ASILMIŞLARIN BALOSU

SONLU SONSUZLUK

Erayı o gün kaybetmeme rağmen hala dimdik duruyordum ayakta diyemeyeceğim.. O günden sonra her şey değişti. Benimle birlikte acılarımda değişti. Kendimi eve kapatmıştım. Annemin benim için bulduğu alakasız biriyle evlenmiştim. Ve kesinlikle mutsuzluğun dibini sıyırıyordum. Hoş önceden de pek mutlu değildim.

Okulu bırakıp kendimi kör kuyuların dibine fırlatmıştım, fırlatılmıştım...

3 YIL SONRA

Boğazıma asılı ipte saklıydı aslında tüm hikâyem. Yeni kestiğim saçlarım yeni bir sonsuzluğa gebeydi. Tüm bunlara rağmen karşımda intiharımı zevkle izleyen bir kocam ve yanındaki masada ters dönmüş hazin sonumu simgeleyen balığım duruyordu. Aslında bu ilk girişimim değil ve artık umudum kalmadı.. Tekrar ve tekrar çıplak ayaklarımla bu sandalyede duruyorum.

Önce çıplak ayaklarım boşluğa düştü. Boğuk bir sessizlik karşıladı beni. Zevk duyuyordum canımın yanmasından ama sondaydım. Artık biliyordum, çabaya gerek yoktu. Çırpınmadım fakat rekleks olarak ayaklarımdan kanım çekilirken hissettiğim o duyguyla hareketlendim. Sonrası hisler diyarı.. Buz gibi bedenim sonsuzluğun acısıyla yüzleşiyordu. Bu.. Bu tahmin ettiğimden daha da sarsıcıydı.

'Dünya kızına elveda deyin fahişeler' diye haykırmak istedim bir an.. Nefesimin son uktesinde olduğumu unutmuştum. Sesim çıkmamıştı. Çabalamadım ben de. Bir anda bütün bunlar son bulduğunda vücudum soğuk mermerle buluşmuştu. 'Kahretsin' diye tısladım öksürüklerim arasından. Tavana astığım ipin üzerime düşen kıvrımlarına baktım. Bir kaç kelam edecek oldum. Elini ağzıma götürüp

''Sus,'' dedi "tek kelime etme."

Ben de zorlamadım. Gözlerimi kapatıp sadece teslim oldum.

Açtığımda kolumdaki serum iğnesinin acısıyla irkildim. Gücün yoktu. Hisse şayan hiçbir şey yoktu gözlerimde.

Dudaklarım kurumuştu, dilimle ıslatıp etrafa göz gezdirdim. Dünya kızı yine bu tuhaf kokulu yerdeydi. Kocamın gözleriyle karşılaşınca düşüncelerimden arınıp kaldım öylece. Doğrulmaya çalışırken suratıma yediğim tokatla inledim.

"Benim fahişemsin tekrarlarsan bir daha olacaklara karışmayacağım. Öldürmem süründürürüm. Vücudundan nefret edene kadar harcarım seni."

Ses tonu midemi bulandırsa da itiraz edemedem, etmedim. O kadar hissizleşmiştim keza tepki bile vermiyordum.

Bu durumda olmayı ben dahil kimse haketmiyordu. Teslim olacaktım ya da ölecektim. Ki ölmeyi beceremiyordum bile. Şimdiyse her şey daha farklı olacak..

"Sen" dedim dudaklarımın arasından tıslayarak. "Karanlığımın ıssız okyanusun da boğulmaya hazır ol. Keza okyanusta cehennemi yaşatacağım sana."