STILL INTO YOU (Major Editing)

Chapter 2- My friends

Friends are the only person that can see the joke in your life despite the seriousness of it.

                                             -Still into you

As I went back to Manila na akala mo ilang taon akong nawala sa pag kaka o.a ng mga kaibigan ko meet Maju and Trish may mga sayad kung friend.

Nandito kami sa resto na mina-manage ni Maju may ari ang bf ng Mother nya.

"Bakla ka paa-paalam din pag may time, uso naman yun e"

Tumingin muna ako kay Trish na halatang nag tatampo.

"Trish bhie look im fine bumalik naman akong buo a, I just wanted to be alone that's all." Pag papaliwanag ko naman.

"E Yenn 3 days kang nawala anung ini expect mo magbunyi kami?, buti sana kung yung bilbil ni maju nawala baka pwede pa natin yang icelebrate e." Balik nyang utas sakin.

"adik ka talaga Trish, sandali lang naman akong nawala wag ng oa" natatawa kong balik sa loka kong friend.

"Nag aalala lang kami basta next time mag papaalam ka?" Buntong hininga pa nyang sabi.

Bago pa ako sumagot dumating na si Maju dala ang free foods namin.

"Tama na nga yan basta Yenn ha nandito lang kami, when everything is like falling nowhere."

I just smile to Maju she's so thoughtful kahit over sa pag kademanding.

When I realized my phone is ringing again for nth time now, bago ko pa ito patayin nag salita na si Trish.

"O kanina pa yan a? bat ayaw mong sagutin?" Nakatingin pa sa cp kong nasa table.

"hayaan mo na yan makulit na subscriber lang " sabi ko.

I just smiled and look away baka mahalata pa nila.

But of course I cant hide it from them.

"Si Ryan yan nu?" Nakataas kilay na tanong ni Maju.

I looked at Maju before answering.

"Im planning to breakup with him matagal ko na tong plano eh" lakas loob kong pag amin.

They just look at me without interrupting waiting for my reasons.

"Parang hindi na kasi mag wowork, parang wala ng kilig, parang hindi ito yung kailangan ko" dagdag ko pa.

Maju tapped my back and hold my hand. Alam naman nyang matagal na akong hindi inlove kay Ryan.

"V when you think your five years relationship is not worth it na, then maybe it's time to let go."

I just smile and nodded.

"Maiba nga tayo, Kamusta na si tito after ng bankruptcy ng business nyo"

I sighed heavely and look down, yes after na-elite ng bangko lahat ng naipundar namin I have to be the bread winner ayaw kung mag reklamo ayaw kung ipakita na nahihirapan ako because I know how hard this is for my father.

"Ok naman na si papa alam mo naman yun Trish hindi naman yun mapag damdam siguro mahirap pero kaya naman namin, tsaka galing na din naman kami sa hirap nu." I said with a force smile.

"ikaw sanay pero yung mga kapatid mo I doubt" pambabara naman sakin ni Trish may pailing-iling pa ang gaga.

"Trish mabait naman sila e tsaka wala silang choice nu."

Hindi naman kami ganun kayaman pero dati lahat ng pera ko para lang sa luho ko sa shoes collection ko. Ngayon yung sahod ko ipag kakasya sa monthly needs namin na hindi ko alam kung paanu.

"E ikaw kaya mo pa ba?"

Hindi na ako sumagot sa tanung ni Maju because I know deep in side hindi na kunting kembot na lang give up na ako. I smiled on her and she just hugged me.

I need to be strong for my family kahit naman nag hirap na kami masaya naman kami. And they are my life so I had to be very tough for them.

Nawala yung pag mumuni ko ng may inabot sa akin si Maju.

"Para san to v?" Taka kong tiningnan yung papel na inabot nya sakin.

"Diba nag hahanap ka ng raket ayan kelangan daw nila ng gitaristang babae, kahit basic lang alam mo baka pag tyagaan ka nila daanin mo na lang sa face value" pabiro pa nyang kinurot ang mukha ko.

"Loko loko ka talaga v haha sige kunin ko na to, tsaka take out ko na tong tira natin hehe sayang e"

Umalis na ako at uuwi na ng bahay baka nag aalala na sila mama.

Puntahan ko din tong audition sayang din to lamam tyan din to eh.