Kendi kendime oyle çok düşündüm ki. Sonunda kendimi bir huzur evinin önünde buldum. O kadar sakin ve huzurlu bir yerdiki. Etrafa baktigimda insanların gürültüsü olmazken sadece kuş seslerini duyuyordum. Sabah 6 siralariydi. Bir kadin beni farketmiş olacak ki yanima geldiginde sende mi kirdi bu hayat? Diye sorduğunda cevabimi belkide biliyordu. Saclari beyazlamis tahminen 60 yaşlarında bir bayandi. Kolumdan tutarak beni binaya yonelttiginde sasirmis ama ona engel olmamistim. Küçük şirin bir odaya girmiştik. Kadin cekindigimi anlamis gibi korkma kizim burada sana kimse zarar veremez diyerek nasihatler de bulunmuş bense yalnızca tesekkur ederim yanitini verebilmistim. Acsindir sen simdi dediğinde gerçekten acikmistim, çekmecesinden peynir ve zeytin cikarttim odayi terk etmiş 10 dakika sonra elinde tepsiyle döndüğünde sasirmistim gerçekten zahmet oluyor size ben giderim birazdan zaten acta değilim diye yalan söylemiştim. Yasli teyze ise bak kizim halinden anlasiliyor ki sen aci cekiyorsun benim kimim kimsem yok anlaşılan seninde oyle ya da kaciyorsun bir şeylerden o yüzden burada benimle kal olmaz mi ? Olur muydu bilmiyordum. Kafami asagi yukari sallamistim. Evet simdi kahvalti zamani kizin dedi ve birlikte kahvalti yaptik. Saatler ilerledikçe herkes uyanmis ve bana garip bakislarini sergilemişlerdi. Bir tane görevli benim kim oldugumu ve oda da ne yaptigimi sormuş ve ismini bile bilmediğim teyze onun akrabası oldugumu ve ziyarete geldigimi söylemişti. Sonra hic anlamadigim bir gürültü ciktiginda korkmustum. Kadin görevli artik yaşlılardan biktigini ve istifa ettiğini söyleyerek hisimla salonu terk ettiğinde herkes sasirmisti tipki benim gibi. Daha sonra ise diğer bayanlarla tanisip sohbet etmistim. Yine ayni hemşire odaya girdiğinde senin mesleğin neydi? diye sormuş ben ise öğrenci demiştim ki kadin burada çalışmak ister misin dediğinde şoka girmiştim.
