POV Tobias
Waar zou Tris zijn? Had ik maar antwoord op deze vraag. Het is de belangrijkste vraag die ik me nu zou kunnen bedenken. Mijn lieve Tris, is weg. Ik heb haar beloofd dat haar niks zou overkomen. En ik heb gefaald. Ik vind het vreselijk om te moeten falen, want het is iets wat bij een lafaard hoort. Ik heb haar niet kunnen beschermen. Nadat we alle beelden hadden bekeken in de controlekamer kwamen we erachter dat we er niks mee kunnen, want we kunnen niet zien wie de andere mannen waren of waar ze heen zijn gegaan. Niet precies in ieder geval. Dus ben ik de richting gaan lopen als waar zij heen gingen en heb overal gezocht. Ze zijn alleen nergens te vinden. Dat zou ook wel te makkelijk zijn, want David weet heel goed wat hij doet. En waar hij veilig verborgen zit. Het probleem is dat hij hier alles kan doen en alles weet, wij niet. Hoe moet ik haar ooit gaan vinden? Dit is onmogelijk. Na wat voelt als uren te hebben gedacht over wat ik nu moet doen zie ik Christina naar me toe lopen. Ik weet eigenlijk niet eens waar ik ben. Ik ben na het zoeken ergens tegen een muur gaan zitten, niet wetend wat te doen.
Daar ben je! Eindelijk we konden je nergens vinden. Wat ging je doen? zegt ze. Ik ben gaan proberen haar te zoeken, zeg ik schor. Eigenlijk zou ik nu in huilen willen uitbarsten, maar dat kan niet. Niet voor Tris. Christina begint om zich heen te kijken. Waarschijnlijk omdat ze niet weet wat ze tegen me moet zeggen. Wat zou ze ook moeten zeggen. Er valt weinig over te zeggen. Dan zegt ze toch iets: "Ga je mee naar Uriah? Zeke wacht op ons, maar we wouden eerst jou vinden." Door het hele gedoe ben ik Uriah helemaal vergeten. Shit. Zeke ik zou met hem mee gaan, want dat had hij gevraagd. Hij zegt dat hij me niks kwalijk neemt. En dat hoop ik ook. Want ook op Uriah letten ben ik in gefaald. Wat ben ik voor klootzak. Ik verpest alles. Zonder iets te zeggen sta ik op en loop achter Christina aan. Hopelijk neemt Zeke het me niet kwalijk.
Na een tijdje te hebben gelopen, ik heb geen idee waar. Komen we aan bij de plek waar ik wegrende naar Tris. Toen wist ik dit alles nog niet. Kon ik de tijd maar terug draaien en haar laten ontvoeren. Maar dat kan niet, ik moet er nu voor Zeke zijn. Iedereen is stil. Dan zegt Zeke: "wat erg van Tris." En omdat ik niet weet wat ik moet zeggen, zeg ik maar niks. Alles wat ik nu zou zeggen zou nutteloos voelen, het is ook nutteloos. Daarom besluit ik maar te vragen of ze mee gaan naar Uriah. En iedereen stemt er mee in. En Christina begint te lopen naar het ziekenhuis.
Daar staan we dan, voor Uriah's deur. Onderweg zei niemand wat. Het was doodstil, nu nog. Daarom doe ik de deur open, we zullen toch een keer naar binnen moeten. En zonder er bij na te denken stap ik naar binnen. Pas als ik omhoog kijk zie ik dat er iets niet klopt. Hoe kan dit?! Ook de anderen krijgen door wat er aan de hand is. Hij is weg. Uriah ligt niet in zijn bed. Christina slaakt een gil. "Waar is hij?", roept ze. Wat gebeurt hier toch allemaal, denk ik in mijn hoofd. Waarom?! Ook Hana barst in huilen uit. Zeke is de eerste die iets zinnigs zegt. waaruit blijkt dat hij nog enigszins kan nadenken zelfs in deze situatie, dat had ik niet verwacht. Hij zegt: "We moeten de camerabeelden gaan bekijken". Ik knik. Dan zegt Christina: "Ze straks is hij weg met de dokters voor een onderzoek, Ik ga hun zoeken dan kunnen jullie alvast voor de zekerheid die beelden gaan bekijken." Dus begin ik te lopen in de richting van de controlekamer. Eenmaal aangekomen gaan we beide rustig achter een computer zitten. Ik snap niet hoe we beide zo rustig zijn, vooral Zeke niet. Ik merk nu pas dat Amar niet met ons is meegelopen. Hij is waarschijnlijk bij Hana gebleven. Dat is misschien maar beter ook. Na een poos zoeken en een heleboel beelden te hebben gezien, komen we eindelijk bij de goede beelden. Ze lijken precies op de beelden waar Tris werd ontvoerd. Er gaan 2 mannen in het zwart gekleed binnen in de kamer van Uriah. En er komen 2 mannen, waarvan een met Uriah over zijn schouder, terug. Uriah is ook ontvoerd. En het zijn absoluut de zelfde ontvoerders als die van Tris. Dat kan niet anders.
JE LEEST
After Allegiant
FanfictionAllegiant heeft een einde waar niet iedereen blij van word. Daarom herschrijft ik het einde waar hopelijk mensen wel blij mee zullen zijn. En zal het helpen bij hun proces na het lezen van Allegiant (Ja, voor vele is dit echt een proces van verwerki...