Gerçekler acıdır herzaman

22 4 2
                                    

Çok hızlı yürüdüğümü farkedince biraz yavaşladım. Nereye gideceğmi bilmiyordum üstümde hala teyzenin verdiği etek ve bluz vardı ve ne yazikki kendi kiyafetlerimi orda unutmuştum lanet okudum bi an kendime bidaha gidemezdim oraya zaten iki kere gittim sonuçta o kadar tanımıyorum onları ve ayıp bişey bu , yolda yürürken birinin arkamdan seslendigini duydum bi baktım ki sınıfın sürtüğü merve bana bakıp yanındaki sürtüğe bişeyler söyledi ve gülmeye başladılar ne gülmesi resmen anırıyorlardı hızlı hızlı merveye doğru yürüyüp aradaki mesafeyi kapattım. Beni baştan aşağıya süzüp yeniden gülmeye başladı sanırım kiyafetlerime gülüyordu sonra onu bi çırpıda yere itip oradan hızlıca ayrıldım bi de o sürtükkellayı dövmekle hiç ugraşamazdım. Ne yapıcağmı bilmiyordum, nereye gidicektim. tabi ya önce gidip anne babamdan pardon sahte anne babamdan sormam gereken bi hesap vardı hızlıca evime daha doğrusu eski evime doğru yürümeye başladım kapıyı çaldığımda her hafta çarşamba günü gelen temizlikci ayten abla gelmişti kapıyı açıp gülümsedi bana hiç bi tepki vermeden hızlıca içeri girdim. annemle babam yada yok yok eski anne ve babam içeride oturmuş konuşuyorlardı daha doğrusu annem ağlıyordu beni görür görmez annem ayağa kalkıp hızlıca bana sarılmaya çalıştı elimle ona dur işareti yapıp " sakın yaklaşma dokunma bana " dedim . annemin ağlaması şiddetlenmişti . ve sonra bağıra çağıra konuşmaya başladım " beni hangi yetimhaneden aldınız ha çabuk söyleyin " dedim . Babam ise dünkü soylediklerinden hiç geri kalmiycak şekilde yayıldığı koltuktan ayağa kalkıp bir adım öne geldi ve benim tam kalbimin üstüne işaret parmağını vurarak " biz olmasaydik biz seni ordan almasaydik kim bilir şimdi ne halde olurdun hala bide gelip bizemi bağırıyorsun ya ne sanıyorsun kendini? Onun bunun cocuğusun sen bizim deil şimdi eşyalarını al ve evimden defol git piç kurusu. " öylece durup sadece ağlıyordum . Annem hala ağlıyordu ben ise babamın parmağını üstümden ittigim gibi çok kısık ve ağlamaklı bi ses tonuyla " lütfen birazcık size evlad hasretliginizi unutturduysam o yetimhanenin yerini söyleyin yalvarırım. " babam bana aciyacak olacakki bizim eve çok uzak bi yeri söyledi. hemen yukarı çıkıp kol çantama hızlıca içine bi siyah pantolon iki siyah bol salaş bluzumu iki tanede siyah şort attm üstümdeki etek ve bluzdan da kurtularak siyah bi tayt ve siyah bi gömlek giyindim soğuktu dışarısı siyah dizüstü kabanimida giyindikten sonra telefonum ve şarjımıda çantama aldıktan sonra hızlıca aşağıya indim . arkamdan bağıran annemi duymayarak kapıyı hızlıca vurarak çıktım. Yanıma hesap kartımıda almıştım ve ayriyetten biraz para. hemen taksiye atlayıp , sahte olan babamın verdiği adresi Adama söyledim sanırım yol biraz uzundu hatta baya uzundu gözlerimi kapatıp biraz dinlenmek istedim.

Senden Önce Senden SonraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin