Chapter 26: Paris Part 1

193 9 18
                                    

EIJI’S POV

Saturday 9am… after 14 hours of travel,  Nandito kami ngayon sa MEHI Hotel…

Kung saan kita ang view ng buong paris…

Syempre magkasama kami sa iisang kwarto ni Azalee…

“Tara na?”, aya niya

Tumango lang ako…

***

“So you black mailed all of their possible investors not to invest to them”

“Ah huh… they should learn by now”

“Well, forget about that let’s talk about our business”

Blah blah blah

Tss… kanina pa sila nag-uusap…

Ni hindi nga nila napansin yung pagdating namin eh…

Andito kami ngayon sa Eiffel tower… Dito na kami nagkita kita para makapagsight seeing na din… tumingin tingin ako sa paligid at kitang kita ko ang buong Paris… Pagtingin ko sa tabi ko wala si Azalee… kaya hinanap ko siya…

Naglakad lakad ako hanggang sa nakita ko siyang nasa bandang sulok at nananahimik…

She’s staring blankly to the beautiful scenery of the city…

I guess she’s thinking about him…

Hays…

Magkasama nga kami ngayon pero iba ang nasa isip niya…

AZALEE’S POV

Pagdating namin dito sa Eiffel Tower, naabutan naming nagchichikahan sina mama…

Lumapit kami ni Eiji sakanila kaso hindi man lang nila kami napansin…

Hays…

Naglakad ako papunta sa may tabi kung saan kita yung view ng Paris… Ang City of Love…

Nandito nga ako sa isang romantic place pero hindi naman yung taong mahal ko ang kasama ko… 

Miss ko na si Spencer…

--____--

“Ahh, Azalee?”

Napalingon naman ako kay Eiji pero binalik ko ulit yung tingin ko sa syudad…

“Ano yun?”

“Alam ko kung ano iniisip mo…”

“Ano bang pinagsasabi mo? Pinagmamasdan ko lang yung City”

“Iniisip mo si Spencer diba?”

Napalingon ulit ako sa kanya

Ano siya,mind reader?

Tinignan naman niya ako tapos ngumiti pero parang hindi sincere

Parang ang lungkot niyang tingnan kaya inalis ko din yung tingin ko

“Kung iniisip mong nabasa ko yung iniisip mo, nagkakamali ka… Hindi ako mind reader, halata lang talaga sa kilos mo…”

“Ganun? Pasensya na… Nasa City of love kasi tayo tapos… *sinulyapan ko ulit siya* wala… kalimutan mo na yun…”

“Tapos hindi siya ang kasama mo dito…”

Napabuntong hininga na lang ako sa sinabi niya…

Hindi ako makapagsalita… dahil hindi ko alam kung ano ba dapat kong sabihin…

A Mess We've MAde (*EDITING*)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon