The Player's Possession

Chapter 2

Chapter 2

New Neighbors

"What? You talked to my mom!?" I freaked out. Ugh! He's crazy! Tiyak may kalokohan siyang sinabi o ginawa. What did he do?  "Ano nanaman ang ginawa mo this time, Stone?" galit kong tanong sa kaniy at  pinandilatan siya ng mata.

This is too much para isali pa ang magulang ko sa kalokohan niya!

"Chill, tiger." Naghands-up si Philip at si Yvan.

Napasulyap ako sa kanila.

"I just asked if you can go out to the party." Stone said. "Why do you look like scared?" He gaves me a playful smirk.

"I'm not scared? I can tolerate all your immaturity tantrums, Stone. Pero hindi ko hahayaan na pati magulang ko idadamay mo, ibang usapan na iyon."  I said seriously.

Napahawak naman ako sa dibdib ko biglang bumilis ang tibok ng puso ko habang magkatitigan kami kani-kanina lang ni Stone.

Mali eh! Mali 'to! Stop it, Aqisha! Hindi mo siya puwedeng magustuhan, masasaktan ka lang!

"Uuwi na ko." tinalikuran ko na siya.

Lumabas na ako ng university. I texted my driver maya-maya lang ay dumating na ang sasakyan ko.

Nakasakay na ako sa sasakyan ng mag-ring ang cellphone ko I look at the caller ID and it was mom.

"Hello, ma?" Bungad ko sa kabilang linya.

"Anak, Naku! Napaaga ang paglilipat natin. Dumiretso ka na lang sa bagong bahay natin. I will text to you the address." sabi ni mama. Narinig ko pang may kinakausap si papa na kung sino sa kabilang linya.

"Okay lang, ma. Sasabihin ko na lang po kay Manong." I nodded.

"Okay, sweetie. We'll see you here. Take care on your way here, okay? Love you."

"I will, mama. I love you too."

Then she ended the call.

"Ah, manong doon na lang po tayo dumiretso sa bagong bahay namin. Ito po ang address." sinabi ko at ipinakita ang address na ibinigay ni mama sa text.

"Ok po, Ma'am Aqisha." The driver replied, slightly nod his head.

A seconds larger nag-appear na ang address at nakita na iyon sa GPS at lumabas na ang map direction ng bago naming bahay. Mukhang mas malapit iyon kaysa sa dati naming bahay.

We've arrived at exactly 45 minutes. Mukha ngang tama ako. Usually in our hold house it takes 1 hour and 30 minutes to go to school.

Great. That means I don't have to wake up early.

"Ma'am, andito na ho tayo." anunsyo ng driver.

I look at my side and see through the window our new house.

Mas malaki ito sa bahay namin dati at saka mas madaming security guards dito.

I mean this is a subdivision, bago ka makarating sa bahay mo may gate tapos may mga security guards. Tapos lahat ng mga daan may mga outpost ng mga security. Sabi pa nila mama may mga kaklase daw ako na dito din nakatira. Mayroon daw ditong Sampung bahay at masasabi mong mayayaman talaga ang mga nakatira dito.

I wonder how did we get here? We're not that pretty much rich. We're just in the middle. My parents are both hardworking people and I'm so proud and thankful to them.

"Asan kaya sila, mama?" I asked myself as I go inside. Mukhang wala pa sila, ang tahimik ng pumasok ako sa bago naming bahay or that's what I thought. May lumabas kasi na lalaking nakasuot siya ng damit na kagaya sa mga nagtratrabaho sa construction worker. Baka isa ito sa mga kinuha at binayaran nila papa para maglipat ng mga gamit namin dito.