Deel 211: Aan het lekken..

113 11 2
                                    

Ondertussen was het alweer morgend. Karim zat in de gang op een stoel voor de deur te wachten en Sarah's moeder zat binnen bij Sarah. Karim werd na een tijdje vanzelf wakker en keek rondzich. Hij keek op de grote klok die in de gang hing en ging daarna de kamer binnen. Sarah's moeder lag te slapen net zoals Sarah zelf. Karim moest terug vertrekken naar Berkane en maakte Sarah zachtjes wakker. Sarah opende haar ogen en keek hem aan.
Sarah: 'Karim?' Zei ze met een heze stem.
Karim: Kun je opstaan?
Sarah knikte en ze ging zachtjes rechtop zitten. Karim nam haar vast en stil liepen ze samen naar de deuropening. Karim opende weer stil de deur en sloot hem daarna dan ook.
Sarah: Ga je al vertrekken?
Karim: Ja ik moet wel. Zullen we eventjes gaan wandelen?
Hij nam haar hand vast en ze liepen door de gang. Sarah legde haar hoofd op zijn schouders en ze sloot even haar ogen.
Sarah: Ik hoop dat je veilig aankomt. Laat me zo snel mogelijk iets weten hé?
Karim: Tuurlijk en ik zal voorzichtig doen. Maak jij je maar nergens zorgen over.
Ze waren juist om de hoek van de gang en Karim stopte. Hij ging voor haar staan en legde zijn handen op haar wangen.
Karim: Niks kan ons meer uit elkaar halen. Wat er ook gebeurt ik zal je nooit verlaten.
Sarah: Hetzelfde geldt ook voor mij. Wat er ook gebeurt.
Hij lachte en keek haar diep in haar ogen aan. Zijn ogen zakte af naar haar lippen en hij zag de lach die Sarah op haar gezicht kreeg. Hij ging dichter bij haar staan en juist op het moment dat hun lippen bijna kruisten werden ze weer verstoord.
"Sarah, Sarah!" werd er geroepen in de gang.
Sarah: Dat is men moeder. Ga snel voor ze ons samen ziet.
Karim lachte naar haar en gaf haar een snelle kus op haar wang. Hij rende de gang uit en Sarah ging snel de hoek weer om.
Sarah's moeder: Waar was je?! Sarah: Even wat gaan wandelen. Ik ben in orde.
Sarah's moeder: Ga die kamer niet alleen uit. Hoevaak moet ik dat nog zeggen?
Sarah: Jaja het spijt me..
Karim was ondertussen buiten en ging naar zijn auto die hij verderop had geparkeerd. Hij stapte in en starte de auto. Hij reed weg zonder te vermoeden dat zijn benzine vanachter aan het lekken was..

Het verraad Hoofdstuk 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu