Het was inmiddels al weken geleden.
Weken geleden dat ik de ketting kreeg, en wanneer ik voor het laatst contact met hem had.
Na het gesprek is hij nooit meer online gekomen en heeft hij me niks meer gestuurd. Deed ik er wel goed aan dat ik door bleef vragen?
Ik liep door het eindelijk zonnige lente weer over de straat.
Op naar piano les.
Het is bijzonder dat de vakanties van mijn muziekschool niet gelijk lopen met de vakanties van de gewone scholen.
Ik liep de lange straat door. Genietend van het prachtige weer en gefluit van vogels in de ochtend. Rust...
-
Eenmaal mijn school binnengelopen was er niks veranderd. Witte muren, zwarte tegels. Ondanks de kleuren had het toch een vredige en enthousiaste sfeer. Iedereen die hier lessen volgt, volgt het met plezier.
Er verscheen een kleine glimlach rond mijn lippen en liep naar het lokaal waar mijn les zich bevond.
Uit vrijwel elke deur hoorde ik leuke melodieën vandaan komen.
Ik kwam bij lokaal 118.
Ik ademde diep in en duwde de klink naar beneden.
Binnen zat een man met een bos blonde krullen, bruine ogen en ouderwetse kleren achter de piano.
"Hallo meneer. " begroette ik hem.
Hij stopte met spelen en keek naar me op" Dag" begroette hij mij met een knikje.
Hij mag dan wel ouderwets zijn en een beetje raar. Maar naast dat is hij een geweldige leeraar en super aardig. En als ik een liedje leuk vindt, kan hij zelf de noten ervan opschrijven en aan me leren.
Ik liep naar binnen, pakte de boeken uit mijn tas en smeet de tas vervolgens in een hoek.
"Hoe gaat het?" vroeg de leraar aan mij.
Glimlachend keek ik op "Goed, en met u?" "Ook goed, aardig dat je het vraagt meissie"
Ik ging achter de piano zitten.
"Heb je veel geoefend in de vakantie? "
Ik keek even weg, ik heb helemaal niet geoefend... Eigenlijk. Door mijn lieve dom oor Kermit de kikker maatje heb ik aan niks anders kunnen denken dan aan hem.
De meester zag dat ik weg keek en snapte meteen dat ik niet geleerd had. " Maakt niet uit. Laat maar horen wat je kan"
Ik knikte kort, sloeg mijn boek open en begon te spelen.
JE LEEST
Where Ever You Are...
RomanceHij zoekt geen contact met me... Maar ik blijf mijn best doen, want hij antwoord. Hij heeft geen emotie, toch lukt het me soms om hem aan het lachen te maken. En als ik een nieuwe poging doe om hem uit mijn leven te zetten mislukt het altijd...
