Yavaş Yavaş Mavinin Sebebi

Yarım Kalanlara Rağmen

Son zamanlarda en sevdiğim olan kitaplara bile kırılıyorum. Onları da yarım bırakıyorum. Biri bitmeden ötekine başlamamın sebebini tartamaz oldum kalabalık beynimde. Bir diğerine çok mu hevesleniyordum yoksa gerçekten kırılıyor muydum onlara da? Keyif alarak içtiğim sigaramı dahi yarım bırakıyorum, istemeden unutuyorum kül tablasında... Onunda yenisini yakarken buluyorum kendimi! Ne oluyor? Kendi kendime, kendi içimde ne diye başkalarıyla savaşıyorum? Neden herşeyi ve herkesi kendime düşmanmış gibi hissedipte hiçbir şeye güvenemiyorum? Kim kırdı güvenimi? Kendim mi yoksa bir başkası mı? Kendime olan güvenimi bile kim kırabilirdi ki? Evet kırılıyorum! Hem de yine en sevdiğim olan Mavimin bile eli değen saçlarımın uçlarına kadar kırılıyorum! Neden bu kadar bencil herkes? Neden bu kadar acımasızsınız? Neden baktığınız aynadan geri kalan herşeye körsünüz? Mavi tükenmez, Mavi yitmez, Mavi bitmez... Yalnızca sonsuzluğu ve özgürlüğü ifade eder... Yarım kalanlara rağmen diyorum! Çünkü bu sıralar sil baştan değil, yazılanı kaldırıp-atıp yeni yollara yeni rotalar çiziyorum!
Mavi ile...