Saying I'm Sorry :))

455 10 0
                                    

"Cielo!"

"Ezekiel, bakit? May kailangan ka ba?"

I was running around the school for almost an hour looking for Cielo, Icen's girlfriend. She's also one of my best friends.

"Can I ask you a question? Anong gusto ng mga babae?"

"Huh? Anung ibig mong sabihin?"

"Alam mo na, pag galit sila, anung gusto niyo?"

"Hmm. Food? I don't know. Pag kasi nagbibigay si Icen ng peace offering, binibilin niya ko ng pagkain eh. Bakit? May nakaaway ka ba? Tara, resbakan natin."

"No, I'm okay. Actually ako nga nang away eh. Sige thanks!"

I was about to leave when she pulled me.

"Ezekiel, gifts doesn't really matter. What's important is the sincerity in what you're doing."

Then she left. I don't really get it at first kaya naman pahirapan pa sa pag iisip. Bakit kasi ang mga babae ayaw sabihin kung anong nararamdaman nila ng diretso? Hindi yung pinag iisip pa nila kami. Anung tingin nila sa mga lalaki, manghuhula? Tss..... 

I dialed my phone and after a few seconds...

"What do you want my dear brother?"

"Erin, alam mo ba kung saan nakatira sina Sharah?"

Libo libong pang aasar muna ang nakuha ko bago niya ibigay yung address. Hay.

"Ezekiel.", seryosong sabi ni Erin

"What?"

"How about Bea?"

"Anung meron kay Bea?"

"Nothing, Sige, ingat ka bro!"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

After kong makipag usap ng matagal sa kapatid ko, pinuntahan ko yung address na binigay niya. Hindi naman ako naligaw kasi malapit lang pala sa school yung bahay nila. As in pwede mo lang lakarin.

Nasa garden ako non at sabi ng mga katulong, umalis daw si Rei. Siguro nga nasa office siya ni Daddy.

"Ezekiel, anung ginagawa mo dito?"

I looked back then I saw a girl holding a big teddy bear. Para talaga siyang bata. Tumayo ako para lapitan siya and nung malapit na ko sa kanya, bigla siyang umatras.

"Are you afraid of me?", I asked.

"N-no. Bakit naman ako matatakot sayo?"

I took one step forward tapos umatras na naman siya.

"Eh bakit ka umaatras?", there was a smile on my face. Nakakatuwa pala yung ganto.

"Eh anu bang pakialam mo? Tsaka anong kailangan mo?"

"Let's go out.", then I held her hands and hinila siya palabas. Hindi na siya nakapalag pa, sows, sa charm ko ba naman na toh papalag pa siya. HAHAHA! Just kidding. :))

You Belong With MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon