Separate Ways

43 0 0
                                    

Carlos' P.O.V.

"Hurray! Andito na kami sa school! It's the first day! This year's gonna be different! I'll make sure that I'll get an award at the end of this year!" I shouted pagbaba namin sa harap ng gate.

"Sure you will," sabi ni Mikey in a sarcastic tone.

I usually call him Mikey. Michaelangelo is such a long name. Sa sobrang haba nakakatamad na sabihin, kasi.

"Ito naman, makapagsalita ka parang may pakialam ka sa grades and/or requirements mo," balik ko sa kanya.

"I don't really do assignments and requirements and such. I just use the time to read books and such. That's why I have a library in my room instead of a cabinet filled with perfumes," bato nya sakin.

It really annoys me kasi tama naman sya na medyo mali. He has a library full of books, may cabinet ako na puno ng perfume. Pero bakit ba? Mas gusto ko na maganda ang first impression sakin. Matalino naman na rin ako. So why do I need to read and such?

I saw him walking through the gate and I tried to catch up. Hindi kasi siya mahilig makisabay sa akin kasi di naman kami nag-uusap. Ang awkward kasi pag magkasama kami. Palagi syang dominant. Nakakataokt kasi sya lalo na pag nagalit.

As I walked through the gate, I was greeted ng amoy ng katamaran at kawalan ng pag-asa. May mga 1st year high school pa nga na tianbig ako kasi naghahabulan sila. Fourth year na kasi kami ni Mikey ngayon. I looked into the direction where he headed and wala na sya dun. Siguro nauna na sakin.

The bell rang and lahat kami umupo na sa grounds. I can see familiar faces and some unfamiliar ones. Lahat sila nakikinig sa Principal na nasa stage. Ako naman hindi mapakali sa pila kasi hinahanap ko si Mikey. Inikot ko yung ulo ko tapos ayun, nakita ko sya kasama yung barkada na. Nagtatawanan sila. Siguro nagkwekwentuhan na naman to tungkol sa LoL.

Nalungkot ako kasi ayaw nya kong kasama. Kahit pa awkward eh kapatid nya parin ako diba? Sana naman mas unahin nya ko kesa sa barkada nya. Ayoko naman kasi sumama sa kanila kasi sobra silang mang asar.

"You may now go upstairs," sabi ng Principal.

Edi yun. Excited akong tumakbo sa hagdan. Nakipagsiksikan pa nga ako eh. Ang baho ko na siguro. Buti nalang dala ko yung pabango ko.

Pag akyat ko, ang nandun lang sa kwarto ay yung kaklase ko na si Lhyne.

"AAAAAAAAAAAAAAAA, LATE!" pang-aasar ko.

She just looked at me annoyingly then in-ignore nya rin ako. Maya-maya, marami nang nagsisi-akyatan dun sa room namin. And to my surprise, si Mikey umakyat din sa room na to. Apparently, we're classmates. Kasama nya yung barkada niyang maingay.

Seriously, he's a whole different person pag kasama nya yung barkada nya. Hindi mo aakalain na tahimik, mabait at matalino syang bata sa bahay. Ako naman openly na maingay sa bahay at maligalig kaya hindi naman na problem sakin para mag-bago ng ugali kasi yung ugali ko sa bahay, yun din yung ugali ko sa school pero 10x worse.

The teacher came in and finally introduced herself. It was a boring day in class.

• • •

Michaelangelo's P.O.V.

Vacant na and I decided to sit with my friends and eat. Mahilig silang kumuha sa baon ko pero okay lang sa akin. It still annoys me sometimes tho, pero I've gotten used to it. We sat on a round table and I saw Carlos and his friends sit on the table next to us.

Frankly, I don't like his attitude when he's with his friends. He's annoying, and he's pretty much a different person. But to be honest, I pity him. He doesn't have that much true friends he can depend on. Every night before we go to sleep, ha talks to me about him feeling alone and he asks that I don't ignore him and such. I really don't, exactly. He jus chooses to spend more time with his friends rather than spend more time with me, and I'm okay with that.

Fire & Ice [ON HOLD]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon