Karanlıkta ilerliyor gibiyim. Durmuyordum, ya da duramıyordum pek emin değilim. Her adımında koseye daha çok sıkışıyordum. Uçsuz bucaksız sadece ilerliyorudum. Pek emin değildim nereye gittiğimden de, kaybolsam da kaybolduğumu anlayacak kimsemde yok. Yalnizlik. Evet evet yalnızım. Kimsem yok. Saatlerce haykırsam sesimi duyacak bir kişi bile yok. Her zaman ki gibi çaresizim. Her zaman olduğu gibi yine kaçmayı tercih etmiştim. Ve artık bu benim canimi yakıyor. Kaçmak artık kaçmamam lazım kotusuyle iyisiyle olaylara Alışmam lazım. Ama kendime güvenmiyorum. Kişiliğime sahip çıkamıyorum. Her dakika değişen duygu karmaşam artık benim canimi fazlasıyla sıkıyor.
Pişmanım kaçmamam lâzım di karşılarında dik durmam lazım di. Ama ben naptim salak gibi kaçtım. Korkak. Korkak...
