"Hailey." Babamın sesiyle bakışlarımı tabağımdan kaldırıp bana ciddi bir ifadeyle bakan yüzüne çevirdim.
Masadaki gergin sessizliğin nedenini merak etsem de benim de tek yaptığım diğerleri gibi susmaktı.
Bakışlarım Joy'a kaydığında yavaşça yutkundum.
O bile gülümsemiyorsa belli ki ciddi bir sorunumuz vardı.
"Evet?" Kısık sesim bana bile yabancı gelmişti.
Ağlamaktan konuşamıyordum artık.
"İki gün sonra Londra'daki, şu bahsettiğim, yatılı okula gideceksin."
Boğazımda oluşan yumruyu hissettiğimde bakışlarımı tam karşımda oturan Calum'a çevirdim.
Ellerini çenesinin altında birleştirmiş öylece tabağına bakıyordu.
Bu fikrin ona ait olduğuna inanmak istemesem de, sakin ifadesi bana öyle olduğunu söylüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vapor || HOOD
Fiksi PenggemarÜvey ağabeyime aşık olmak ne kadar doğruydu, bilmiyorum.
