Kendine Bir Şans Ver

Suclu Sensin!

Hayat ne acımasız diye baslar isyan cümleleri..Isyan ederiz.Her şeye herkese.Peki neden?

Suclu bizken bu neyin isyanı?

Evet,hayat herkese gülmüyor.Kimi şükür ile imtihan oluyor kimi sabır ile...

Hüzün sabır işidir mesela.Ve mutluluk;sabrın meyvesidir.Hüzünlerin kefareti...

Bazen kursağımızda kalan mutluluk;Bazen olamadığımız mutluluk...

Her şeye rağmen aynaya baktığında insan;Hüzün denizinde boğulan ruhunu görürken sabrı bulabilmeli.Umuda tutunup cıkabilmeli o ucsuuz bucaksız denizden...

Acılar kördüğüm olup sarsada bedenini.Tevbe etmeli insan.Geçmişini sineye çekmeli...

Ve umut yelpazesini kendine doğru sallayabilmeli...

Güzeldir insan bir o kadar hüzünlü bir o kadar kötü.

Her şeyin sebebidir insan; mutluluğun ve acının.Coğu zaman dibe batışın;çogu zaman kalbindeki sızının...

Insan benim bunları yazmamın sebebi;Acılarımı ona,bine,on bine katlayıp tekrar ruhuma carpan.

Hüzünlü ayak seslerim.Sessiz haykırışlarım.Yeri göğü ayağa kaldıran suskunluğum...

Feryat figan çocuğunu kaybetmiş anne çığlığıdır insan..

Her şeyin sorumlusu insan;

Hüznümü coşturan nağmelerdir insan...

Sessiz mısralarım;tecrübeli kelimelerim arasındaki ince çizgi..

Kalemimin kağıda her dokunuşunda kahrolan;

Bu acı senin,bu acı benim,bu acı bizim...

Ve biz kayboluyoruz.Dipsiz bir kuyudayız seninle.Ruhumuz umuda hasret..

Simdi kulaklarını aç ve iyi dinle umut yolcusu;

Her acı çekisinde, her mutlu oluşunda,Ayaklarının altındaki her sırdan;Umuda yolculugunda her kaybolusundan;her kendini kaybedişinden.Her kavuşamayaşından.Prensesin elmayı yemesinden,Sindirella nın 'KülKedisi' lakabından...Masalların mutlu sonla bitip 'son bulmasından' sen sorumulusun.Işte bunlar hep hüzünlerin tiryakisi olup mutluluga yabancılaştığından.'Sonsuza'olan güvenini kaybedişınden.En onemlisi kendini bulamayışından.Umarım bulursun umut yolcusu.

Ha olur da bulamazsan umut yolcusu;

Suclu sensin!

Suclu benim...

AcemiYazar