Born in the capitol (dutch)

Hoofdstuk 9

Ik ben in het bos. Eleanor is er niet, ze moest met haar opa mee naar een feestje ofzo. Vanmiddag zijn de Hunger games al een week bezig. Mijn vader is vanochtend weggegaan, hij moest weer werken. Straks kijk ik dus samen met Ethan en mijn moeder. Mijn moeder is altijd heel erg druk thuis en dan word ik soms helemaal gek van haar dus daarom 'vlucht' ik vaak naar het bos. Alleen word mijn moeder dan soms weer boos dat ik niet thuis ben en dat ze alles alleen moet doen. Ik sta op bedenkend dat ik misschien beter naar huis kan gaan. Maar dan hoor ik iets. Voetstappen. Hé? Er komt hier nooit iemand behalve ik en Eleanor. Ik ga achter een struik zitten en probeer dichterbij te komen. Het is een jongen. Wat doet hij hier nou? Ik ken hem niet maar dat is niet heel raar aangezien het capitool best groot is. Shit hij heeft me gezien. Ik sta op en begin te rennen, maar hij komt achter me aan. 'Hé wacht.' Ik stuikel, uuhg, gaat er nog iets goed vandaag?. Voordat ik op kan staan is hij al bij me. 'Gaat het? Ik zag je vallen.' 'Het gaat prima', zeg ik iets norser dan de bedoeling. Ik heb hier nu ff geen zin. Hij is best wel knap. 'Ik heb je nog nooit gezien'. 'Ik jou ook niet', waarom praat hij eigenlijk met me er is werkelijk niks interessants aan mij.' 'Gave boog, kan je het goed?' Hij heeft het over mijn boog, die had ik meegenomen. 'ow, ja, die heb ik gekregen van mij vader.' 'Gaaf, denk je dat je het me kan leren?' 'Uuhm, ja hoor.' 'Oké zie ik je dan morgen weer hier rond dezelfde tijd?' 'Is goed hoor.' 'Oké'. Hij loopt richting de rand van het bos maar voordat hij tussen de bomen verdwijnt draait hij zich om. 'Ik heet trouwens Jude' roept hij. 'ik heet Dahlia' roep ik terug. Hij glimlacht en verdwijnt dan in de bossen. Waarom zeg ik dan ook ja. Ik heb dus echt helemaal geen ervaring met jongens. Waarom zou hij willen dat ik hem leer boogschieten? Hij wou vast gewoon aardig zijn en komt waarschijnlijk morgen niet eens opdagen... Toch? Waarom pieker ik hier ook zo over. Hij wil gewoon aardig zijn en ik vind hem niet eens leuk. Ik besluit mijn gedachten aan de kant te zetten en naar huis te gaan, maar toch blijf ik de hele weg naar huis aan hem denken. Thuis word ik genoeg afgeleid doordat ik mijn moeder moet helpen. Ik ga na het eten direct naar mijn kamer, ik leg mijn boog neer en zet de pijlenkoker tegen mijn kast. Ik pak het boek van Eleanor en begin erin te lezen. Het gaat over een meisje met kanker die bevriend word, en later ook verkering krijgt met een jongen die ook kanker heeft gehad. Het is een heel mooi boek en ik kan echt niet stoppen met lezen. Als ik op mijn wekker kijk zie ik dat het al half 11 is. Met een zucht leg ik mijn boek weg en kruip ik onder de dekens. Ik mag morgen natuurlijk niet te laat zijn voor mijn 'date'.

Het duurde ff maar uiteindelijk had ik toch inspiratie voor mijn verhaal. Ik vond het wel leuk om Dahlia een 'vriend' te geven aangezien in het verhaal van Annefleurtjaaah die er toch niet meer is. (Lees haar verhaal ff als je niet houd van een happy end) Nou, ja ik hoop dat jullie dit ook een leuk idee vinden. Byee thanks for reading

xxx 1StoryForYou