FOREVER UNDEAD (completed)

Chapter IX

salamat po sa mga nagbabasa at nag aabang ng UD ko sa nga gusto pong ag suggest jan wag na pong mahiyang magcomment.

-------------

dalawang araw din ang lumipas simula ng nangyaring gulo, at hanggang ngayon ang weird parin ng mga nangyayare.

simula kasi ng araw na yun hindi na nila ako pinagbabawalan na lumabas wala na ring sumusunod sakin ewan ko ba pero mas mabuti na rin ito.

palabas ako ng pinto ng building ng masilaw ako sa araw.

"grabe ? hindi naman summer pero bakit napakainit naman ata?"bulong ko sa sarili ko.

naglalakad lang ako ng makita ko ang student secretary namin si noreen. kumaway ako saknya at ganun din sya.

"oh bat napaaga ata balik mo? " tanong ko.

"hindi napadaan lang ako may ipinagawa kasi si superior sakin" sabi niya.

" a ok. so aalis kana ba agad?"

"oo sana kaso hinahanap ko pa si melvin diba magkakilala kayo?? pwede bang pakibigay nalang tong folder saknya?" hindi naman ako nakagalaw sa sinabe nya.

sa lahat ng tao si melvin pa? e ni hindi nga kami ok nun e. tska simula nung pangyayaring yun di na kami nagkita.

"ui claire? ayus kalang? please ? pakibigay yung driver ko kasi kanina pa naghihintay sa labas"

no choice.

"o-ok sige ako ng bahala"

"nako salamat! see you nalang sa pasukan bye!"

after nun tumakbo na sya palabas ng university.

nakatingin ng ako sa folder na inabot sakin ni noreen. ano kayang laman nito?

at saan ko naman kaya mahahanap yun?

---------

halos hapon na ng makaramdam ako ng pagkahilo, lagi nalang akong ganito kapag umaga tapos antok na antok ako kaya naman bumalik nako sa dorm.

naglalakad palang ako ng biglang nagdilim ang paningin ko at matufumba nako, hinihitay ko nalang na bumagsak ako pero walaal akong maramdaman na sakit.

"ok kalang?" napamulat ako para kasing bigla akong nakuryente at biglang nanigas ng marinig ko ang boses na yun.

"o-ok lang" sabi ko saknya.

"nahulog mo ito oh" saay abot nya nung folder.

"nako sayo yan pinapabigay ni noreen nagmamadali kasing umalis e" hindi ko sya tinitignan ewan ko pero naiilang ako.

"a ganun ba" tumango lng ako saknya at hahakbang na palayo ng pigilan nya ako.

"claire iniiwasan mo ba ako? sorry sa nagawa ko alam kong mali, pero alam kong hindi mali ang mahalin ka hayaan mo lang sana ako" hindi ko akalain na nasasabi nya ito saakin ngayon.

"ano ba ? gusto mo ba talaga ng gulo? ayokong paasahin ka sa wala at hindi ba mas nakakabuti tong paglayo ko, para mapigilan mo pa ang nararamdaman mo."

"pero hindi ko kaya claire"

niyakap nya ako.

"please melvin don't do this, don't hurt yourself your a good guy alam ko makakahanap kapa jan."

"but i want you? kung mas nauna bako sakanya may chance ba?"

meron nga ba??

" i'm sorry , i don't know" yung lang ang nararamdaman ko. nasasaktan ako dahil ramdam kong nasasaktan sya.

"hindi ako titigil claire,maghihintay ako kahit gaano katagal "

nilingon ko lang sya at umalis na, hindi ko na alam ang gagawin ko sakanya ayokong magsalita ng masasakit laban sakanya para lang layuan nya ako, siguro nga ako nalang ang lalayo.

-------

it's 8:00 in the evening. wala pa si Sam ewan ko ba sa isang yun nagiging busy din sya.

nag aayos lang ako ng mga gamit ko ng may makita akong nakafold na papel. binasa ko iyon at agulat ako.

kay melvin iyon. i need to talk to him! right now!

pag ganitong oras alam ko nasa torre sya kaya naman yun ang una kong pinuntahan at hindi naman ako nagkamali andun nga sya.

"is this true?? kaya kaba nandito ay para maghiganti??"

napatingin sya sakin at halata na.gulat sya nakatingin sya sa papel na hawak ko.

"saan mo nakuha yan?" lalapit sana sya para kunin yung papel na hawak ko pero inilayo ko ito.

"answer me!"

"yes!! yess! I am here for revenge ! at hindi ako aalis hanggat hindi ko napapatay si sam! "

napaatras ako.

"b-bakit?? a-anong d-dahilan" nanghihina kong tanong.

"do you wanna know the truth ? then i'll tell you!"

nakatitig lang ako sakanya mga sandaling oras nalang at malalaglag na ang mga luha ko.

"sam killed my parents at ang mga kasama nya! walang awa nilang pinatay ang mga magulang ko, mga hayup sila. kaya naman sabi ko sa sarili ko na ipaghihiganti ko sila, pero hindi ko magagawa yun.hanggat tao ako..." patuloy lang sya sa pag explane ng maramdaman kong umiiyak nako.

"kaya naman naghanap ako ng bampirang di katulad ni sam. pinalaki nya ako at inalagaan ginawa nya akong malakas kaya naman ngayon handa nakong maningil ng utang" i saw anger in his eyes. alam kong masakit ang mawalan ng magulang. pero mas asakit yung may magulang ka nga pero parang wala naman sila dahil ang layo nila sayo.

"p-pero hindi magagawa ni sam yon"

"nagawa na nya at pagbabayaran nya iyon"

"kaya mo bako hinalikan??! dahil alam mong magagalit sya?? ako ba ang daan mo para makipag higanti sakanya??" galit kong tanong.

"h-hindi claire mahal kita"

"sinungaling ka! pinagkatiwalaan kita! pero ano to?? bakit kailangan mong patayin ang mahal ko?"

" mahal kita at hindi ko binalak yang iniisip mo. unang kita ko palang sayo ginusto na kita, handa akong kalimutan ang lahat dahil sayo claire"

"pero hindi kita mahal melvin! at kahit kelan hindi mangyayaring mamahalin kita! "

"alam ko naman yon. hindi ka damay dito wag kang mag alala it's between me and sam "

naiwan akong luhaan. hindi ko alam kung bakit nagtiwala ako sa isang taong ganito?

pero bakit nga ba pinatay ni sam ang magulang nya?? hindi ako naniniwalang si sam ang may gawa noon. hindi!

--------------------

salamat sa pinsan ko na sumusubaybay sa mga sinusulat ko thankyou sooo much!

sa mga kaklase ko salamatt po :*

sana matapos ko ang story na to bago nag sem break :))