STILL INTO YOU (Major Editing)

Chapter 53- End of flashback

End of flashback

Hinihingal si Gab habang nakangiti sa crowd. Tumingin sya sa akin, his smile slowly fading and turns into worry.

His worried because I know my face shows the raw emotion I can't hide.

I'm beyond mad. I feel cheated and betrayed. He of all person know what happen to us, but didn't even utter a word to me.

Mabilis akong bumaba ng stage at tumakbo palabas sa bar. May nakita akong cab kinawayan ko agad, hindi ko na hinintay na malapitan ako dahil sinalubong ko na ito.

"Yen!" Narinig ko ang sigaw ni Gab, marinig ko pa lang ang boses ni Gabrielle parang sasabog ang puso ko sa galit.

Nilingon ko sya at sinigawan.

"Fvck you" Pakyu kang bente Gab!

Galit na galit ako. Pabalibag kong sinara ang pinto ng taxi at tahimik na napaiyak sa backseat. Bakit naman ganito kong kelan naman okay na ang lahat ngayon pa marereveal ang sekreto ng nakaraan ko.

My past that I've been hidding from the world because I'm ashamed of it, it just one of my reckless night, alam kong hindi ko pwedeng isisi lahat kay Gab because it takes two to tango.

Bumaba na ako ng taxi at nagpasalamat sa driver.Pagpasok ko ng lobby napahinto ako.

San ako tutuloy ngayon? Kay Alex? Na iniwan ako sa ere at mas pinili si Sabrina na hanggang ngayon hindi parin ako kinakamusta o hinahanap. O kay Gab na dahilan kung bakit nag walkout ako sa bar.

Nagulat na lang ako ng biglang may humawak sa bewang ko at hinila ako palapit sa kanya, nilingon ko at nakita ko ang napaka seryosong mukha nya. The hell I care!

"GET. AWAY. FROM. ME" mahina pero mariing kong sabi sa kanya habang pilit na inaalis ang kamay nya sa tagiliran ko.

Pero parang mas humigpit lang lalo ang hawak nya sakin.

"Take away your filthy hand's off me bastard or I swear--" I didn't event finnished my word when he whisper-yelled at me "SHUT UP!"

Kaya mas lalong kumulo ang dugo ko sa kanya, sya na nga tong may kasalanan sya pa tong may ganang magalit? Ang kapal lang ha!

"Bitawan mo ako Gab or I bloody hell swear--"

Napahinto ako sa pagsasalita ng may sumakay na matandang babae na ngumiti sa amin, kaya pilit na din akong ngumiti at hindi na pumalag sa pag kakahawak ni Gabrille sa bewang ko na hula ko ngayon palang ay magpapasa na.

Malapit na kami sa floor namin, di parin ako binibitiwan ni Gab habang ako din naman. Hindi ko rin inaalis ang daliri ko na may mahabang kuko na nakabaon sa braso nya at alam kong dumudugo na din ang braso nya.

He wants to hug my roses? Oh! he must also embrace my torns.

Nang sa wakas narating na namin ang floor namin.

Pabalagbag nyang binuksan ang pinto at pasalya ko namang sinara.

"So what do you want now ha?!" Sigaw ko sa kanya. Wala akong pakealam kong marinig hanggang dulo ng mundo ang boses ko I'm too mad to care.

"You!" He yelled back at me.
Sobrang intense ang titig sakin ni Gab di ko mabasa kong galit, inis, takot o kung ano paman.

"Fuck you Gabrielle dela Sern--" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko ng bigla nya akong hinapit at sinabing "Oh believe me I will"  and crashed our mouth together with too much fierce.

Its rough, merciless and punishing.

Nadadarang ako napapikit ako at sinabayan ang mga labi nya. I heard him moan as I clinged my arms on his shoulder.

The heat spread like a widfire on a forest during summer.

And I like it.

Dapat galit ako sa kanya pero parang bula na nawala na lang ang matinding galit na naramdaman ko kay Gab.

Tumigil kami para kumuha ng hangin but he didn't remove his hands that is holding me tight. Pinagdikit nya ang mga ulo namin I saw how his adams apple went up then down our breathing mingle on its own rhytm.

"If you think I will let you go again like what you did to me, nagkakamali ka Yen hindi ko na hahayaang magkahiwalay pa tayo ulit" minulat nya ang mata nya at tinitigan ako.

"Kaya please lang wag mo naman na akong iwan ulit? Don't run again"

Yung puso ko parang dinudurog na iiyak ako sa itsura ni Gab his begging almost on his knees wag lang ako mawala. I can feel my tears flowing freely on my face.

"Bakit hindi mo kasi sinabi sakin na kilala mo pala ako? That we've met few years ago?" Sumbat na tanong ko sa kanya.

"Tapos ano? Iiwan mo na naman ako? Like what you did when everything strikes you ni hindi ka man lang nag paalam sakin." He said.

"You didn't know how much happiness I had that day, but like a snap of your fingers you dissapeared. Just like that no clue, no trace where I can find you" dugtong pa nya.

"I'm scared Gab, so scared paano kong killer ka pala o may asawa na? But above all I'm coward di ko kayang harapin ang lalaking nakasama ko sa buong mag damag" pagaming paliwanag ko sa kanya.

"Gusto mo bang malaman bakit ako nandito sa Boston?" Tanong nya sa akin.

Medyo naguluhan naman ako, anong kinalaman ng nangyayari samin ngayon sa pagpunta nya dito sa Boston?

"Para mag-aral diba?" Naguguluhan ko pa ding sagot.

"Yeah, but that was just a back up plan Yen, you are the main reason why I'm here" He said.

Bigla akong napatingin sa kanya. Anong kinalaman ko sa pag aaral nya dito?

"Anong kinalaman ko sa pag alis sa Pilipinas?" Bahagya pa akong napa atras to get clearer view sa mukha nya.

"Noong inihatid namin si Tita Estella sa airport kasi uwi syang Boston, I heard your voice and then I saw you there standing. Napatulala nga ako kasi ang tagal kitang hinanap, I even went back sa bar na pinagkitaan natin at nag tanong tanong na din ako sa mga staff dun but they don't know you"

"Tapos sa airport lang pala kita makikita, hinatid ka ng mga kapatid mo and your Mom. Naalala ko pa nun nung sinabi ng Mama mo na maginggat ka sa Boston. You know what I did?" Nakangiting tanong sakin ni Gab na para bang naaalala nya ang isa sa mga silly decision ng buhay nya.

Umiling ako at mataman na nakikinig sa kanya.

"Afyer that day I immediately book for Boston flight and I follow you. Nakakatawa ako kasi bigla na lang akong umalis ni hindi man lang ako nag isip ng plano kong paano kita makikita sa laki ng Boston, kaya nang hindi kita makita kesa sa mapaso ang visa ko nag transfer ako into student visa, kaya ito nag aral na lang din ako."

Drop jaw, wide eyes and racing heart.

Ayan ang itsura ko ngayon. Nagulat ako sa pinag tapat ni Gab, narinig lang nya na papunta akong Boston di na sya nag atubiling sundan ako.

Lalo tuloy akong napaiyak, nayakap sya ng mahigpit. This guy, his the only one made me feel so damn special.

Kumalas sya sa pagkakayakap and wiped my tears using his thumb.

"Kaya kong iniisip mong papakawalan pa kita pagkatapos ng napaka tagal kong paghihintay sayo, then think again because from the moment that I saw you entering this same apartment I swear to God I won't let you go no matter what"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya napayakap ako sa kanya and kiss him passionately.