Basketball Player Vs. Basketball Player (Edited)

Chapter ONE: Skyfall Academy

Krilin's Pov

Waaaaahhhhh!!!!! HINAYUPAK NAMAN OHHHH!!!!!!

MALALATE NA AKOOOOO!!!!! HUHUHU! BWISIT!!

Di pa ako nakakakain... Ano ba yan ang malas naman ng simula ko sa third yr ko.. T~T

Ang sama tlaga sakin ng tandahan ohh...

Bago tayo magkalimutan magpapakilala muna ako sa inyo...

Ako nga pala si Krilin Sapphire Jimenez, isang Junior sa Skyfall Academy..

Im 16 yrs old. Isa akong Basketball player sa school namin..

Kakaiba no?? Basketball girls? At say Lumalaban kami sa mga compition..

And say again, kami ang defending champion last yr sa winter cup league.. Sympre in Girls division.

Balak na nga daw nila kaming ilaban sa ibang bansa..

Mas lalo akong kinabahan.. Parang umiikot ang tyan ko.. Ito lang isa sa nakakainis na kahinaan ko..

Pag may makakalaban kaming iba at kakabahan ako? Tyak siguraduhin mo nasa Hospital ako 😂

Oo weak na kung weak eh ano ba magagawa ko sa ganun ako kabahan eh na susugod sa Hospital. Atleas kakaiba ako...

Ay tama na nga ang kwentuhan ano ba yan, napakwento ako sainyo malalate na nga pala ako...

Agad akong pumasok sa banyo at mabilis na maligo.. Nang matapos akong maligo ay agad akong nagbihis ng uniform ko at mabilis kung inayos ang dadalhin kong gamit at bumaba na...

Saka mamadali ko kamuntikan pa akong malaglag... Buti nalang at nakakapit ako kung hindi gilong gilong beauty ko ngayon..

Kumuha lang ako ng tinapay at hotdog na kagabi ko pa niluto...

Ang hirap ng kalagayan ko T~T

Magisa nalang ako sa buhay ko, wala na ang pamilya ko, namatay sila sabysabay tapos kung kailan kaylangan ko ng katulong kasi mahirap na pagmay laban ako hindi man lang ako makakakain ng maayos walang magluluto sakin...

Ganito kasi yun.. Nasa japan ang family ko para magbakasyon while ako naman hindi pwedeng sumama kasi laging may laban...

Nung una nahirapan ako sa situasyon na ganyan pero sa huli natutunan ko na rin ang magisa sa buhay..

Pero isang araw may dumating nabalita sakin.. Kasalukuyang nasa training ako ng tawagin ako ng coach ko may tawag daw para sakin..

Nang sagutin ko ang tawag na para sakin..

Napatulala na lang ako, at nabitawan ko ang telepono..

Hindi ko alam ang mararamdaman ko.. Iniwan na nila ako...

Iniwan na ako ng pamilya ko.. Wala na sila..

Nanlumo ako ng mga oras na yun.. Hindi ko akalain na sa isang iglap mawawala agad sila sakin...

Kaya simula ng iwan ako ng pamilya ko, ganto na ang buhay ko,.

Magluluto ako sa gabi yung pagkain hanggang umaga na, di ba kakaiba?

Kumukuha ako ng pera sa bank account ni dad at mom..

Hindi naman sa pagmamayabang medyo mayaman din kami..

May restaurant at bakery shop na pinapalago ni mom..

Mahilig kasi si mom magluto while si dad naman may pinapatakbong Gym at Sports building, yung mga mahilig sa sports pwedeng pumunta dun ay maginsayo..