Karar vermiştim nasıl olsa bana değer veren biri yoktu ne aile ne arkadaş yaşamak için neden bulamıyorum...
Yanıma yaklaşık 1 sene önce sabıkayla zar zor aldığım silahı da aldım belki lazım olurdu.Bir taksiye atlayıp boğazdan geçmesini istedim yaklaşık 15 dakika sonra ordaydık her şeyin biteceği yerde...
"Arabayı durdur!"
Adam inanmıyormuşcasına bakıp
"Burda duramam hanım efendi" dedi
Çantamdan silahı çıkarıp
"Belki bu yardımcı olur ,durdur dedim" adam ani bir frenle durdu arkadan gelen korna sesleri ve küfürler umrumda değildi şu an tek isteğim burdan gitmekti. İçime son kez çektim bu pis dünyanın kokusunu ve yavaşça fısıldayarak. "Hepinizden nefret ediyorum , kurtuluyorum " dedim ve bir bacağımı Aşağı sarkıttım ve her şey bitmişti..
Ya da ben öyle sanıyordum. Çünkü uyandığımda evdeydim üzerime bir battaniye örtülmüş mutfaktan kahve kokuları geliyordu Ayağa kalkıp mutfağa doğru ilerledim ve geldiğimde manzara gerçekten şaşırtıcıydı tanımadığım bir adam mutfağımda kahve yapıyor noluyor lan "daha ne kadar orada dikiliceksin"
Hemen toparlandım "sen evimden gittiğinde ne işin var senin burda ya bu rahatlik nerden geliyor ?"
"Az önce hayatını kurtardım bunun yerine bir teşekkür beklerdim "dedi ve bana doğru döndü bu yüz bu ses tek kelimeyle mükemmel bir insandı Adeta dilim tutulmuştu bu kadarını beklemiyordum tekrar toparlandım "bunun için sana teşekkür etmemi bekliyorsan yanılıyorsun aksine senden nefret etmemi sağladın" bu söylediklerime karşı sadece ukalaca gülümsedi ve kahvemi uzatıp "şekersiz" dedi. Ve bir kere daha şok olmuştum "s sen be benim şekersiz ictigimi nerden biliyosun " kekelemistim hayatımda hissetmedigim duygular yasıyordum o ise gayet rahat bir tavırla "hadi al iç kendine gel sonra bunları konusucaz "dedi. Elinden kahveyi alıp salona geçtim peşimden geldiğini hissediyordum. Aradan zaman geçti tek kelime etmeden oturuyorduk ve konuşan ben oldum "anlatmayı düşünüyor musun? " derin bir soluk aldı ve "ben Can yakar " dedi Ona sanki benimle dalga geçiyor gibi baktım ama ciddiydi "can yakmam merak etme " deyip göz kırptı ona göz devirmekle yetindim kahvem neredeyse yarıya gelmişti onu sehpaya bırakıp battaniyeyi iyice üzerime çektim göz kapaklarım ağırlaştı Yanımda tanımadığım bir adam olduğu halde nasıl bu kadar rahatım bilmiyorum kısa bi zaman sonra o mükemmel ses duyuldu "iyi geceler melek " sonrası karanlık...
