Little Black Lies 《L.S. & N.H.》

《11》

Zo langsaam mogelijk fietst Puck naar huis. De auto van haar oom staat er niet, dus loopt ze opgelucht het huis binnen. Meteen rent ze de trap op en duikt in haar bed, net op tijd. Ze ligt net in haar bed wanneer ze de voordeur beneden hoort open gaan. Harde voetstappen lopen de trap op. Puck houd haar adem in terwijl ze haar deur open hoort gaan. Zonder iets te zeggen doet haar oom de deur weer dicht en loopt weg. Op gelucht haalt Puck adem. Ze blijft nog lang piekeren voor ze eindelijk in slaap valt.

twee weekenden later zit Puck alweer op de fiets naar Louis toe, hij had haar mee gevraagd op het kampeer weekendje van de lads. Gelukkig hadden ze dit weekend door een studie dag op donderdag al weekend. De lads hebben zelf twee tenten en gelukkig vond Puck een oude tent van haar oom op zolder. Ze heeft er een week om moeten zeuren maar uiteindelijk heeft haar oom er mee in gestemd, al was het alleen om drie dagen van Puck af te zijn. Bij het huis van de lads zet Puck haar fiets weg en loopt naar binnen. De lads begroeten haar met een knuffel en lopen daarna met hun weekend tassen in de hand en twee tenten naar buiten. Ze hebben besloten om op de fiets naar het bos te gaan, omdat het mooi weer is en het niet heel ver fietsen is. Liam en Harry hebben allebei een soort fietskar achter hun fiets gebonden, waar alle spullen in kunnen. Puck geeft haar weekend tas en haar tent aan, zelf houd ze haar bloemetjes rugtas op haar rug. Daar zitten namelijk haar belangrijke spullen in: een zaklamp, haar dagboek, een paar boeken en haar knuffelbeer -beer. Misschien is ze te oud voor knuffels, maar ze heeft altijd al het gevoel gehad dat hij haar beschermde.

Ze fietsen inmiddels al een uur wanneer ze eindelijk bij een bos aankomen. Liam leid ze steeds verder het bos in en op een gegeven moment fietsen ze niet eens meer op een bospad. Puck begint het stiekem toch wel eng te vinden, de zon gaat onder en de bomen krijgen een donker rode gloed. Puck begint te klappertanden, niet van de kou, maar puur van de angst. Louis merkt het en vraagt of ze zijn jas aan wil. Ze schut haar hoofd. 'Ik heb het niet koud' Louis kijkt haar vragend aan, hij ziet toch duidelijk dat ze klappertand. 'Ik klappertand wanneer ik het eng vind' Louis' mond vormt een geluidloze o en knikt begrijpelijk.

Wanneer Liam dan eindelijk een teken van leven geeft door zijn fiets tegen een boom aan te zetten, volgt de rest zijn voorbeeld. Ze zetten hun fiets op slot en nemen de bagage mee, ze lopen nog een halve kilometer voor ze op een open plek komen en daar de tenten opzetten. Alle 5 gaat het ze goed af. Na een half uur staan de tenten al en heeft Liam een kampvuur aan gestoken.

*504 woorden*