6

38 6 0
                                    

Tony en Finn grommen naar elkaar. Ze staan al in vechtpositie als ik er tussen spring.

'Jongens, hoe leuk ik het ook vind dat jullie om me vechten enzo, misschien is het een goed idee als jullie elkaar laten leven. En trouwens, ik wou helemaal nooit een mate. Dus stop maar met elkaar vermoorden en geef elkaar een lekkere, dikke knuffel.' Gek hoe zo'n mate je persoonlijkheid kan veranderen. En nee, ik ga niet zeggen 'ik ben niet van jou' want eigenlijk ben je wel van je mate. Andersom is het hetzelfde. Je mate is ook van jou. Eerlijke ruil, vind je niet? Al helemaal als mijn mate super knap is. Maar nu weet ik niet eens meer zeker wie nou precies mijn mate is, dus laat ik dat probleem eerst oplossen.

De lekker reukende jongens kijken mij aan, en dan elkaar. 'Jij wil geen mate?' Zegt Tony verbaasd. 'Je wijst me af?' Finn kijkt alsof hij elk moment kan gaan huilen. Maar hij is te mannelijk om dat te doen. Dus hij raapt z'n ballen bij elkaar, en loopt trillend weg. Kijk, dat is hoe je het oplost.

'Moet je je vriend niet achteraan?' Grap ik. 'Uhm nee, niet zonder mijn mate. Een wijs man vertelde me ooit dat je maar een mate krijgt en die altijd bij je moet houden. En trouwens, je bent te knap om alleen te laten,' zegt Tony flirterig. Gladjanus. 'Blijf dat jezelf vertellen en op een dag heb je een mate. Maar op dit moment heb ik er toch echt twee.' Tony trekt een wenkbrauw op. 'Vind je mij niet leuker dan?' Ik lach. 'Misschien. Misschien ook niet. Het is niet eerlijk om jou nu al te kiezen als ik Finn nog niet ken.' Tony kijkt naar zijn voeten. Hij bijt op z'n lip, zuigt al zijn zelfvertrouwen eruit, en durft te zeggen: 'Maar ik ben toch knapper?' Mentaal facepalm moment. 'En draait alles om uiterlijk dan Tony?'
Tony's voeten lijken steeds interessanter te worden. 'Nou, ja. Ik denk het. Jij bent knap. Ik ben knap. Ik snap het probleem niet.' Ik kijk Tony afkeurend aan. 'O, en je bent ook heel aardig.' Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Zie je wel, ben je toch goed opgevoed. Nu kan ik je met een gerust hart achterlaten, ik ga Finn zoeken.' Tony gromt. 'Dag Tony.' Tony slikt zijn woede weg. 'Dag prinses.'

The AlphabetaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu