THE PERFECT LOVE SONG

5.3 Whisper Something Fragile (Part 3)

THIRD PERSON'S POV

" Andito na kami.. bilisan nyo kaya. !" .. bulong ni Joyce sa kausap sa cellphone. Bahagya pa nyang tinabunan ang kanyang bibig para walang marinig na salita mula sa kanya ang mga nasa paligi.  Pero hindi iyon nakatakas sa katabi nyang si Apollo kaya pasimple syang siniko nito saka ibinalik ang mga mata sa isang nakakatense na eksena.

Tinapos nya ang tawag kay Sullien na kasama ata ni Zekaiah..  Bahala na sila kung makakaabot at makakarating agad sa bahay ng mga Yuzon.. Nina Isay.

   " Im so disappointed. Im so disappointed to the both of you. Lalo na sa iyo Eroll.  Hindi ito ang ineexpect ko sa isang inaakala kong responsableng lalaki. !" . Ang hindi mapakali at balisang muka ang makikita sa kanilang Tita Joan habang pinapagalitan ang dalawang nasa harapan nila ngayon. .

Kagabi pa sya nag aalala sa hindi pag uwi ni Isay at buong akala nya ay nakitulog lang ito sa bahay nina Sullien o sa mga kapatid. At noong tanghali lamang nya napagtanto na wala ang dalaga kung saan man, na kanyang inaasahan ng dumating ang mga kapatid nito at hinahanap si Isay. At ngayon.. hapon na ng dumating si Isay at kasama pa nitong dumating si Eroll.
Thoughts were starting to build up in everybody's mind.
There are questions that demands an explanation.

"Im sorry tita dahil hindi ko sya naipagpaalam sayo. It was all too sudden.. But..  Im sorry again cause I dont regret it. I dont regret bringing her and being alone with her". dahilan ni Eroll.. Hindi makapaniwlla si Tta Joan sa narinig mula sa kanyang pamangkin.
Samantalang napa 'oh' naman ang mga naroroon na Ricalde.

Well. maybe they just didnt expected those words from Eroll. They always knew him to be somehow polite and calm. Yung tipong  hindi palaimik. So,  him speaking up and saying something inappropriate at siguro sa tingin nila ay stuoid.. surprised them.

"ang sa amin lang naman ay nag alala kami ng malaman  naming hindi umuwi si Isay. Pero kung sinabi mo naman na  ikaw naman pala ang kasama nya.. I think we'll be all cool with that!".  Si Franco.

Bilang pinakamatanda sa mga naroroon na Ricalde .. Sya na nag nagsalita. Thinking his idea and thoughst were his' siblings thoughts and ideas as well.

Napapikit lang at tumango tango si Eroll. He too knew at some point he is at fault. Nanatili namang tahimik si Isay . Nagiguilty kahit papano.. She is afraid of what  her other siblings think of her now. Ngunit napansin naman nya ang hagikhikan at mapanuksong tingin sa kanya ng mga kapatid na tila ba tuwang tuwa pa ang mga ito sa nalaman na magkasama sila ni Eroll.

" Dyan naman tayo hindi magkakasundo Franco. You are too bold ,too liberated. Babae ang kapatid mo Franco at magdamag nyang kasama ang isang lalaki. He is my nephew pero lalaki pa din sya. At sasabihin mong okay lang yun?". Mrs. Johanna Yuzon kinda scolded Franco.

Napatingin lang si Franco sa ginang and smirked. Iniisip nya that the old ladies idea is too primitive. Hindi na lang sya kumontra. 

" This is why hindi ko ganun kagusto ang idea na madalas syang sumasama sa inyo. Im still her guardian. Sakin sya binilin ni Melinda. Pero kung ano anong natutunan niya sa inyo na hindi ko gusto at taliwas sa pagpapalaki sa kanya ng kaibigan ko  ".

"Tita". naglakas loob si Isay na magsalita at sawayin ang kanyang kinikilala ngayon na ina.

This is about her. The blame and the scolding should be for her at hindi dapat nito sinasaktan sa salita ang mga kapatid nya. Kitang kita nya ang pagiiba ng ekspresyon ng kanyang mga kapatid at ang pagbabago ng timpla ng mood ng mga ito.

" This is my doing. hindi nyo po kelangan idamay ang mga Ricalde". si Eroll  ang umagaw ng atensyon ng lahat. Handa naman tlaaga syang masisi . Handa syang maparusahan.Pero hindi sya handa na may ibang madadamay sa ginawa nila.