STILL INTO YOU (Major Editing)

Chapter 36- Its Sabrina again?!

Takbo ako ng takbo hanggang sa nasa loob ako ng unit ko. Yung ngiting ngiti ako kanina sa harap ni Sab pero deep inside iyak na iyak na ako.

Sumandal ako sa pinto, tumulo yung luha ko na kanina ko pa pinipigalan ang sakit.

Ang sakit na naglilihim sakin si Alex, ang sakit na nakapamili na si Alex, ang sakit na kahit pinaasa lang ako ni Alex pinagtangol ko pa din sya. Ang bilis naman yung kinatatakutan kong mangyari nangyari na si Alex finally choose Sab, pero okay lang sana kung mamahalin din sya eh.

Nakakainis kasi hindi man lang ako nakapag ayos eh yung babaeng yun kahit basahan mukhang runaway model. And with that thought lalo akong napaiyak, Sana kasi nagayos ka eh!

Nang kumalma na ako at hindi na umiiyak tumayo na ako naglakad papunta sa kwarto at umupo ako sa kama. Nakaramdam ako ng kalungkutan, gusto ko ng kausap pero sino?

Si Anne? Ayaw ko syang idamay kasi malamang sobrang saya nun.
Si Jette? Eh kakampi yun ni Sab baka tawanan pa ako nun.
Si Gab? Naku ang dami nya ng naitulong sakin.
Si Trish? Si Maju? Si Kim o Kathy?

Sa bandang huli wala din akong natawagan. Kinuha ko na lang yung gitara ko at lumabas kinuha ko din yung monoblock at nilagay sa veranda at umupo. Ang sarap ng hangin nakaka relax, I strum randomly hanggang sa makaisip ako ng kanta.

His always on my mind
From the time I wake up
Feel I close my eyes...

His everywhere I go his all I know
Though his so far away I keep on getting stronger everyday.

And even now his gone Im still holding on...

So tell me where do I start
Coz its breaking my heart

Dont wanna let him go...

Nawala ako sa concentration ko sa pagkanta ng maramdaman kong may nakatingin sakin. At tama ako tinititigan ako ng kapitbahay ko.

"Like what you see?" Tanong ko kay Gab na mataman akong tinitingnan.

"Almost but I like your voice better kaso bakit ang lungkot naman?" Tanong nya din sakin.

I just shrugged and looked away.

"Sige pasok na ako" patayo na dapat ako.

"Wait Yen may offer ako sayong work" Biglang napatingin ako kay Gab.

"Talaga?" Nakangisi na ako.

Nakangiti din syang tumingin sakin at tumango.

"So anung work?" Tanong ko ulit.

"Singer, with me. duet tayo" Nakangiti pa din sya, kaya nakangiti na din ako nakakahawa eh.

"We? Baka mapahiya ka sakin" medyo nag aalangan kong sabi.

"Hindi yan, gusto mo try natin" gusto kong humindi kasi nahihiya ako pero sige why not diba? kaya tumango na lang ako. Kaya si Gab umakyat papunta dito sa veranda ko, bakit habang tinitingnan ko syang umakyat parang ang bilis nya lang gawin samantalang ako halos lahat ng sweat glands ko nagiyakan.

He get my guitar and started to strum. I know the song! napangiti sya na alam ko yung kanta.

Then he started. And fudge! His voice is...

When I love you its so untrue

He looked at me signaling that its my turn.

I cant even convince myself
When Im speaking
Its the voice of someone else.

Tapos nag sabay na kami sa chorus.

You can't play on broken strings
You can't feel anything
That your heart don't want to feel
I can't tell you something that aint real

Oh the thruth hurts lies worse
I can't like it anymore
And I love you a little less than before.

Huminto lang kami at magkatitigan. After that we both laughed.

"We nailed it, isn't it?" Tumango ako at natatawa pa din.

"Okay I'll accept the offer sayang din yun at isa pa kasama kita dun" Lumapit ako sa kanya at hiniga ang ulo ko sa balikat nya, just savoring the moment, the midnight air, Gab's smell and almost... almost making me superb again.

Thankyou Gab...

Pagkagising ko may nakita akong post it sa bed side table ko, kinuha ko at binasa.

Hi My L,

Nakatulog ka na naman habang kasama ako, nakaka offend na ha (pero syempre joke lang) Im happy that you accept the offer feeling ko lagi na kitang makakasama.

PS

I already cooked your breakfast since you wanted to eat like no tommorrow every morning I cook a lot :D

-Your Superman

Napangiti ako sa sulat ni Gab.

Oo nga nu? Palagi akong nakakatulog kasi masyadong peaceful kapag kasama ko si Gab eh. Tumayo na ako at nagunat.

Hmmm...

Ang sarap nga ng almusal ko. Rice (a lot of rice), omelet, adobo and fruit bowl. Grabe parang naalala ko sa bahay minsan ganito yung breakfast namin eh. So I started to eat.

Papunta na ako ng lobby ng may tumawag sakin. Paglingon ko si Gab pala. Napangiti ako ng lumapit na sya.

"Oh anung ginagawa mo dito?" Tanong ko agad.

"Dito kasi ako nakatira" Sinamaan ko sya ng tingin. "Joke lang hahatid kasi kita sa school mo kaya bumalik ako dito" Nakangiti pa nyang sabi.

"Gab naman eh baka mawala ka na sa scholarship nyan eh" Nagaalala ko pang sabi tong lalakeng to talaga.

"Shh it won't happen I know what I'm doing kesa naman maglakad ka" Magsasalita pa sana ako kaso hinila nya na ako papunta sa car nya.

Hinatid nya ako hanggang sa gate ng school. At huminto ng marating na namin ang gate.

"So thank you for all of this" I said aware akong nakangisi ako kasi naman eh, kinikilig kaya ako.

Hindi sya nagsasalita na nakatingin lang sya sakin ay no nakatitig at walang kurapan so I snap my fingers para namang naalimpungatan sya at kumurap kurap at namula.

Huh? Anung problema nito?

Nagmamadali na akong tumakbo sa hallway nang marinig ko ang bell, jusme wag naman sana akong malate bukod sa pag titinginan kana may mga architecture students pa naman sa subject ko na to.

The day slowly dragging painfully buti na lang nag enjoy ako sa first day ko sa Oppa Charlie si Tita Meng kasi may pagka-joker tapos tinulungan nya ako sa lahat ng gagawin ko ini-explain nya ng maayos lahat ng dapat kung matutunan, pero di pa din ako makamove on sa nangyari sa class kanina.

Klasmate ko yung kaworkmate ni Gab sa car shop yung sumipol sakin at wala syang ginawa kundi bullyhin ako. Kaya gusto ko ng something sweet to ease some irritation sa system ko.

Nagmamadali akong pumasok sa dairy queen, ang meeting place namin ni Gab.

I want some... banana strawberry!

Malapit na ako sa pila ng makita ko ang di ko gustong makita.

Like seriously?

Its Sabrina again. Oh c'mmon...