Zordu benim için yaşamak nefes almak gerçekten yoktu hayatta en önemli şeyin aile olduğunu söylerler benim için de öyleydi ta ki o zamana kadar..
Ailemle fazla iletişim kurmayan biriydim küçüklüğümden beri böyle babamı annemden daha çok severdim her zaman bu hayatta güvenebileceğim tek adam olduğunu düşünürdüm.Ama aslında ona güvenmem gerektiğini bilmiyordum.
Rutin bir aksam yemegi yemistik herkes odasına çekildi.Bende odamda sigaramı içerken babamın telefonu çaldı umursamadım ama ısrarla çalmaya devam etti bende açmak için içeri gittim.Telefonu elime aldığımda numaranın kayıtlı olmadığını gördüm babama seslendim Ama duymadı bende açtım keşke acmasaydim o kadının sesini duyduğumda ailemle olan bütün ilişkimi kestim o annemi aldatmıştı sadece onu değil beni de zaten pek umurlarında değildim ama artık onlar olmadan yoluma devam edicektim aradan yıllar geçti tek başıma yaşıyorum kaybedicek hiç bişeyim yok bundan eminim gereksiz hiç bir getirisi olmayan biriyim yaşamam çok saçma karar verdim bu gün herseyi bitiriyorum...
