Het verraad Hoofdstuk 2

Deel 238: Gefocust

" Ik kon het echt niet.." hoorde Karim iemand opeens huilend achter hem zeggen. Rustig draaide hij zich om en zag hij Sarah aan de kant van de deur op haar knieën zitten. Karim keek even en wou er zeker van zijn dat hij niet droomde.
Karim: S-ssarah?
Sarah zei niks en bleef verder huilen en Karim rende naar haar toe. Hij bukte zich naar haar en nam haar stevig vast.
Karim: Je bent er nog..
Hij hield haar stevig vast en Sarah deed hetzelfde. Ze kon maar niet stoppen met huilen en Karim kon niet stoppen met lachen. Wat was hij toch opgelucht. Hij liet haar weer los en legde zijn handen op haar gezicht.
Karim: Waarom zou je zoiets willen doen?
Hij keek haar even aan en zijn hart brak beetje bij beetje toen hij haar zo zag.
Sarah: Ik schaam me zo hard Karim. Hij gaat me verwoesten.
Karim: Jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen. Ik ben bij je en dat zal nooit veranderen.
Sarah keek hem in zijn ogen aan en eindelijk, EINDELIJK kreeg ze weer een lachje op haar gezicht.
Karim: Ik was je bijna kwijt.. 2 keer.
Sarah: 2 keer?
Ze keek hem vragend aan maar ze zag dat Karim al op iets helemaal anders gefocust was. Zijn ogen bekeken haar lippen en met zijn vinger volgde hij de vorm.
Karim: Ik wacht hier al zo lang op..
Hij trok haar nog dichter naar zich toe en Sarah voelde zijn warme lippen op de hare. Zijn handen legde hij rond haar middel en Sarah legde de hare op zijn wangen. Na een paar seconden beëindigde hij de kus en legde hij zijn voorhoofd op de hare.
Karim: Ik had dit zo anders gepland..
Sarah lachte en bleef hem aankijken.
Er waren nu zoveel redenen om te huilen en maar één om te lachen en dat deed ze dan ook. Karim bekeek haar even en zag Haar helemaal trillen.
Karim: Je hebt het koud. Hier je trui.
Hij hielp haar haar trui weer aandoen en ze stonden recht.
Sarah liep voor naar de deur maar Karim stopte haar. Hij nam haar hand stevig vast en Sarah keek hem aan.
Karim: Ik verlies je niet nog eens..