Together Always Forever

CHAPTER 1

Leanne's PoV

Magsisimula na naman ako ng bagong pagsubok. Bagong buhay.
I want to make things right. Ayoko nang isipin ang nakaraan. Tapos na 'yun. Kailangan nang kalimutan.

Ayoko pang bumangon sa kinahihigaan ko. Feeling ko, hindi ko kaya. Ayokong humarap kina mommy ng ganito. Baka isipin nila. Ang hina-hina ko.

Kakayanin ko ba ang lahat ng pait at pasakit ng nakaraan ko? Kaya ko bang bumangon ulit? I feel no. I can't.

Iiiyak ko na lang lahat ng sakit ng nararamdaman ko.
Kinuha ko ang unan sa ulunan ko at humagulgol na ako sa pag-iyak

T.T

Inisip ko lahat-lahat. Mula umpisa.

Parang kelan lang.

Nung naibuhos ko na lahat-lahat sa pag-iyak, sakto namang may kumatok sa pintuan ko.

*knock knock knock*

Dali-dali akong nagpunta sa cr ng kuwarto ko para maghilamos. Baka kasi mahalata nilang umiyak ako. Nung natapos na akong maghilamos at magpunas ng mukha, dali-dali kong pinagbuksan kung sino 'yun.

Ah. Si Kuya.

Siya si Kuya Kristoffer Lee Anderson. Nakatatanda kong kapatid. We both studying at the same university now. Since 1st year college na ako.

"Lee, kakain na. Baka ma-late tayo sa school. First day mo pa naman. Magbihis ka na muna." He said.

"Okay po. Be right back" I said to him with the fake smile.

"Faster" bossy talaga neto. 'D bale love ko naman 'yang si Kuya eh. Hihi.

I closed the door and go to cr.
After kong magbihis, naglakad na ako pababa. Kumakain na pala si Kuya. Hindi na ako hinintay tsk.

***

After kumain. Pumunta na ulit ako sa itaas at kinuha ang aking bag. Pagbaba ko, nakaparada na yung kotse sa labas. Ready to go na! Naglakad na ako papunta sa car when my mom said.

"Bye mga anak! Ingat sa pagpasok ha? I love you." Well, that's my mom. Caring, lovable and always there to support me and Kuya. Dad also do the same. Kaya nga lang busy sa trabaho. Always.

"Bye mom, I love you too" sabay kami ni Kuya nagsabi niyan as we waved our hand unto her. Then in-start na ni Kuya ang pagda-drive.
15 mins. Pa ang biyahe bago kami maka-rating sa school.