KARANLIK KÖKLER

Bölüm 4

Ertesi gün aileme akşama bir parti vereceğimi ve tüm arkadaşlarımı çağıracağımı söyledim. Zaten Londrada iken bu işi de halletmiştim konuşmak ve vedalaşmak istediğim bütün arkadaşlarımı partiye davet etmiştim. Tabi arkadaşlarım ve ailem bunun bir vedalaşma olacağını bilmeyeceklerdi.

Parti için yakın bir zamanda yeniden restore edilmiş olan bulunduğumuz şehirdeki deniz kenarında bulunan bir malikaneyi seçmiştim. Seçtiğim yer restore edilmeden önce sıkça ziyaret ettiğim bir yerdi ve seçme sebebim her zaman burayı huzur verici bulmamdı.

Partiye çağırdığım arkadaşlarımın hepsi gelmişti gelmeleri içinde elimden gelen bütün imkanları kullanmıştım. Arkadaşlarımın birçoğu neden onları bu kadar ısrarlı çağırdığım konusunda beni sıkıştırdı. Onlara üniversite bittiği için sık görüşemeyeceğimizi ve imkan varken böyle bir buluşma organize ettiğimi söylemiştim.

Çağırdığım arkadaşlarımdan uzun süredir görmediklerim de vardı her gün gördüklerim de. Ayrıca buradaki ailemden akrabalarımın neredeyse hepsi gelmişti.

Babam Ümit Aydoğan geniş sayılabilecek bir aileden geliyor dört kardeşler şuan iki halam ve amcam ve çocukları da çağırdığım davete gelip beni kırmadılar. Annem Elif Aydoğan tarafından ise çok geniş bir aileye sahip olmasam da yinede iki teyzem dört kuzenim var tabi onlarla annem yıllardır görüşmediği için benimde bir samimiyetim olamadı ve buraya davet etmedim. Baba tarafından ise toplamda altı kuzenim var hepsi burada.

Ailemin akrabaları benim evlatlık olduğumu her zaman biliyorlarmış ama bana bir gün bile diğer kuzenlerimden farklı davranmadılar. Aileme bana sundukları imkanlar ve sevgi dolu aile için hep borçlu kalacağımı biliyorum.

Partide halamı görür görmez yanına gittim. 'halacım hoş geldin, nasılsın?'

'Yakışıklım seni gördüğüm için daha iyiyim, aylardır seni görmeyince bizi bırakıp kaçtığını düşünmüştüm.' dedi. Evet gittikten sonra hep ailemle iletişim halinde kalmıştım ama onların dışında kimseyle iletişime geçmemiştim.

Mahcup bir ifadeyle halama 'özür dilerim biliyorum ama sizde durumu biliyorsunuz kafam çok karışıktı geri dönebilmek için de oradaki ailemle olan ilişkilerimi halletmem gerekiyordu' dedim.

Halam koluma girdi ve 'biliyorum yaşadıkların kolay değil ama asla unutma biz senin her zaman yanındayız' dedi. ve gülerek ekledi 'abine ve diğerlerine söyleme ama en sevdiğim yeğenime asla kızamam. ' dedi.

Kuzenlerimle konuşmak ise benim için daha zor olmuştu. Çocukluğun neredeyse her anımda yanımda olmuşlardı. Yaş olarak da aralarında en küçük ben olduğum için her zaman beni aşırı bir sevgiye boğmuşlardı. Zaten en büyük kuzenim dışında diğerleri evlatlık olduğu bilmiyordu bile.

Tam ortanca kuzenim Ömerin yanına giderken başıma tarifi imkansız bir ağrı girdi. Ömer bir terslik olduğunu anladı ve yanıma geldi, ondan destek aldım ve kendimi toparlamaya çalıştım. Ömer beni kolumdan tutarken kafamın içinde onlarca ses duyduğumu fark ettim ama ayırt etmesi çok zordu.

Net olarak duyabildiğim birkaç parça cümle 'berk'in nesi var' , 'ilgi çekmeye çalışıyor' . Kendimi toparlayıp etrafıma baktığımda seslerin devam ettiğini fark ettim. Etrafımda bana iyi olup olmadığımı soran birkaç arkadaşım vardı ama duyduğum sesler onlarınkilerden farklıydı ve kafam içindeydi sadece.

Etrafımdakilere biraz başımın döndüğünü söyledim ve önemli birşeyim olmadığına ikna ettim. Yanımdan geçen bir garsona baktığımda kafamın içinde ki seslerden birinin ondan geldiğini fark ettim. Ona doğru baktığımı fark ettiğinde bana doğru döndü.