pek fazla kurcalamak istemedim, içim içimi yesede.

'Biz gitsek iyi olacak Kayra' Yağız'ın bu sözlerini onaylarcasına başımı salladım. Daha sonradan ortalığa 'İyi geceler' diyerek kapıya doğru yürüyüp evden çıktım. Yağızda benim ardıma geldi. Beraber arabaya bindik. Beni evime bırakacaktı. Bugün beklediğimden kısa geçti. Baran gelmese acaba ne yapacaktık orada ? Ayrıca bir şey de demeden hemen çıktık. Yağız sinirlenmiş miydi acaba ? Ha Baran da kimdi bu arada? Bunu Yağız'a sorsam söyler miydi ? Neden söylemesinki Kayra. Kafamda o kadar çok soru dönüyordu ki anlatamam şuan. İkimizde konuşmadan yolda ilerliyorduk. Evime yaklaştık sayılırdık. 'Baran da kimdi Yağız ?' Yağız yola bakmaya devam ederek 'ikizim' dedi. Şaşırmıştım. Ne yani şimdi Yağız'ın ikizi mi vardı? vede hiç benzemiyorlar. İkizi geç kardeş olabilecekleri bile aklıma gelmemişti.

'Sen ciddi misin ? Hiç benzemiyorsunuz.' diyebildim sadece.

'Evet çift yumurta ikiziyiz. Kimse benzetmez zaten. Bu arada Baran'ın sözlerine takılma sen. Ne dediğini bilmez o.'

'Tamam da niye hemen evden çıktık ki orda kalıp konuşabilirdik'

'Kayra sırası değil şimdi başka bir zamanda bol bol konuşursunuz Baranla.'