Kilit

25 ocak 2014 (2)

Korkularimla başbaşa kalmaktan o kadar yoruldum ki her an onu kaybetme korkusu icimi çürütüyor sanki yok oluyorum hislerim ölüyor gibi boyle olmasını istiyor olamam değil mi ? Bunu ben kendim mi yapiyorum neden korkularimi onun o komur karasi gözlerine bakıp söyleyemiyorum onun nefesini hissettigimde sesini duyduğum anda korkularim bir kat daha artiyor bunun cevabinida verir misin bana normal mi bu hislerim onu her görmediğim gün benden uzaklaşmış gibi hissetmem beni artık görmek istenmediğini dusunmem ve onu görmek için bahaneler üretmek için cabalamam.. Kendi dusuncelerimde bogulmaktan o kadar sıkıldım ki Ben bunları icimden geçirirken Barış gözlerini gozlerime denk getirmiş elleriyle ellerimi sariyordu O buz tutan ellerim Barışın avuçlarının içinde ısınmıstı ben gözlerimi kacirdikca Barış gözleriyle gozlerimi takip ediyordu "Neden gözlerini kacırıyosun?" diye sorduğunda birşey diyemedim en sonunda dayanamayıp "Korkuyorum çünkü " oh be rahatladim sanki biraz biliyordum neden diye sorcakti şimdi "Neden" iste beklediğim soru gelmişti NEDEN ? "Kaybetmekten seni birdaha görememekten bu yüzden ben hicbirseyden korkmadim kaybetmekten başka sevdigimi kaybetmekten korktuğum herşeyi kaybettim çünkü ne kadar korkularimdan kaçmak istesemde kacamıyorum hep benimle yüzyüze pesimde kacamiyorum etrafimi sarıyor çürütüyor beni " "Korkma ben herzaman yanında olucam herzaman olduğum gibi uzaktan da olsa kalbim ruhum düşüncelerim herseyim seninle, seninle birlikte beraber savaşacağız sevgilim" o bana sevgilim dedi yok canım şimdi biz sevgilimiyiz 3 yıldır beklediğim gün bugunmuydu ne dicegimi bilemedim bana daha beni sevdiğini bile duzgunce soylememisti Sadece "Bende Seni " demişti seviyorum kelimesini bile kullanmamıştı. Bu çocuk benim dusuncelerimi mi duyuyor acaba Aklıma Ne takilsa cevabını veriyor gibi "SENI SEVIYORUM ESİN " Ya şimdi telefonun calmasinin sırasımıydı arayan meltemdi su kızın zamansız araması herşeyi mahvetti Sessize alıp açmadım ama surekli aramaya devam etmişti bu kadar sık arıyorsa birşey olmuş demektir telefonu açtığımda arayan meltemin annesi ayse teyzeydi Ne olduğunu sordugumda meltemin rahatsizlandigini ve hastaneye gittiklerini söylemişti Alininde yolda olduğunu benimde meltemin yanında olmam gerektiğini söyledi Barışa olanları anlatıp hemen evden çıktık Tabiki barış balkondan çıktı. Kapıda beni bekledi hemen hastaneye gittik meltemin bir süredir kasiklarinda ağrı vardı doktora gitmesini söylemiştik ama o pek oralı olmamıştı her söylediğimizde birşey yoktur ya ani hareketler yaptığım içindir diye gecistiriyordu hastaneye geldiğimizde ayse teyze bizi kapıda bekliyordu çok korkmuş bir haldeydi kipkirmizi gözlerinden anlasiliyordu agladigi onun yanina kosup onu sakinlestirmeye calistirdim meltemin nerde olduğunu sordugumda Kasiklarinda fıtık olduğunu ve hemen ameliyata aldıklarını söyledi Fıtığın fazla buyutulmeyecek bir hastalık olduğunu biliyorduk ama önceden muhadele olmadığı için yumurtaliklara zarar verme riski olduğunu söylediklerinde içimizde bir korku olmuştu Geçmek bilmeyen bir 3 saatti bir fıtık ameliyatı bu kadar uzun surebilirmiydi zaman geçtikçe içimizdeki korku dahada artıyordu Bunları düşündükçe kötü olmuştum Barış da bunu fark etmişti yanıma gelip beni hava almak icin dışarı çıkarmıştı Banklara oturup beni rahatlatmaya çalışıyordu kurduğu her cümle beni sakinlestiriyordu onun o pozitif enerjisi benim negatifligimi nötr hale getiriyordu Başımı Barışın omuzlarına yaslamistim Ama hala aklımda meltem vardı Neden bu kadar uzun sürmüştü Ameliyat sırasında birşey mi olmuştu diye düşünüyorum Barışın "Hiçbirşey olmayacak olmadı bunları düşünerek canını sıkma meltem cok güçlü bir kız bunu unutma" dediğini duydum yine aynı şey olmuştu dusuncelerimi nerden biliyordu bu bizim aramızdaki gizli bir bağ mıydı??