TÖRE

4.Bölüm

Telefonumun çaldığını fark edip açtım arayan ali;
-"haber varmı ali"dedim oda;
-"agam ***bag evindelermiş" dedi teli kapatıp arabayı hızlıca sürmeye basladım yaklaşık iki saatlik yolu bir saatte gelmiştim silahımı kontrol edip kemerime sıkıştırdım arabadan indim hemen bag evinin kapısına dogru ilerledim hemen kapıya sertcene yumrukluyarak vuruyodum ilk vuruşumda kapı açılmayınca ikinciyi vurmaya gerek duymadım çünki tekmeliyodum ikinci tekmemde kapı açıldı ve gördüklerimle şok oldum!!...

*********************
yazardan;
Karşında gördüklerine inanamıyordu Berfinin başına silah dayanmıştı" kim yapabilirdi lan kim benim bacıma boyle silah tutmaya cesaret edebilirdi" diye düşündü behram vakit kaybetmeden kim olduna baktı ve gordükleriyle şok oldu vakit kaybetmeden adamın suratına baktı ve şok oldu...

Berçemden;
Uyandımda saat oglen 12 geliyodu annem yoktu yanımda demekki uyandirmaya kiyamadi diye düşündüm ve kalkıp hemen banyoya girdim soguk su beni kendime getirir diye düşünüp kendimi soguk suya teslim ettim... Çıktımda hemen hızlı bir şekilde üzerimi giyindim ve saçlarımı kuruttum evet şimdi hazırdım diye düşünürken telefon çaliyodu kendi telefonumu aradım aceleyle yatağın altına düşmüştür diye baktimda tamda tahmin ettim gibiydi hemen alıp baktim bilinmeyen numaraydı Hayır açmicam diye düşündüm fakat ya rezan abimse diye düşünüp açtım;
-"Alo "dedim
-"....."
-"alo ses ver abi senmisin lütfen".
-"Abin "*******bağ evinde canını kurtarmak istiyosan acele et." dedi ben bişe demeden.
Kimseye bişe dememeliyim daha orda gerçekten oldu bile doğrumu bilmiyordum cünki düşüncelerimden sıyrılıp hemen çantamı alıp çıktım kimseye gozukmeyeyim diye dua ederek aşşaya indimde avluda kimse yoktu hemen konagın kapısına dogru ilerleyip kapıyı açtım kapıyı açdımda şansıma siyah jip duruyodu onumde adamlardan anahtarı istedim fakat "yok hanimin veremeyiz" dediler bende aklıma pis bir plan koydum hemen uygulamaya başladım-"ozamaan sen gotür beni " dedim oda başını sallayarak onay verdi tabikide o götürmicekti beni göturemezde kendi işimi kendim tek başıma halletmeliyim çünki diye geçirdim içimden ve sıra gelmişti planımın ikinci bölümüne ve hemen vakit kaybetmeden uygulamaya başladım
-"kapıyı açarmısın hemen ".dedim oda gene başını sallayarak yanıma geldi bende itip hemen ön kapıyı açtım ve bindim hemen kilitledim kapıları sonrada el salalyarak küçük bi tebessüm ettim istemeden olsada ama bu aralar okadar olay olmuştu'ki gülmeyi unuttum desem doğru olur. Düşüncelerimden sıyrılıp arabayı hızlı kulllanmaya çalıştım desem sogru olur çünkü en fazla 190 basabiliyodum altımdaki araba taş çıkartır ama ben hep kurallara uyarım şuan bu uymamış halim bence uymamamda gerekiyodu diye düşünüp yola devam ettim buraları pek fazla bilmedimden dolayi sora sora gitmem baya zorlamıştı beni bağ evinin önüne geldimde benimkisine benzer bi araba vardı baktımda bu bu oydu -"Ooo adammm"diye kekeleyerek söyledim ve kendime gelmeye çalıştım işime yarayacak bişey olurdu kesin diye düşünüp torpidoyu açtım açtımds silah şarjörü ayrıydı vakit kaybetmeden aldım ve taktım sonrs torpidoyu kilitleyip arabadan indim yavaş adımlarla bag evinin ön kapısına dogru ilerledim bag evinin kapısına geldimde gördüklerimle şok oldum abim ve berfine silah tutuyodu bi adam bu kimki böyle şeye cürret edebilir diye düşünürken düşüncelerimden sıyrılıp hemen arkaya doğru yöneldim tahminim her bag evinin bir bahçe kapısı vardı diye düşündüm ve arkada dolanmaya başladım tam tahmin ettim gibiydi hemen açmaya çalıştım fakat açılmıyordu aklıma bir fikir geldi saçımı elimle yokladımda tel toka vardır diye dua ediyordumki malesef yokty "of" ya diyip bahçede tel aramaya başladım sonunda küçük kutu gibi bir yer buldum yüksekliği büyüktü ama içi kutu gibiydi cidden telefonumun ışığıyla görebildim kadariyla aradım tel bulmuştum sonunda hemen alıp çıktım.Vakit kaybetmeden bahçe kapısına doğru ilerledim kapıya geldigimde hemen teli kilit yerine sokup çevirmeye başladım sonunda açılmıştı derin bir ohh çektikten sonra kapıyı yavaşcana açtım ayakkabılarımı çıkardım ve kapının arasına koydum yavaş adımlarla ilerledim kocamandı ev ve çokda güzel berfinlerin odayı bulmak zordu ve oyüzden emin adımlarla ilerledim orda olduklarına emin olduktan sonra silahı önümdeki adama dogrultacaktımkı adamın beni duvara fırlatması bir oldu neye ugradımı şaşırdım nefes kesildi sanki derin derin nefes almaya çalışıyordumki silah sesi geldi elimi Karnıma koydumda bi acı hissetmiştim istemedende olsa inilti çıkmıştı ağzımdan....

yazardan;
Herkez şok olmuş ne yapacaklarını şaşırmış birbirlerine bakıyolardı. Behram onu öyle gördünde çok şaşırmıştı kalbine bi ağrı girmişti onu öyle görünce...

Behramdan;
Nası buraya gelmişti nasıl haberi olmuştu yoksa burda onları saklayan omuydu diye düşünürken karşımdaki en büyük düşmanıma yumruk attım evet düşmanım hemde en büyük benim aga olmamam icin elinden geleni yaptı ama başaramadı sırf aga olmak için sevmedigi bi kadinla evlendi kadının hayatını kararttı resmen deikodular çogaldıkça aşiret agaları bir araya gelip benim aga olmamı uygun gördüler gene iyilik kazanmıştı desem tam yeridir...Düşüncelerimden sıyrılıp yerde yıgılan Baranı gördüm ayaga kalkmaya çalışıyordu ama bi tekme atıp kalkmasına engel oldum sonra yakasından tutup yüzünü daha çok yumrukluyordum etrafımdakilerin nededini duymayarak umursamıyarak devam ettim yüzü gözükmeyecek hale geldinde yere fırlatırcasına attım canı yanmıştıki inliyodu tesmen "Ahhh" diye son kez saçlarından tutup suratına bakıp;
-"Birdaha karşıma sakın çıkma bu sefer seni asla sag bırakmam"dedim bagırarak.Hızlıcana yere fırlattım tam arkamı dönecektimki berfinin bana dedigiyle kolumu tutması bir oldu -"Abi yardım et nolur "dedi hafif şiveli sesiyle bende onu iterek -"Ben düşmanımın kızına yardım edecek kadar degilim"dedim...

yazardan;
Çok acımasız bir ağaydı behram yanlış yapanı asla affetmezdi töresine yöresine çok düşkün bir ağaydı Töre ne derse oydu onun için sevdigini asla belli ettirmezdi behram bu yüzdende sevgi sözcükleri bile söylemezdi sadece annesine sultanım kardeşinede kıymetlim derdi ama berfin kaçtından beri o sözcükleri unuttu asla bidaha kimseye yüz vermicem sevdiğim kadına bile diye düşünüyordu ve oylede olucak karısının ve ailesinin çekicegi vardı en çokda karısı olucak kişinindi...Berçem yerde kıvranıyordu nefes alamıyordu kıpkırmızı kesilmişti behram ona baktı ve gördükleriyle içi yandı fakat düşmanının kızına yardım etmezdi etmicektide berçem ona bakıp lütfen yardım et bana diyordu resmen fakat yapamazdı yapmazdıda. Rezan berçemi kucağına alarak hızlıcana kapıdan çıktı berfinde abisine lütfen abi diye bakıp hemen Rezanın peşinden gitti ve hemen arabanın kapısını açtı...

Berçemden;
En son gözlerimi kapatırken rezan abimin kucagındaydım nefesim kesiliyomuş gibi oluyodum göz kapaklarımı kapattmamak için uğraşıyodumki yenilmiştim bile göz
kapaklarıma...Gözlerimi açtımda doktorlar etrafımda dolanıyorlardı durmadan makinelerden ses geliyodu kalbimin ritmi daha çok yavaşlıyor gibi hissediyordum... Duvara çok sert fırlatmıştı beni ve silah sesi yankılanmıştı kulagımda acılar ole kıvranıyodum simdi bile agrim çoktu...Nefesim kesiliyordu doktorlar biseyler yapmaya başlıyolardı gözlerim kapanıyodu engel olamıyodum...

Behramdan;
Hasteneye geldimizde sedye gelmişti Rezan sedyeye koyup arkasından gitti koşarak bende soğuk kanlılımı devam ettiriyodum ama canım çok yanıyordu ona bişe olursa dayanamam bizi kurtarmak için riske girmişti ve kendi canı yanmıştı bizi kurtariyim derken doktorlar hemen ameliyathaneye aldılar saatler geçtikçe herkez gelmişti hastane kolidorları aglama sesiyle yankılanıyodu annesiydi galiba durmadan aglıyodu hıçkıra hıçkıra aglarken ahıt yaparak söylediği cümle"Melegimin kanadını mı kırdılar kim kıydı benim günahsız bahtsız yavruma kim kıydı oy kuzumm oy melegimm "diye hem aglıyodu hemde söylüyordu içim yanıyordu saatler sonra ameliyathaneden hemşire çıktı aceleyle koşarak bise demiyolardı hemen hemşire geri geldi arkasındakiler doktordu galiba birinin ses çıkarması gerekiyo diye düşünüp-"O kıza bişey olursa eğer bu hastaneyi başınıza yıkarım" dedim bagırarak abisi sidar yanima geldi bana ser sert bakıyodu -"sen degilmiydin kan dökülecek diyen siz degilmiydiniz kan dökülecek diyen he döküldü işte daha ne istiyonuz lan birbirlerini seven iki gencimi he iki gencimi onları anca ölüm ayırır kanmı dokülecek gene he bu seferde bunların mı canını mı alacaksınız lan!!"demişti bağırarak haklıydı ilk defa haklı bulmuştum bişe demen yere oturdum dizlerimi kendime dogru çekip kafamı dizlerime koydum ilk defa bu kadar çaresizdim gene kan dökülemezdi ama bu sefer berçem mutsuz olacaktı olucakmıydıki?...
Düşüncelerimden sıyrılıp doktorların hepsinin gene içeri girmesine baktım hemen ayaga kalkıp neler oldunu anlamaya çalışıyordum sidar hanife hanım babası rezan hepsi çaresizcene doktorun soylicegi güzel haberleri bekliyorlardı fakat doktor çıktında başını egerek konuşmaya başladı....

Bugünlük bu kadar arkadaşlar lütfen oylarınızı verin yorumlarınızı yapın:-)

Bidaki bölümde görüşmek üzere umarım begenmişsinizdir:-):-)