Bölüm biraz geçikti lütfen kızmayın.Kendimi affettirmek için bayağı uzun bir bölüm yazdım umarım beğenirsiniz.Keyifli okumalar...
Panikle etrafa bakınırken hasan
-Yapacak bişey yok ,kapıyı aç
deyince suratımı asmış hasana bakıyordum.Ablayla karşılacak cesaret ve gücüm yoktu ama yapacak bişey de yoktu.Sonra saniyeler içerisinde lavabonun kapısını açıp ellerimi ıslatıp tekrar lavabodan çıkıp hızla kapıyı araladım.Abla suratıma bakarken
-Lavabodaydım abla
deyip kapıyı tam araladığımda kapının karşısında yatağın aşağı ucundaki sandalyede hasan oturmuştu.Abla içeri geçerken hasanı görünce hemen konuşmalarına fırsat vermeden
-Abla misafirimiz var.Hasan merak etmiş beni sormaya gelmiş
derken ablanın suratına bakamıyordum ama şuan yapabileceğim hiç birşey yoktu.Yerin dibine girmek istedim o an ama onu bile yapamıyordum.Ben konuşmayı bitirince hasan söze atılıp
-Aa evet dün gece hastaydı aradım cevap vermeyince otele gelip bir sorayım dedim bende
Abla;
-Sağolasın hasan
buyur otur der gibi işaret edince hasan doğrulduğu sandalyeye tekrar oturdu.Hal hatır sorma faslı sonrası hasan ben gideyim diyerek tekrardan yerinde doğrulunca bende oturduğum yatağın ucundan doğruldum.Kapıya doğru ilerleyen hasana eşlik edecektim ki ablanın sesiyle ikimiz birden ablaya döndük
-Öznur hasana akşamı söyledinmi?
o anda ne dediğini tam olarak algılayamamış afal afal ablanın suratına bakmıştım.Ablada algılayamadığımı anlamış olacakki açıklamaya geçti
-Canım çiğköfte demiştik ya dün gece
-Ahhh evet yaa tabi ben onu tamamen unuttum abla
gülümseyip normal davranmaya çalışarak hasana dönünce hasanında hiçbişey anlamamış şekilde bize baktığını görünce gülerek hasana anlatmaya koyuldum.
-Biz çiğköfte malzemesi getirmiştik burda yaparız diye ama geldiğimizden beri bir türlü fırsat olmadı.Ablada dün gece yarın akşam yapalım hasanıda davet edelim demişti.Bende sana söylüyecektim ama tamamen unutttum.Gelirmisin akşama?
deyince hasanda ortamın gerginliğinden uzaklaşmış birazda daha gevşemiş şekilde
-Çiğköftemi?Kim yoguracakki?Biliyormusunuz?
-Abla yoğuracak yada ben yoğururum.Ne var ki yani yoğurmakta sende var ya hasan
-Yaa ne bileyim
-Hem abla urfalı çok güzelde yoğuruyor
-Aa gerçekten mi?Bilmiyordum.Tamam yaa tabiki gelirim hatta uzun zaman oldu yemeyeli teşekkür ederim
-Tamam o zaman akşama bekleriz
dedim.Hasan kapıya doğru yönelip tamam haberleşiriz diyerek ,kapıyı açıp dışarı çıktı.Ben kapıyı kapatmaya yönelirken hasanın moralinin tam bozulmuş ,suratı düşmüş bir şekilde görünce bende başımı sallıyarak uğurladım.Kapıyı kapatınca derin bir nefes aldım ve şimdi sırada ablayla yüzleşme vardı.Kendimi çok kötü hissediyordum ama şuan bundan kaçışım yoktu.Dönüp yatağıma doğru yöneldim.Abla yatağa uzanmıştı sesi çıkmıyordu ve sessizlik içimi daha da boğmuştu.Birşey diyecek mi?Demiyecek mi? tedirginliğiyle bende yatağa uzandım.Ablanın birşey demeye niyeti yoktu heralde.Ama bu sessizlik canımı sıkmıştı ve konuşmaya karar verdim.
-Abla nasıl geçti müze gezisi?
-Çok güzeldi öznur.Keşke sende gelseydin çok beğendim
-Deme ya abla bende çok istiyordum ama sabah gördün halimi.Sen gittikten sonra uyumuşum tekrar.Kapının çalınmasıyla uyandım.Bende hatta sensin diye düşünerekten basımı yarım yamalak örttüm kapıyı bir açtım hasan.Beni sormaya buraya kadar gelince mecbur içeri davet ettim.
-İyi yapmışsın canım çocuk düşünceli baksana
-Evet işte hoşuma gitmedi kapıdan göndermek.O geçip oturunca sıkıştığımı farkettim.Elimi yüzümü bi yıkıyayım deyip lavaboya geçmiştim ki zaten sen geldin.Oda yeni gelmişti.
-Bende rahatsızsın diye açmadığını düşünüp endişelendim ondan dolayı daha hiddetli çaldım
-Yok yaa şükür uyandım baş dönmem geçmiş.Demekki yorgunluk ve uykusuzluktanmış
-İyi hadi şükür geçtiğine sevindim.Hadi hazırlanda gidelim kabeye
-Tamam abla
deyip yerimden kalktım lavaboya geçtim.Ablanın normal karşılaması ve birtek kötü düşüncede bulunmaması açıkcası beni şaşırtmıştı.Ama şöyle bi düşününce abla gerçekten iyi niyetli biriydi ve asla kalbinden kötülük geçmiyen biri olduğunu biliyordum.Beni de çok iyi tanıyordu ve asla kötü düşünmezdi.Halbuki ben kötü biriydim.Abla birşey demesede ben bu vicdan azabıyla kendimi yeterince kötü hissediyordum.Lavabodan çıkınca ablada abdest almaya geçti.Merakla telefonu elime aldım.Tabiki hasanın mesajları vardı.Ablanın ne söylediğini sormuş hatta tedirgin olmuş çokmu kızdı demişti.Mesaja cevap verip durumu izah ettikten sonra şalımı düzeltip ,ablayla kabe yoluna düştük.Otelden çıkınca hasan yoktu.Hızlıca kabeye geçip tavafa başladım.Tavaf boyunca tövbe edip ALLAH'tan af diledim tabi beni ne kadar affederdi bilmiyordum.Ama tavaf edip tövbe etmek birazda olsa iyi gelmişti.Duyduğum azap biraz hafiflemişti.Öğlen namazını da kılıp tekrar tavafa geçerken hasanın mesajlarını gördüm ama cevap vermek gelmiyordu içimden.Telefonu tekrar çantaya bırakıp ikindi namazına kadar tavaf etmeye devam ettim.İkindi namazını kıldıktan sonra ablayla otele gitmek üzere çıkışa yönelirken telefonu elime aldım hiç mesaj yoktu.Hasan merak etmemiş mesaj atmamıştı.Bu defa buna bozulmuştum.Ama halbuki öğlen mesaj atmıştı ben cevap vermemiştim.Yinede olsun ,beni merak etmemişti.Mesaj atıp kabeden çıkıyoruz otele geçiyoruz yazıp gönderdim.Yolda hasanın neden mesaj atmadığını merak etmiş ama bir yandan da onun merak etmemesine şaşırmıştım.Kendi kendime içimden söyleniyordum.Hiçmi demez insan bu kız cevap vermedi ne oldu acaba diye?Endişelenmemişti bile...Bunları düşüne düşüne otele ilerledik.Otele yaklaştığımızda hasanların otelinin önüne baktım hasan yoktu.Gözlerim resmen yaşla dolmuştu ama kendimi hemen toparlayıp ağlamadım.Otele geçtik yatağa geçip uzandım.Ama uykum yoktu zaten canımda çok sıkılmıştı.Telefonu elime aldım mesaj yoktu hala.En iyisi uyumaktı.Yatakta debelenip durdum ama uyuyamadım.Abla uyuyordu seste çıkarmadan banyoya geçip duş aldım.Yatağa uzandım telefonu elime aldım mesaj vardı.Ohh bee nihayet ama ona kızgındım da...Mesajı actım okudum.
-Nerdesin?
bu ne şimdi? Sadece bunumu yazmıştı?Saatlerce görüşmemiştik.Çok sinir olmuştum şuan ama gayet normal davranarak oteldeyim yazıp gönderdim.Tekrar mesaj gelince hızla açıp okudum
-Bugün ki durum canımı sıktı.Öyle belliki seninde canın sıkıldı.Yogundum da mesaj atamadım.Sen şimdi uyu uyandığında konuşuruz.
Ben birşey dememiştim ama o durumu izah etme gereği duymuştu.Soğuk ve mesafeli gibiydi.Canım çok sıkılmıştı ama ona yansıtmakta istemiyordum.Tamam görüşürüz yazıp gönderdim.Uykum yoktu.Hasanın durumdan rahatsız olmasını anlayabilmiştim ama neden soğuktu ki?İşte bunu anlayamamıştım.Yatakta uzun süre dönüp durdum sonrası uykuya dalmışım.Ablanın seslenmesiyle uyandım.Gözlerimi açtığım anda sanki hiç uyumamışım gibi dikildim.Huzursuz uyumuştum bundan dolayı tam uykuya dalamamıştım.Telefonu elime aldım mesaj yoktu.İçim burkulmuştu resmen.Oysaki ben uyurken bile mesaj atardı.Kalkıp abdest alıp yatağıma tekrar oturdum.Ben dalgın dalgın hazırlanırken ablanın sesiyle irkildim.Başımı kaldırıp ablaya baktım
-Öznurcum iyimisin sen?
-Evet abla.Ne olduki?
-Canım tam üç kez seslendim duymadınmı?
-Aaa dalmışım abla kusura bakma
-Diyorumki hızlıca gidip akşam namazımızı kılıp otele gelelim
-Neden otele geleceğizki abla?
-Canım köfte yapacaktık yaa.Unuttunmu yoksa?
Hay ALLAH ben onu tamamen unutmuştum.Ee hasan soğuk davranıyor ve şuanda yazıpta gelecekmisin demek istemiyorum.Ne yapacağım şimdi? Düşünürken ablanın bana soran gözlerle baktığını görünce
-Evet ya abla ben onu unuttum ama gerçi hasanlada görüşmedim gelip gelmeyeceğini bilmiyoruzki
-Canım çocuk sabah dedi yaa tamam gelirim diye.Daha kaç kez diyecek öznurcum?Hadi kalk hızlı hareket edelim.
-Tamam abla
Yaa işte şuan durum farklı gelip gelmeyeceği belli değilki.Bunu ablayada diyemiyorumki.Uff ya ne yapacağım ben şimdi?Düşüne düşüne hazırlanıp otelden çıktık.Hasan mesaj atmamıştı diye bende mesaj atıp çıktığımızı söylemedim.Otelden çıkıp karşıya geçerken hasanı otelin kapısında biriyle konuşurken görünce hem şaşırmış hem de çok mutlu olmuştum.Ama asık suratlı olmaya devam ettim çünkü ona kırgındım.Tam önüne yaklaşınca yanındakiyle tokalaşıp gülümseyen gözlerle dönüp bize selam verince mecburen durakladık.
-Selam abla nasılsınız?
-Hamdolsun hasan iyiyiz şükür sen nasılsın?
-Bende iyiyim şükür ,bugün biraz yoğundum bitti nihayet.Harama mı?Namaz vaktine az kalmış
-Evet dedik namazımızı kılıp otele dönelim.Biz hazırlayıp yoğurunca öznur seni arar gelirsin olurmu?
-Tamam abla olur sorun değil.Birşey lazımmı getireyim?
-Yok herşey var sağolasın.Akşam görüşürüz inşallah şimdilik allahısmarladık
-Tamam abla ALLAH'a emanet olun
Suratına dikkatlice bakıp ilerleyen ablaya eşlik edip bende ilerledim.Gayet sıcak ve iyi gözüküyordu.Bu neyin nesiydi şimdi?Bana soğuk davranıp günboyu üzülmeme neden olan sanki o değilmiş gibi davranıyordu.İlerlerken mesaj sesi gelince açtım
-Senin suratın neden hala asık cane?
-Bilmem sana sormalı?
-Bende bilmiyorum.Ne olduki?
-Günboyu soğuk ve mesafeliydin.Şimdi de hiçbirşey yokmuş gibi gülüyorsun yaa.
-Yok aşkım ne soğukluğu sadece yoğundum.Bu arada arkandayım
Mesajı okuyunca istem dışı arkamı döndüm ve tam arkamda görünce gülümsemeden edememiştim ve surat asmam anında geçmişti.
-Ne olduki canım?
-Harama geliyorum aşkım izin varmı?
Yine beni güldürüyordu.Yok böyle bir insan dedim kendi kendime...Kabenin önüne geldiğimizde ezan da okunmaya başlamıştı ve içeri geçmemiz mümkün değildi dış kısımda insanlar saf tutmuşlardı bile.Mecburen dısarıda uygun bir yere seccadelerimizi serip namazımızı eda etmeyi bekledik.Hasanda tam karşı da çaprazda olacak şekilde erkeklerin olduğu kısımda safa durdu.Arkası bana dönüktü ve ben bu adama aşıktım..Böyle karşımda namaza durmuş bir adam ALLAH'ım daha ne isteyebilirdimki...Namazımızı eda ettikten sonra dua sonrası otele hızla ilerlemeye başladık.Yemeği hazırlayıp yedikten sonra tekrar dönecektik.Yatsı namazını kaçırmamak içinde hızlı hareket ediyorduk.Otele vardığımızda hasan mesaj atmıştı.
-Bu ne hız yaa arkanızdan atlımı koşturuyor nedir?
-Yatsıyı kaçırmamak için aşkım mecbur.Hadi lafa tutma beni.Hazırlayalım sen yakınlarda ol aradığım gibi gelirsin tamam aşkım?
-Tamam cane.Ama birşey lazım değilmi?Ayran yeşillik falan?
-Yeşillik salatalık domates var aşkım ama ayran yok bak onu düşünmedik almayı
-Tamam aşkım ben ayran alırım sorun değil hadi görüşürüz
-Tamam aşkım
Hızlıca hazırlayıp yoğurma işlemine geçmiştik.Ablanın bileği ağrıyor diye ben yoğurmuştum.Yoğurma işlemi bitince elimi hızlıca yıkayıp hasanı aradım.
-Alo
-Söyle aşkım
-Hasan köfte hazır hadi hemen gel ablayla seni bekliyoruz
-Tamam kapıyı aç
Kulağımda telefon kapıyı açınca koridordan bana doğru geliyordu.Demekki lobide bekliyordu diye düşündüm.İçeri geçince ablayla selamlaşıp yer sofrasına bağ kurup oturdu.Bende biraz mesafe koyup yan kısmına çömeldim.Bardakları ayranı poşetten çıkarıp ayranları doldurmaya başlayınca gülümseyip uzattığı bardağı aldım.Yemek boyunca sohbet edip çiğköftemizi yemiştik.Abla ,oğluna telefon almak istediğini buralarda ucuz güvenilir birilerini tanıyıp tanımadığını hasana sormuş ,hasanda birkaç yer bildiğini istersek götürebileceğini söylemişti.Karar verilmişti yarın gece yatsı namazından sonra hasan bizi götürecekti.Sohbetle yemek yendikten sonra hasan teşekkür ederek gidince bizde hızlıca hazırlanıp kabeye yeniden yol almıştık.Tabiki hasanın mesajlarıda eşlik etmişti bana..Ondan olan herşey beni mutlu etmeye yetiyordu zaten.Köfteyi beğenmiş tekrardan teşekkür etmişti.Saat gece yarısını çoktan geçmiş benle abla bayağı yorulmuş bir halde iç avlunun kenarında oturmuş dinleniyorduk.Sonrasında kalkıp otele gitmeye karar verdik.Haramdan çıkmazdan önce hasana mesaj atıp çıktığımızı söyledim.Otele yaklaştığımızda kapıda hasan yoktu.Elime telefonu aldım ,mesajda yoktu.Yine neler oluyordu anlamadım ki ama canımın sıkılmasına yetmişti.Asık suratla otelin lobisine girdiğimizde fatma teyzeyle karşılaşmıştık.Duyuruyu işaret edip gidiş günümüz ve tarihimiz belli olmuş deyince panoya yaklaşıp duyuruyu okudum.Gidiş günü cuma ögleden sonra saat 14:00 yazıyordu yani iki gün sonra...İçimi kocaman bir hüzün kaplamıştı.Sanki burdan ayrılmak benim için ölüm gibi gelmişti o an.Bu şehirden ayrılmak.!!! Huzuru ve mutluluğu ilk defa tattığım ve çok mutlu olduğum bu şehirden ayrılmak ve ilk defa aşık olduğum bu şehirden ve bana aşkı yaşatan bu adamın şehrinden ,yanından ayrılmak....Bütün bunları düşününce istemdışı iki damla yaş döküldü gözümden.Ve hala hasandan ses yoktu.Bu adamda birşeyler vardı.Hislerim beni yanıltıyor olamazdı.İşlerim ver dese de onun günlerdir en yoğun anlarında bile beni bir dakika dahi görmek için koşturmalarına şahit olmuştum..İş olamazdı bunda başka birşey vardı...Derin düşüncelere dalmış odanın kapısından girerken ablanın öznur demesiyle irkildim ve dönüp ablaya baktım.Sorgulayan gözlerle bakınca
-Kuzum sen beni dinlemiyormuydun yoksa?
-Çok affedersin ablacım dalmışım..Ne diyordun?
-Ohooo öznurcum bir saattir konuşuyorum boşver.Sana ne oldu şimdi?
-Birşey olmadı...Gidiş tarihini görünce hüzün çöktü üstüme ,kötü oldum..
-Bende onu diyordum işte nasıl ayrılacağız burdan?
-Ahhh evet abla nasıl ayrılacağız.!!!
Gözlerimden yaşlar istemsizce dökülmeye başlamıştı.Kafamı kaldırıp ablaya baktım onunda gözleri dolmuş ağlamamak için zor tutuyordu kendini.Kapının eşiğinde benle abla birbirimize sarılıp hüngür hüngür ağlamaya başladık.Benim içimdeki ayrılık acısı sanırım daha fazlaydı ve içimde nedenini bilmediğim bir sıkıntı vardı.Odaya geçip burnumu çeke çeke hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim.Sonra biraz sakinleşince aklıma hasan geldi.Tekrar gözlerimden yaşlar süzülürken telefonu elime aldım mesaj vardı.
-Nerdesin cnm?
Bu yine nasıl bir mesajdı.İçim dahada sıkılmıştı.Odadayım yazıp gönderdim.Hemen cevap verdi
-Nasılsın neler yaparsın?
-Yorgunum ve huzursuz..
-Neden ne olduki canm?
-Senin neyin var hasan?Neler oluyor söylermisin bana?
-Hiçbirşeyim yok
-Emin misin?Bugün ilgisiz ve soğuksun.
-Yok canım ne soğuklugu?Sadece yogundum.
-Hasan ben çocuk değilim ve artık seni az çok tanıdım.En yoğun olduğun zamanlarda bile bana mesaj attığını bilirim.
-Bunları yüz yüze konuşalım öznur.
Mesajı dikkatlice ve birkaç kez okudum.Evet işte.!!! Yanılmadığım ortaya çıkmıştı.Bir sorun vardı ve bana öznur diye hitap etmişti.Ne zaman soğuk olsa ismimle hitap ediyordu.
-Tamam canım yarın konuşalım olurmu
-Tamam cane olur
-Yarın öğle namazından sonra görüşelim sana da uyarmı?
-Yarın haberleşiriz cane konuşuruz.
-Tamam canım ama sana söylemek istediğim birkaç şey var.Bak hasan bunları sana anlatmaya fırsatım olmadı ama ben bundan önce çok acılar çektim çok hayalkırıklıkları yaşadım ve ben babamı kaybettim.Çok sevdiğim insanı kaybettikten sonra birilerini sevmekten hep korktum çünkü kaybetmeyi kaldıracak gücüm yoktu.Ama sen burda ,bu kutsal şehirde karşıma çok apansız çıktın.Ve ben hayatımda ilk defa AŞIK oldum.Bunu ilk defa itiraf ediyorum ama ilk zamanlar bende bunun farkında değildim.Demem o ki ben üzülmek ,hayalkırıklığına uğramak istemiyorum.Eğer beni yarı yolda bırakacaksan bunu şimdi yap.Çünkü bir kez daha kaybetmeyi kaldıracak gücüm yok...
Mesajı gönderdikten sonra ne yazacak diye düşünüp içim içimi yiyordu.Sonra gelen mesajı bir çırpıda açtım.
-İyi geceler canım yarın konuşuruz.
Mesajı okuyunca çok büyük bir hayalkırıklığına uğradım.Okadar yazdığım şeye karşılık verecek ,söyleyecek birşeyi yokmuydu yani? Bir sorun vardı ve ben ne olduğunu bilmiyordum.Benim tanıdığım hasan bu değildi.Ne olmuştu ki bir günde böyle olmuştu.Bütün bunları düşünüp gözlerimden sessiz akan yaşlarla uykuya daldım...
Ablanın seslenmesiyle gözlerimi açtığımda gözlerimin yandığını hissettim.Gözlerimi ovuşturarak yataktan doğruldum.Sonunda sabah olmuştu.Sanki gece hiç bitmeyecek gibiydi oysa.Uyandığım andan itibaren hemen beynimde aynı sorular yankılanmaya devam etti.Hasana ne olmuştu?Bana söyleyeceği nelerdi?Bunları düşüne düşüne hazırlandım.Kapıya yönelirken elime aldığım telefona baktım hiçbirşey yoktu.Çantama atıp çıktım.Otelden çıkarken hemencecik karşı otele dikildi gözlerim.Hasan ortalıkta yoktu.Şehir bugün sanki farklıydı yada benim ruh halimden bana öyle geliyordu.Kabeye yetiştiğimizde sabah ezanı okunuyordu.Hızlıca namazımızı kılıp tavafa geçtik.Ve öğle namazına kadar tavaf ve ara ara dinlenmelerle günümüzü yarılamıştık.Öğle ezanına az kala hem dinlenme hem de namaz için uygun bir yere geçip oturduk.İlk işim telefonu elime almak olmuştu.Hasan günaydın ve sonrasında ne yapıyorsun diye iki mesaj atmıştı.Hemen cevapladım.
-Kabedeyim öglen namazını bekliyorum.Telefonu yeni aldım elime sen ne yapıyorsun canım?
-Bende zemzem towerstayım
-Tamam bende namazımı kıldıktan sonra çıkarım olurmu?
-Tamam canım çıkarken beni ara
-Tamam canım
Yazıp gönderirken ezan okunmaya başlamıştı.Namazımı eda ettikten sonra ablayla avluya doğru ilerledik.Tavafa başlamazdan ben zemzem içmek için yanından ayrıldım ama ablada benle gelince mecbur suyu içtikten sonra ablayla tavafa başladık.Tavafın sonlarına doğru kalabalıklaşmaya başlayan avluda ablayla birbirimizi kaybettik.Açıkcası bende bunu istiyordum çünkü hasan beni bekliyordu.Tavafı bitirdikten sonra hızlıca tavaf namazını kılmak için yer bakınırken hasana mesaj atmak için telefonu elime aldım.Hasan arıyordu zaten hemen cevapladım.
-Efendim
-Öznur nerdesin
-Haramdayım çıkacam
-Namaz biteli nerdeyse bir saat oldu neden gelmedin?
-Ablanın yanından ayrılamadım şimdi ayrıldım sen nerdesin
-Ben zemzemin kapısındayım hadi gel seni bekliyorum
-Tamam geliyorum
Telefonu kapattıktan sonra hemen tavaf namazımı kılıp hızlıca çıktım.Hasan kapıda beni bekliyordu namaz kılacağımı söyleyememiştimde.Zemzeme yaklaşırken iç kısımda kenarda bekleyen hasanı görünce biraz gerilmiştim.Çünkü ne söyleyeceğini çok merak ediyordum ama olumsuz birşeyler olabileceğini de hissediyordum.İnşallah yanılıyorumdur deyip hasanla selamlaştım.
-Nerdesin canım bende namaz bitti ha gelirsin haa gelirsin diye bekledim.Baktım ses sedan yok aradım cevapta vermiyorsun.
-Canım namazdan sonra ablayla tavafa geçtim mecburen
-Haa tavaf yaptın yani valla helal olsun öznur bende burda seni bekliyorum bari insan haber verir
-Ya canım bi dinlesen.Ablaya senle görüşeceğimi söylemezdim.Beraber kalktık tavafa geçtik öncesinde sen başla ben su içeyim dedim oda geldi benimle o yüzden açıkcası ablayı ekemedim işte ondan hemen gelemedim mesajda atamadım anladınmı
-Anladım canım.
Konuşurken ikinci kata çıkmıştık pizza satılan yerde durmuştuk
-Açsın dimi yemek yemedin
-Yemedim ama canım hiçte istemiyor
-Olurmu ya bak iyice zayıfladın sen farkında değilsin.Pizza neli olsun canım?
-Bilmem farketmez sen nasıl istersen öyle olsun
-Tamam zaten çok güzel yapmıyorlar ama hiç yoktan iyidir
Dönüp sipariş verdikten sonra bi on dakikaya yakın bekledik.Pizza çıkınca tepsimizi alıp uygun bir masaya oturduk.Hasan bayağı iştahla kesip yemeye başlamıştı bile.Belliki bayağı acıkmıştı.Ben durmuş onu izlerken suratıma bakıp
-Hadi başlasana cane neyi bekliyorsun
-Dedim ya canım pek canım istemiyor
-Saçmalama öznur al şunu
Deyip eliyle zorla ağzıma bir parça koyup yedirtmeye çalışıyordu.Sonrasında kendim bir parça koparıp yemeye çalıştım ama aklım hasanın ne diyeceğindeydi.Oysa gayet normal davranıyordu.Hiçbirşey yokmuş gibi konuşuyor gülüyor günboyu yaptıklarını anlatıyordu.Ben sabırsızlıkla konuya girmesini bekliyordum ama onun hiç niyeti yokmuş gibiydi.Biraz daha bekledim yemeği bitirdikten sonra hala konuşmazsa ben soracaktım.Nitekim de öyle oldu.Konuyu hiç açmayı düşünmüyor gibiydi.Sanki dün gece yüz yüze konuşuruz diyen o değildi.Biraz daha bekledikten sonra suratına dikkatlice bakınca göz kırpıp
-Ne oldu cane hayırdır
-Bekliyorum
-Neyi canım
-Konuşmanı
-Konuşuyorum ya sabahtandır
-Hasan neden bahsettiğimi bence gayet iyi anladın
Susmuştu yüzüme ifadesizce baktıktan sonra derin bir nefes alıp sonra nefesini geri bıraktı.Masanın üstünde birbirine kenetlediğim ellerime iki eliyle uzanıp ellerimi sıkıca tuttuktan sonra gözlerime bakıp konuşmaya başladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kutsal şehirdeki yasak AŞK
RomansaKarmakarışık olan hayatıma nokta koyup yeni bir başlangıç için bu yolculuga karar vermiştim..Nerden bilebilirdim ki yeni başlangıcımın hayatımı alt üst edecegini...