İNTİKAM

Bölüm -7

-BERK-

Mira.. O beni anlamasada ben ona deli gibi aşıktım. Ondan vazgeçemiyordum. Uvey kardes olmak umrumda bile değildi. Onun sesini, gözlerini, dudaklarını seviyordum aşktı bu engel olamıyordum. Fakat o beni anlamıyordu karşılık vermiyordu hislerime. Buna sinir oluyordum her ne kadar onu sevsem de o beni sevmiyordu. Son yaptıklarımdan sonra daha da nefret etti benden. Elimde değil. Beni sevene, bana aşık olana kadar devam edicektim. Ya zorla ya da isteğiyle. Fakat beni başka bi çocuğa söylemesi çıldırttı beni! Ona zarar vermeyi istemiyordum fakat mecburdum. Öyle hissediyordum ya da. Kendi kendime plan yaptım. Kaçıracağım onu ve uzaklara gideceğiz. İzimizi kimse bulamayacak. Kendimi ona sevdireceğim. Bekle beni Mira!.

-Mira-

Sabah erken kalkmıştım. Heyecanla kalktım yataktan. Hemen duşa girdim. O sırada Gamze benim için giyecek birseyler hazırlamıştı. Çıkıp bana verdiği siyah şort uzerine karnı açık dar bir bluz, dizime kadar siyah çorap uzerime ceket. Saçlarımı dalgalı yapıp kahvaltıya mutfağa gittik. Bugün için güzel şeyler umuyordum..Mutluluğumu kimse bozamazdı!!

-Rüzgar-

Erken uyanmıştım. Ece çoktan okula gitmişti. Yüzümü yıkayıp üstümü giydim. Önemli bir gündü tam evden amcamın yanına gitmek için arabaya bindiğimde Mira aklıma geldi. Gece yorgunluktan söylemeyi unutmuştum. Hass**. Telefonumu çıkarıp mesaj attım başka çarem yoktu. Bunu telafi edecektim.

-Mira-

Tam evden çıktım Rüzgardan mesaj geldi.

" Dün akşam söylemeyi unuttum fakat gelemeyeceğim. Çok önemli bir işim çıktı. Özür dilerim bunu telafi edeceğim söz veriyorum."

Üzülmüştüm. Bütün heyecanım bir anda yok oldu, ağliyacaktım neredeyse. Büyük bir hayal kırıklığı ile eve geri döndüm. Gamze beni görünce şasırdı. Yüzüme bakınca onun gelmiyeceğini anlamıştı ve benimle dalga geçti resmen!

" Ne o Mira? Yoksa cool çocuk seni baska kızlarla ekti mii kıyamam ya şunun suratına bak" diyerek güldü

" Yaa çok mu komiksin sen " diyerek gözümü devirdim. Odaya çıkıp üstümü değiştirdim bir yandan da düşünüyordum. Belki de Gamze haklıydı beni ekmişti. Belkide ona göre biri değilim? Hmph hayal kırıklığı.

-Rüzgar-

Amcamın yanına gittim. Herzamanki sıkıcı konuşmalardan sonra ona söyledim.

" Babamı ve annemi öldüren adamı bulduk. Bugün onun adamlarının biriyle konusma yapıp onu oyuna getireceğiz."

Amcam şaşırmıştı ve yüksek sesle konuştu.

" N-nasıl buldunuz?! Sacmalamayın sizi öldürür. Oyun felan yemez o ! "

" Nerden biliyorsun ? Ha bu arada Ece ye birsey söyleme sakın üzülmesin. Ben halledeceğim."

Amcam beni vazgeçirmeye çalışsada onu dinlemedim. Ordan ayrıldıktan sonra şirkete, Kerem'in yanına gittim.

" Hoşgeldin Rüzgar adamlar gelmek üzereydi. "

" Plan ne ?"

" Onlara büyük miktar para ile kumar oynayacağımızı söyleyeceğiz paralar hazır çantada"

" İşe yaramazsa?"

" Yaricaak sen bana güven. Yaramazsa da plan mı yok"

Biz bunları konuşurken adamlar geldi. Görünüşlerinden mafya oldukları belliydi. Siyah giyinimli bellerinde silah vardı. Odaya geçip konusup anlaştık. Başta güvenmediler fakat parayı görünce ikna oldular. Bize haber vereceklerini söylediler ve gitter. Birkaç şirket işlerinden sonra bende eve dönmek üzere yola çıktım.

-Amcam-

"A-alo dikkatli olun. Çocuklar sizi öldürmek için gelicekler."

" Oo Ayaz görüşmeyeli yıllar olmuştu. Demek beni öldürecekler öyle mi? Aradığın için sağol."

-Rüzgar-

Eve geldim aksam olmuştu. Ece ile sıkıldık tam o sırada kafamın içinden ampul yandı.

"Ece? Mira,Gamze ve Cenk'i bize çağıralımmı? Hem değisiklik olur zaman geçiririz?"

" Mira, Gamaze? Kim onlar abi?"

" Ş-şey Mira benim arkadaşım, Gamze'de onun arkadaşı."

" Nerde tanıştınız??"

" Oo çok uzun hikaye ama Mira çok iyi biri seveceğine eminim."

" Uuu sen kızlarla konuşmazdın normalde ne oldu kafana taş felan mı düştü?"

" Evet taş düştü"

Ece gülmeye başladı. Çünkü böyle biri değildim.

" Ee çağıralımmı ne dersin?"

Ece bağırakak ki onun sessiz konuşması imkansız çünkü mikrofon yutmuş.

" Evet evet evet eveet"

Telefon ile aradım Cenk Mira ve Gamzeyi alıp bize geliceklerdi. Mira ya kendimi telafi ettirecektim.

-Mira-

Sıkılmış otururken Rüzgar aradı ve arkadasının bizi almaya geldigini soyledi. Sonunda beraber zaman geçirecektik..

Biraz zaman geçtikten sonra Cenk dediği arkadaşı geldi. Bunun arkadaşları meteor felandı galiba kendisi gibi..Her neyse önce Cenk ile tanışıp arabaya bindik bizi Rüzgarın evine götürüyordu. O sırada sohbet ediyorduk. Gamze bana fısıladadı.

" Kızım bu çocuk ne öyle nereye düştük ya cennet gibi "

" Şşt Gamze sessiz ol duyacak."

Cenk konuşmuyordu bu yüzden ona sorular sormaya basladım.

" Ee Cenk ne zamandır Rüzgarla tanışıyorsun?"

" Onu küçüklükten beri bilirim. Herzaman yanımda olmuştur"

" Peki nasıl? İyi biri değilmi?"

"Aslında.."

Cenk duraksadı. Bildiği birseyler vardı.

" Aslında??"

" Rüzgar çok şey yaşadı ailesini kaybetti, büyüdükçe psikolojisi daha da bozuldu, yalnız kaldı. Destek olmaya çalıştım, çalıştık fakat istemedi. Kendi aklından geçeni yaptı hep. Kimseye ihtiyacı yokmuş gibi davrandı. Serseri oldu büyüdükçe. Ama değildi aslında. Gözlerinde hep çocukluğu vardı. Sadece yalnızdı hayatına giren, onu değiştirebilecek kimse olmadı."

Cenk'in anlattıkları beni duygulandırmıştı. Evet belki onu fazla tanımıyordum fakat kalbim ona karşı çok sıcaktı. Ona karşı hissettiklerimi hiçe sayamazdım. Belkide onun hayatına giren ben olmalıydım? Ona destek olabilecek olan, onu sevebilecek, mutlu edebilecek olan olmalıydım. Evet yapmalıydım. Onu daha iyi tanımalıydım. Yapacağım onun içindeki sönmemiş mutlu çocuğu geri döndüreceğim..

  Söz veriyorum Rüzgar seni mutlu edeceğim..