Ne zaman moralim bozulsa, bir şeye sinirlensem alırım elime kalemi içimdekileri kağıda dökerim.Benim gözyaşlarımda içime akar, her yazarda olduğu gibi...
Ne zaman hayattan bıksam, her şeyden yorulsam alırım elime kalemi içimdekileri kağıda dökerim. Evet bu kitap benim vücudum, ve bu kelimeler benim ruhum...
Bazen sadece gitmek istersin, her şeyden uzaklaşmak istersin.Ama beynin mantıklı tarafı "Gitsen bile hiç bir şey değişmeyecek, sen nereye gidersen git anılarında seninle beraber gelecek." der.İşte o zaman kendini çaresiz hissedersin.İşte o zaman keman yaylarindan çıkan eşsiz sesde veya yağmur damlalarında belki de bir kuşun ötüşünde huzuru arasın.
Ama yaşadıklarını seni gerçekten yıpratmışsa;huzuru ararsın, ararsın ama bulamazsın.Kalbinin her atışında içinde bir ürperti oluşur, her nefes alışında midene kramplar girer.Asıl çaresizlik budur.
Bu duygu;Çaresizinde caresizidir.
Ama sen yılmazsın sadece umudu ararsın....
Acemi bir yazarın klavye sinden :-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendine Bir Şans Ver
No FicciónEğer sağa sola dönüp uyuyamıyorsan yatağında,Müzik dinlemeden yatamıyorsan eğer.Müziği duyduğunda hayal kurmaktan kendini alamıyorsan,anlamsız şeylere gülebiliyorsan,İç sesinle fazlasıyla konuşuyorsan,Ve ağladığını kimse fark etmiyorsa bil ki yalnı...
