KITTEN IN ALPHA'S CLOSET

KiAC#12: HAILEY!? MATE!?

WARNING ALERT: MADAMING MALING GRAMMAR DITO. SAKA KO NA I-E-EDIT.

SALAMAT.

P.S : UUNAHAN KO NA KAYO!

SABAW ETONG GAWA KO. KAILANGAN KO LANG ITAWID ANG CHAPTER NA 'TO KASI BAKA MAWALA SA PLOT AT UTAK KO.

- FMS

★★★★★★★★

Right after our momentum, nakita ko kung paano mag-agaw ang kulay ng mata nila Pierce at Gerard. Mukhang ayaw ni Gerard ibalik kay Pierce ang control sa katawan nila. Napailing na lang ako sa kanilang dalawa, naglakad na ko papasok sa loob ng bahay namin at pinanuod ang mga pack member na nagsasayahan.

"Baby. Why did you left me?" nakasimangot na tanong ni Pierce sa'kin. Lumingon ako sa kanya at napangiti na lang.

"Para kasi kayong bata ni Gerard. Nag-aaway sa wala, iisang katawan lang naman kayo, iisa lang kayo." Paliwanag ko.

"Anong nag-aaway sa wala? Magka-iba kami, baby. Ako gwapo siya ay isang tamad na lobo." Naka-nguso niyang turan habang yakap ako mula sa likod at inaamoy ang leeg ko.

Napabungisngis na lang ako sa sinagot niya. "You're bad, Alpha Pierce."

"What? I'm just telling the truth, baby." Naka-ngising sagot niya.

"No. Isa kang bully. I know both of you are the same." I mumble lightly.

"So, ipagpipilitan 'mong bully ako? Well, tingnan natin kung gaano ako ka-bully, baby." Naka-ngising bulong niya agad akong lumayo sa kanya pero mukhang alam niyang aatras ako kaya hinigpitan niya ang hawak sa bewang ko at kiniliti ako.

I start laughing while pulling away. "N-No! S-Stop!" Sinubukan kong hawakan ang kamay niya pero mukhang alam niya ang balak ko kaya sa tuwing mahahawakan ko ang kamay niya sa bewang ko ay agad niyang ililipat ang kamay niya sa leeg ko.

"You can't stop me, baby." He said while laughing too.

Hindi pa sana siya titigil kung hindi niya narinig ang mga palakpakan at hiyawan ng ilan sa mga pack warrior  na pinamumunuan ni Paige. Napalingon ako sa kanilang direksyon, namula ang buo kong mukha dahil lahat sila ay nakatingin sa'min ni Pierce.

"Our Alpha and Luna's sweet momentum!" Sage said while grinning to us. "Mukhang pwede na tayong humingi ng taga-pagmana."

Agad 'kong sinubsob ang mukha ko sa dibdib ni Pierce na kung saan lalo akong nakatanggap ng tukso na ang pasimuno ay sila Sage at Paige.

"Don't mind them, baby." Pierce mumble while he kisses my head. "See how they happy to meet you? I told you, no one will ever hurt you here."

I just nod and mumble a thank you to him.

The next day.....

I woke up with a feeling of uneasiness, agad 'kong inilibot ang paningin ko ngunit nagulat ako bakit o paano ako napunta dito sa kagubatan. Ang alam ko ay natulog ako sa tabi ni Pierce.

What is happening? Why am I here?

I look around; I don't know how to get out of here. I start wandering, looking for possible way out of the forest. I keep walking around, I saw a girl lying on the ground.

Who is that?

I walk towards her, my eyes widen upon seeing who is her.

H-Hailey? W-What? W-Why?

I kneeled down and about to touch her face when I heard a low growl coming from my back.

"MATE!"

I turn around; eyes widen as I saw who growl at me and about to attack me but didn't happen because I was carried by someone.

I look up, only to be greeted by those charcoal eyes. I smiled at him and slowly close my eyes as I feel exhausted.

∞∞∞∞∞∞∞∞+∞∞∞∞∞∞∞∞

End of chapter 12. ;)

Comment and Vote

Please?

Thanks. 😘

♡ FMS ♡

PUBLISHED DATE : APRIL 20, 2016