Kendine Bir Şans Ver

Gökyüzündeki Mana

Öyle bir alasım geldi ki kalemi elime...Hüzünlerimi harf harf dizesim dertlerimi satır satır işleyesim geldi...

Otobüs hayli kalabalık..Ama insanlar yalnız.Yalnızlık yüzlerinden okunuyor.Ve bir coğu dünyadan kopup sağır olmayı secmiş müzik dinliyor son ses.

Kalbi kırık cogunun belli.Hayat zor yoruyor insanı.Kimi ise ruhlarının ücra köşelerindeki gölgeliklerde dinlenmeyi seçmiş.Icine kapanmış dertlerini içine atmış.

Gözlemlemeye devam ediyorum;

Arkadasları varsa yanında insanın güveneceği birileri bir sürede olsa unutuyor yalnızlığını.Düşlerine sarılabiliyor kısacık bir sürede olsa..

Kimileri ise onlara hic ihanet etmeyecek olan dostluğu seçmiş;kitap okuyor..

Herkes aynı yere kaçıyor ama farklı şekillerde..

Belkide gökyüzüne cevirseler yüzlerini bulacaklar aradıkları manayı hic gitmeyecek onları hic bırakmayacak huzuru...

Bilir misiniz siz aradığınız manayı..O manaki o kadar gözler önünde ama görmeye tercih etmegidimiz.Onu görmeye ertelediğimiz.Ve bir çogunun keşkesi bir çogunun pişmanlığı...

Ruhumuzun şifası kalplerin huzuru.Işte o manaki onu bulunca kendimizi bulduğumuz...

Kafanı kaldır gökyüzüne ellerini aç semaya ve teslim ol...Bulacaksın aradığın manayı ardından gelecek huzuru...