Bu sayfa kalemimin ışıltılarıyla hayat buluyor.Yeniden ve yeniden canlanıyor.Yalnızlığımı sessizliğimi paylaştığım bu sayfa kalemimin ışıltılarıyla hayat buluyor.
Kalemim ve sayfam o kadar uyumlularki birbirlerine...Kalemim adeta dans edercesine ruhunu okşuyor sayfamın.Ve sayfam dile geliyor kalbimden geçenleri fısıldıyor bana...
Kalbimden kalemime kalemimden sayfama sayfamdan da bana yansıyor bu ışıldama...
Ruhum ferahlıyor.Gözyaşlarım ruhumdan kalbime süzülüyor.Ve bu beni rahatlatıyor.Her gün burada kalemim ve sayfamla buluşuyorum hayat buluyorum.Nefretimi kusuyorum mutluluğumu paylaşıyorum.
Kalem ve kağıt:ayrılamazlar onlar...Sayfam o kadar muhtacki kalemimin kömürüne.Kömürüyle hayat buluyo o...
Kalemim o kadar muhtacki sayfamın kokusuna.Kokusuyla hayat buluyor o...
Kalem kağıda her dokunuşunda kağıt dile geliyor.Kalemin ona fısıldadıklarını söylüyor. Ben ne yapıyorum biliyor musunuz?
Sadece yazıyorum...
Acemi bir yazarın klavyesinden :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendine Bir Şans Ver
Non-FictionEğer sağa sola dönüp uyuyamıyorsan yatağında,Müzik dinlemeden yatamıyorsan eğer.Müziği duyduğunda hayal kurmaktan kendini alamıyorsan,anlamsız şeylere gülebiliyorsan,İç sesinle fazlasıyla konuşuyorsan,Ve ağladığını kimse fark etmiyorsa bil ki yalnı...
