"Alonah's POV"
~*~
Napakaganda ng bughaw na langit. Maaliwalas ang panahon at hindi na masakit sa balat ang tama ng sikat ng araw.
Kasalukuyang nakaupo ako sa gilid ng gutter dito sa Roof Top. Ang sekretong lugar ko sa buong school.
Habang nakatingala ako sa langit ay naaaliw akong pagmasdan ang iba't ibang hugis ng puting ulap.
Naiimagine ko kasi na kawangis nila ang iba't ibang hayop tulad ng tigre, dolphin, elepante at iba pa.
Syempre naiisip ko din na may kahugis nila Timmy at Mickey. Mga butiki sa langit. Hehe!. Ang cute talaga nila. I really love my gecko pets . They are my lovely babies.
Kinakausap ko nga sila palagi. Kahit hindi naman nila ako sinasagot. Feeling ko kasi naiintindihan nila ako.
Kahit sa totoo lang nakakatitig lang sila sakin. Habang nagsasalita ako.
Ang weird lang pero gumagaan ang pakiramdam ko, kapag ginagawa ko yun.
Sa tuwing gusto ko mapag-isa at gusto kong takasan ang maingay na mundo ng school ay dito talaga ako pumupunta.
I really found peace of mind in this place. Here, I'm free to think everything without any distractions.
Wala din mga matang titingin sakin, na parang nang uuri sa bawat kilos ko.
Habang ninanamnam ko ang katahimikan ay hindi ko mapigilang mahulog sa malalim na pag-iisip.
Nabubuksan ulit ang tunay kong nararamdaman.
Mga bagay na madalas gusto kong takasan at ibaon nalang sa pinakailaliman ng aking puso.
Ngunit pilit na bumabalik sa tuwing ako ay nag-iisa.
Maraming taon na rin ang lumipas. Ngunit bakit sadyang napakasakit parin sa'kin ng lahat. Na tila ba kahapon lang nangyari. Ang matagal ng naganap.
It's been ten years to be exact.
But
Still...
I missed him so much.
So much, that it felt like dying.
It's been, that long since the last time I saw my dear brother.
I can still remember his radiant smile.
His beautiful laughter.
His loving arms around me.
Everytime I needed him.
Everything's seems perfect for me.
I can't wish for anything anymore.
My brother was all I need.
Pero sabi nga nila.
Walang perpekto sa mundong ito.
How I wish that...
It was just a bad dream.
A nightmare
Pero masakit kasi totoo.
My brother was already gone.
Even though I missed his smile, everytime we're together.
He will never be back.
All I just can, is to reminisce the good times we had.
~*~
Tinatawanan niya lang ako kapag nakakagawa ako ng mga kalokuhan.
YOU ARE READING
Somebody to You
Teen Fiction"Alona Forever Alone" The Famous School Weirdo, Alona already accepted this Fate. Struggling in keeping up in her daily Senior High School life. Alona didn't care about the people in her surroundings. She's stuck up in her own world and not minding...
