19 ocak 2014

44 1 0
                                    

3 gün oldu ve 3 gündür barışı göremiyorum Gözüm hep onların kapısında ama hiç dışarı cikmadi arıyorum telefonu kapalı en iyisi gidip bakmak evden hızla giyinip barislara gittim kapıyı birkaç kez çaldım açan kimse olmadi zile bastıktan bir kaç dakika sonra kapı açılmıştı Kapıyı bitkin halde barış açmıştı ne olduğunu sorduğumda birşey söylemeden içeriye davet etti içeriye girdigimde masanın üstü pecetelerle doluydu "Hastamisin " diye sorduğumda güçlükle çıkardığı sesiyle "Evet grip olmuşum biraz "bir anda ağızımdan çıkan kiyamam kelimesi yanaklarimin kizarmasina yetmişti Barışa baktığımda hafif bir gülümseme olmuştu gül teyzeyi gorememistim evde barışa sorduğumda evde olmadığını bir arkadaşına kadar gittiğini söyledi Barışın yüzü biraz kızarmıstı sanırım ateşi çıkmaya başladı ateşine bakmak için elimi anlina dokundurdugumda kalbinin birden hızlı atmaya başladığını fark etmiştim Oda bana karşı birşey hissediyor mu acaba çünkü o bana ne zaman temas etse kalbim göğüs kafesimi delip geçecek gibi oluyordu Fakat bunu ona soramazdim tabi. Neyseki fazla ateşi yokmuş çorba içmek isteyip istemedigini sorduğumda gül teyzenin henuz çorba yapmadığını soylemisti hemen mutfaga gidip hastaliklarin korkunc savascisi olan tarhana corbasi yapmaya başladım çorbaya o kadar odaklanmistim ki barışın beni mutfak kapısından izlediğini fark etmemiştim tâki benim sakar sevdiğim elindeki bardağı düşürene kadar Sanirim barış biraz kendine gelmişti corbayi biran önce bitirmeliyim yoksa evi yakacagim diye düşünürken çorbanın kaynadığını fark etmistim hemen altını kapatıp kaseye koydum kaseyi tepsiye koyduktan sonra yaninada bir parça ekmek koymayı ihmal etmesim barışı kanepeye oturtduktan sonra tepsiyi önüne koydum ve yemesini kasede bir damla bile çorba kalmamasını söyledim ben bunları söylerken barış çoktan kaseyi yarilamisti bile Barış corbayi içerken kapı çaldı gidip kapıyı açtığımda gül teyzenin geldiğini anlamıştım üstünde kırmızı kabani altında siyah pantalonu ve beyaz siyah cizmesi vardı sanırım arkadaşıyla kafede buluşmuştu gül teyzeyi çok seviyorum biraz süslü ama çok kara dengi biri barışa göre daha eğlenceli barış biraz ağır başlı tıpkı babası gibi gül teyze içeri girer girmez "Hoşgeldin benim güzel kızım " gül teyze hep bana böyle hitap eder "Güzel kızım" nerem güzelse neyse "Hos bulduk Gül teyze Baris'a ulasamadim da merak ettim bir bakayım demiştim ama hastaymis meğer " dedim gül teyzede gülümseyerek " sende gelip ona çorba mi yaptım canım benim nasıl dusuncelisin Barışın adına teşekkür ederim " dedi Baris'a baktığımda o da bana bakıyordu Gül teyze Barisa dönerek "Arkadaşının değerini iyi bil bu zamanda zor bulunur " dedi Barış Bana bakarak " Bilmez miyim hiç o benim kiymetlim " kıymetlim ben mi kiymetlisiyim ben miyim kiymetli :o O da bana karşı birşey hissediyor mu acaba Diye her zamanki düşünceme ve aralıksız kurgularima devam ederken telefonumun calisiyla kendime geldim Annem arıyordu açtım "nerdesin kızım sen merak ettim kaç saattir yoksun " Annemin dedi gerçektende telaşlı geliyordu "Barislardayim anne Geliyorum birazdan özür dilerim acele ile çıktım haber veremedim " dedim ki gerçekten de evden nasıl çıktığımı hatırlamıyorum. Annem aradıktan yarım saat sonra Barislardan çıkmak için hazirlanmistim Kapidan çıkarken barışın bana baktığını fark etmiştim bende ona baktım sanki benim ona bakmami beklercesine birden ayağa kalkıp yanıma geldi sıkı sıkı ve uzun uzun sarıldı kulağıma "Bende seni " dedi Bende seni derken ne demek istediğini ilk başta anlamamıştım herhangi bir tepki verememistim bu yüzden "Bende seni" anlamı ne olabilir ki diye dusunurken kendimi mi evde odama girmiş buldum Odama gidip yatagima oturduğumda seni buldum Sen bana cevabı soylemistin Oda beni mi seviyor??

KilitHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin