ADI YOK HALA

2.BÖLÜM

Multide Savaş var.Yani Francisco LACHOWSKİ.

SAVAŞ SERTER'DEN

Mert ile birlikte bahçeye çıkıp öylece ayakta durmaya başladık ve Mert hemen konuya girip konuşmaya başladı:

—Ders başlamadan hemen önce söylediklerinle ne demek istiyordun?" Dediğinde afalladım.Aslında ben de neden öyle söylediğime anlam veremiyordum ama değişik gelmişti o kız, Masal.Ben masallara inmazdım ama beni masallara inandıracakmış gibi geliyordu.

—Neden öyle bir şey söylediğimi ben de anlamadım bir anda söyledim herhâlde öylesine." dediğimde Mert sinirlendi:

—Ne demek lan öylesine.Bak kardeşim sakın yanlış yapma.Masal farklıdır.Bir anda tutulursun.İlkokulda okuduğun masallara benzemez inandırıcı gelir hikayenin sonunu merak edersin okumaya başlarsın sonra da…… Her neyse söylediklerimden çıkarman gereken ders şu ki Masal'ın hiç sevgilisi olmadı.Zaten sana bakmaz.Masal çok duygusal ve kırılgandır ona göre duygularına sahip çık ve sonunda sen üzülme" dediğinde baya şaşırmıştım.Mert böyle konuşarak Masal'ı bende uzaklaştırmaya çalışıyordu bense hikayenin sonunu merak etmeye başlayıp  Masal'ı mutlaka okumam gerktiğini düşünebilmiştim.Vay be kız güzel, deniz gözlü, çekici, gizemli, ismi gibi bir masal'ı andırıyor ve hiç sevgilisi olmamış.Mert'i geçiştirecek bir cevap bulmaya çalışıyordum ve Mert ile çok iyi anlaşmalıydım:

—Tamam kardeşim dikkat ederim.Ama lütfen bize it muamelesi yapma bizde seversek adam gibi severiz yani.

—Anlaştığımıza göre kantine gidebiliriz Berk orada bizi bekliyordu en son.

—Tamam" dedikten sonra kantine geçerken Mert'in omzuna vurup tuvalete gideceğimi söyleyip tuvaletin yolunu tuttum.Masal ve Eda karşıdan bana doğru geliyorlardı.Eda Masal'ın yanında ayrıldı ve Masal tek başına yanıma geliyordu.Karşımda dikilip konuşmaya başladı:

—Savaş babanın adı ne?" sorduğu soruyla afalladım ve sinirlen miş gerilmiş ve gözlerim dolmuş bir şekilde:

—Nerden çıktı şimdi bu?" diyebildim sadece o da:

—Bak seni kırmak istemedim lütfen gözlerine hâkim ol sulanmayı kessinler.Karşımda ağlayan birini görmeye dayanamıyorun" dedi.Ben de karşılık olarak:

—Etrafında hep mutlu insanlar var herhalde bu yüzden ağlayan birini görmeye dayanamıyorsun?" dediğimde Masal'ın canını yakmışım gibi baktı bana:

—Evet.Etrafımdaki insanların hepsi mutlu.Benim her boka ağlamam yüzünden sürekli bir yalancıktan mutluluk oyunları oynuyorlar.Ve ben ilk kez aynaya baktığımda gördüğüm kişi dışında ağlayan birini görüyorum bu yüzden lütfen ağlama.Ya da sen burda sebepsizce ağla ben de arkamı dönüp sağlam bir sebeple Eda'nın yanına gideyim" dediğinde çok şaşırmıştım.Her sözünde ayrı bir anlam vardı sanki.Şiir gibi konuşuyordu:

—Murat" dedim bağırarak.O pislik adamın adı Murat'tı.

—Peki ya Barış" dedi. Gözünden bir damla yaş akmıştı o sırada.Şaşırmıştım o nerden biliyordu bunu:

—Her şeyimi çaldı benden.Mutluluğumu, değerimi, babam sandığım adamı" dedim ki benimde gözümden bir damla yaş akmıştı.Bunları Masal'a söylediğimi fark edince sustum ve Masal şoka uğramış bir şekilde gitmişti yanımdan.

Berk ile  Mert'in yanına gitmeye karar varmiştim ki zil çaldı.Mert ve Berk yanıma gekdiler.Berk ağladığımı direk farketti ve Mert'e dönüp:

—Abi sen git istersen bizde iki dakikaya geliriz" dedi ve kolumdan tutup beni bahçeye çıkardı:

—Oğlum iki dakika yalnız kaldın lan niye ağladın?