Yavaş Yavaş Mavinin Sebebi

Melek

Nasıl olur da bunca insanın hepsi kötülük yaparken sana, bir tek o senin iyin olur?
Durduramıyorum ona olan sevgimi, bir insan annesini sever de neden bu kadar çok sever?
Gece uykularımı bölüp onu izlemekte neyin nesi? Şükürlerimin sebebi, varlığına muhtaç olduğum!
Ben hayatıma Maviyi onun gözlerinden kattım... En derinlerinden, en koyularından... Bir gün olup da o Maviler bana bakmadıktan sonra dünyamı nasıl döndürürüm ben?!
Ben o Ermeni Hastanesinden sonra hiçbir hastaneye kendim olmadan göndermedim onu. Nerde, nasıl, ne yaşadı ne geçirdiyse, hangi operasyonlar geçirildiyse kimseyi istemedim, tek ben kaldım yanında, sadece ben! Kimseye ihtiyaç duymadığımı o zaman anladım, omuzlarımdaki yük ve sorumluluklarımla.
Bir ağrıdır aldı başını gitti, dinmiyordu acısı... Birşey çıkacaktı belliydi, nitekim öyle de oldu!
Yine bir operasyon sonrası gece gözlerimin önünde ağrılar içerisindeydi. Bir tek ağrı kesici istemiyordu, hep böyledi yalnızca kendine zarar verip karşı tarafı düşünür haldeydi. Bıraktım onu daha fazla dayanamazdım o halde görmeye, gittim sigara içtim! Bir daha içtim! Dönerken kahvesini götürdüm, biliyordum iyi geleceğini... Anlıyor haldeydim yine onu. Uyusun diye bekledim izledim, izledim, uyudu Meleğim...
Tıpkı bu gece olduğu gibi...