Ο Κρατούμενος.

Καθημερινότητα.

"Τηλέφωνο,ρε Ανι! Τελειωνε!" Φώναζε ο Έντουαρντ από το δωμάτιο μου.
"Εντάξει έρχομαι μη φωνάζεις,ποιος είναι;"
"Ο Μάικ. Παρ το." Πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου..
"Ανοιχτή ακρόαση βάλε" μου έλεγε ο αδερφός μου ψιθυριστά.
"Παρακαλώ;"
"Καλησπέρα δεσποινίς Άνι,συγγνώμη που ενοχλω όμως θα ήθελα να σας ενημερωσω για την νέα σας δουλειά. Αύριο το σαββατο είναι η εκδηλωση μου, θα ήθελα να παρευρίσκεστε στον χώρο,θα είναι και άλλοι συνάδελφοί. Στις 10 σας περιμένουμε."
Κοίταξα τον εντ που μου έκανε νόημα να μιλήσω "Εντάξει κύριε Μάικ,θα χαρώ πολύ να τα πουμε. Στις 10 θα βρίσκομαι εκεί. Σας ευχαριστώ και ελπίζω οτι θα γίνουμε καλοι συνεργάτες." έκλεισα το τηλέφωνο και το άφησα πανω στο κρεβάτι. "Πες μου λιγα λόγια για τον Μάικ." Ζήτησα από τον αδερφό μου.
"Ο Μάικ είναι 37 χρόνων. Δουλεύει ως δικηγόρος τα τελευταία 6 χρόνια,είναι ο καλύτερος εδώ στα μέρη μας,μου τον σύστησε ένας καλός μου φίλος και έτσι κατάφερα να σου εξασφαλίσω μια θέση στο γραφείο του. Είναι αυστηρός,επιβλητικός και πολύ απαιτητικός. Γιαυτο αδεροποίο οποίο ουλα να εχεις το νου σου. Αν καταφέρεις και του αποδείξεις οτι μπορείς να καταφέρεις πολλά χωρίς να τον απογοητεύσεις,μαζί θα δουλεψετε με τις πιο μεγάλες και σημαντικές υποθεσεις. Ξέρω πόσο έξυπνη είσαι και αυτή η θέση σου αξίζει."
Ώστε μεγάλες υποθέσεις ε; εδώ το πράγμα έχει ζουμί.. έννοια σου αδερφε και άστα όλα πανω μου..
"Μ'αρεσουν τα δύσκολα. Μέχρι στιγμής τον βρίσκω κομπλε τον Μάικ." είπα ενω καρφωσα τα μάτια μου στο παράθυρο σκεπτόμενη τι θα βάλω αυριο..
Εκατσα στα πόδια του εντ "Δεν βγαίνεις λιγω εξω να κάνω ενα μπάνιο και να βρω τι να βάλω για την εκδήλωση;" του είπα ενώ του τσίμπησα το μάγουλο. "Στις διαταγές σας κυρία μου!" Είπε και μου έστειλε ενα φιλι στον αέρα..
Στον αδερφό μου εχω τρελή αδυναμία.
Η ωρα ήταν 2 το μεσημέρι,σήμερα θα καθόμουν σπίτι. Δεν έχω όρεξη τίποτα να κάνω. Θα μπω για ενα μπάνιο και έπειτα θα ψάξω ρούχα για την αυριανή εκδήλωση.
Πήγα στο μπανιο και αρχισα να ξεντυνομαι..μπήκα στη μπανιέρα και την γεμισα αφρολουτρο με άρωμα φράουλα. Το αγαπημένο μου..βύθισα όλο το σώμα μου μέσα εκτός απο το κεφάλι. Στο μυαλό μου ήρθε ο Μάρκους και η χθεσινή μερα με την Λούνα. Τι περίεργο. Εγώ στο σπίτι του Μάρκους με την νυν του..Καλά αυτηνης δεν την πείραξε που ο άλλος κουβάλησε μια πρώην σπίτι; Εγώ θα τον ξεσκιζα! Η αλήθεια είναι ότι ηταν αρκετά καλη και ήρεμη,θυμηθηκα και την συμφωνία μου με τον Μάρκους,να μείνουμε "φίλοι",ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί και ζηταει κάτι τέτοιο..του είπα και εγώ να μην χάσουμε επαφες,εξάλλου ήθελα να μιλάω μαζί του. Τώρα που τον ξανά βρήκα και ειδικά τώρα που θα ξανά μείνει εδώ,με την Λούνα..τι χαρά!
Μετα απο 1,5 ώρα μονόλογο,βγήκα απο το μπάνιο και άρχισα να πετάω για ακόμα μια φορά ρούχα για να βάλω στην αυριανή μέρα. Ουφ,τι βαρετο..τελικά κατέληξα στο φόρεμα που αγόρασα απο το εμπορικό εκείνη την μέρα που συνάντησα τον Μάρκους. Ικανοποιητικό και κομψό φόρεμα, οτι πρέπει για την περίσταση. Το πέρασα σε μια κρεμαστρα και το κρέμασα πανω στη ντουλάπα μου. Ντύθηκα και κατέβηκα κάτω στο σαλόνι. Είχα καιρό να μιλήσω με τον πατερα μου. "Μπαμπά,μπαμπακα μου;" φώναζα να δω που βρίσκεται. "Στο γραφείο είμαι.." άκουσα να φωνάζει.
Χτυπησα την πόρτα και μόλις πήρα το οκει πέρασα μέσα. "Μπαμπά,που είσαι όλη μέρα μου έλειψες" του είπα και του έδωσα ενα φιλί. "Εχεις χρονο να σου πω;" του είπα και τον κοιτουσα επίμονα. "Ναι κόρη μου, δώσε μου δυο λεπτα.." περίμενα ενω ταυτόχρονα έπαιζα με εναν παρατημενο στυλό πανω στο γραφείο του.
"Λοιπον,σε ακούω.." είπε και έβγαλε τα γυαλιά του.
"Ξέρεις οτι επιασα δουλεια σε δικηγορικό γραφείο, με την βοήθεια του αδερφού μου φυσικά.." "
"Φυσικα και το γνωρίζω γλυκιά μου και χαίρομαι για εσένα που βρηκες κάτι πανω στον τομέα σου. Πότε με το καλό;"
Εγώ του χαμογελασα και σηκωθηκα απο την καρέκλα και μπλεχτηκα αναμεσα του. "Αύριο ο Μάικ, ο συνεργάτης μου διοργανώνει μια εκδηλωση στον κήπο του και ως καινούρια πρέπει να βρίσκομαι εκεί. Θα ήθελες,μήπως,να με συνοδευσεις ως εκεί;" Του είπα ενω εκανα τα γλυκά ματια..
"Φυσικά κόρη μου και το ρωτάς; τι ωρα;"
"Στις 10 πρεπει να είμαι εκεί. Σε ευχαριστω πολύ μπαμπακουλη μου,σε λατρεύω" είπα και βγήκα απο το γραφείο. Επόμενη στάση,σαλόνι. Κατέβηκα και εκεί είδα την μάνα μου να μιλάει στο τηλεφωνο. Της εριξα μια αδιάφορη ματια και μπήκα στη κουζίνα. "Πετρινα μου, τι κάνεις;" είπα στην οικιακή μας βοηθό. "Κορίτσι μου. Είμαι μια χαρά. Θελεις να σου βάλω να φας κάτι;"
Η πετρινα είναι η οικιακή μας βοηθό απο όταν ήμουν μικρή,την έχω σαν μάνα μου. Μιας και η κανονική αδιαφορεί για εμένα..
"Όχι πετρινα μου δεν πεινάω,θα πάω να ξαπλωσω σε λίγο."
Καθισαμε και συζήτησαμε για άκυρα θέματα. Της είπα για την δουλεια και για τον Μάρκους. Αυτή η γυναικα θα είναι για παντα μέσα στη καρδιά μου, λιγα λεπτα εκατσα μαζί της και μου ανέβασε την διάθεση.
Τον αδερφό μου δεν τον ξανά είδα όλη μέρα,όλοι μέσα στο σπίτι πηγαινοερχοντουσαν. Εγώ χαζευα τηλεοραση. Το βραδυ ανέβηκα στο δωμάτιο μου και διάβασα ενα βιβλίο που είχα παρατήσει εδώ και κάτι μηνες..ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει. Η μέρα ήταν μια φυσιολογική καθημερινότητα μου..Με την Λενια δεν μίλησα,δούλευε όλη μέρα,λογικά θα με πάρει μετα την εκδήλωση για να της πω τι έγινε..